Woe 13-08-2008: een winderig toerke. Pittig.

Nog een geluk dat het woensdag was, want mocht het vrijdag zijn geweest zou het met zo'n datum voor de bijgelovigen onder ons reden genoeg zijn om thuis te blijven en niet uit bed te komen. Maar niet zo voor ons hé.

Het weer zat beter mee dan voorspeld, alleen de wind was aanwezig en hoe ! Zooooo blazen !

Andy was er niet bij. Sven, Jeroen, David en Dirk wel. Aan Grammenebrug zo ongeveer tegen kwart over zeven verzameld en vertrokken. Om te beginnen tegen de wind in richting Kortrijk. Het viel mij op dat ik vandaag mooi de kop mocht trekken. Waarop Dirk me bevestigde dat ik dat al door had. Tja, een reputatie als rijdend windscherm kan ook maar alleen op nuttige wijze eer worden aangedaan bij winderig weer hé. Sympatiek van Dirk om mij in de kop te komen steunen, terwijl al ons jonger volk mooi in de "luwte" volgde.

Klik op de afbeelding voor een grote en meer interactieve weergave.

Zoals je op de kaart kan zien, ging het langs de Leie richting Kortrijk. En zoals gezegd geheel tegen een zeer felle wind. Tussen Zulte en St. Eloois Vijve werden we bijgehaald door een groepje van een man of vijf. Eerst lieten we die rijden en bleven wij ons tempo rijden, maar dan vonden Jeroen en David dat we toch het gat moesten dichten om in hun zog mee te gaan.

Ze hebben daar toch redelijk wat werk mee gehad om het geslagen gaatje te dichten. Eerst deden David en Jeroen het werk. Dirk zette het laatste stukje aan het inhaalmanoevre. Na wat recupereren, begonnen we mee te gaan met die gasten om ook daar eens wat kop te doen.

Vlak voor Ooigem kreeg één van hen het lastig en is die afgedraaid. Wij vervolgden onze tocht door in Desselgem de brug over te Leie te nemen en zo de terugweg richting St. Eloois Vijve aan te vatten. Wat een verademing, zo kunnen drijven op de wind. Op het water noemen ze zoiets zeilen, bij ons kan het zeer moeilijk iets genoemd worden. Maar plezant is het wel. Maar een welkome afwisseling van het zwoegwerk van daarnet tegen wind.

Een kleine stop (hé Dirk, en wat was het gebaar ook weer Jeroen) niet te na gesproken, stonden we zeer snel in St. Eloois Vijve. Van daar uit ging het naar Zulte om daar de grote baan over te steken en nadien zeer snel richting spoorweg te rijden naar ... Ja, ons pittig brugje in Zulte over de spoorlijn Kortrijk - Gent. En pittig is het wel.
Op het brugje moesten Jeroen en David eens wegspringen. Sven testte ook even wat hij wilde prikkelen. Hij testte en zag dat het goed was. Laat ons hopen dat hij de spreuk "hij kwam, zag en overwon" ook komend weekend in Oostende in het skeeleren ook mag overwinnen.

Van daaruit ging het verder naar de industriezone van Zulte en Kruishoutem om zo naar Nokere te rijden. In de beklimming van Holstraat te Nokere waren opnieuw dezelfde aan de klimstrijd bezig. Dit keer zal ook Dirk zich gemengd hebben in de debatten. Ik volg wel.

Van daar uit ging het dan verder naar Kruishoutem en Lozer. In Lozer draaiden we links af van het fantastisch fietspad op een kleine kasseistrook. Daar heeft David ... een lekke band. Tijdens het wisselen van de band (vakkundig door Dirk) speelde de maag van onze Jeroen spontaan op, wat iemand een opmerking ontlokte geen uitspraken te willen doen over eventuele vooroordelen rond West-Vlamingen. Even later (niet veel) speelde dezelfde maag nog eens op. De macaroni had toch zo gesmaakt. "Ahja, 'k had 'm zelf gemaakt". Hmhm. Mooi toch allemaal.

In tussentijd verpoosde Dirk niet en konden we vlug verder met verse lucht in de verse achterband van David's bolide. Nog een slotstukje rijden en onze woensdagrit zat er weer op.

Abba zong destijds "Thank you for the music". Ik ga niet zingen maar "Thank you for the ride" zou gepast zijn.
Btw, bedankt, Sven, voor het kaartje van de rit dankzij je GPS.