Zondag 27 juli 2008: Mijn moment van glorie….

…kwam er zondag op de Berendries.  Zondag met Andy, Jeroen en Dirk het ritje gereden dat Andy en ik enkele weken geleden ook gereden hebben.  Terug een stuk van het oude parkoers van de Peter Van Petegem Classic.

 

Nadat we tot we 8.30u gewacht hadden of er nog iemand zou komen opdagen vertrokken we richting Machelen centrum om zo verder te rijden richting Marolle.  Onderweg al de eerste wegvergissing van de dag.  Iedereen wist de weg, is het niet Jeroen en Dirk??  Wij dus op weg richting Lozer.  Na een goeie 7km gereden te hebben moest Jeroen een " Testes Pissemdum" ofte plasstop. 

 

Op het moment dat we de eerste helling van de dag voor ons wielen kregen geschoven sloot Jeroen weer aan.  Deze helling hebben we allemaal te samen naar boven gereden om dat het nog maar de eerste was van de dag.  Voor dat we het centrum van Huise zouden binnen rijden reden we links weg om dan af te dalen richting N60.  Ook nog te vermelden, we reden hier al de derde vinkenzetting voorbij vandaag en ook een hoop collega fietsers die Dwars door Vlaanderen aan het rijden waren vertrokken vanuit Zottegem. 

 

Via enkele binnenbaantjes van Mullem, we reden voorbij het Kasteel van Mullem, reden we richting Zingem.  We reden hier blijkbaar in omgekeerde richting op het parkoers van Dwars door Vlaanderen waarbij enkele toeristen die plat stonden ons wezen op de vele kiezelsteentjes die in de bocht lagen, waarvoor onze dank. 

 

Na een goeie 25km op de teller kwamen we aan de voet van de Molenberg. Ik begon op kop, Andy stak mij langs links voorbij.  In het wiel van Andy reed ik naar boven.  Jeroen kwam als derde boven.  We reden verder om te wachten achter Dirk die maar niet kwam.  Op het moment dat Andy ging terugdraaien kwam hij toch uit de bocht.  Ik was bezig aan mijn plaspauze toen Dirk uit de bocht kwam en toeriep dat hij uit zijn klikpedalen geschoten was tot viermaal toe.  Na mijn plaspauze reed ik terug verder, het juiste parkoer gevolgd en niemand te zien.  Dan maar gebeld en ja, de tweede wegvergissing.  Uiteindelijk elkaar terug gevonden en wij op weg naar de Berendries. 

 

In de beklimming liggend tussen Molenberg en Berendries moest ik een 15-tal meters laten op de andere 3.  In de afdaling naar de Berendries kwam dan mijn moment…het viel wat stil en ik wou de snelheid erin houden, ben dan maar beginnen vol doorrijden en ik zag dat ik een gat had van een goeie 100meters.  Dan maar blijven doorgeven.  Mijn collega's lieten me rijden onder het motto van "die halen we nog wel".  Niet dus, het eerste deel van de Berendries op tempo naar boven, het steile stuk alles gegeven, dan op het kruispuntje omgekeken, gezien dat ze kort kwamen om dan een laatste spurt te trekken en als eerste boven te komen.  Ik  moet wel toegeven dat ik hier "a-block" zat en dat dit laatste spurtje alles of niets was. 

 

In de afdaling moeten bekomen van de inspanning, ik voelde het nog goed in volgende beklimming en moest de rest laten rijden.  We kwamen uiteindelijk aan de topbronnen uit waar Jeroen me vroeg of we niet Ten Bosse zouden bijnemen.  Zo gezegd, zo gedaan.  Ik begon aan kop maar half weg kwamen Jeroen en Andy mij voorgereden gevolgd door Dirk.  Eens boven gekomen sloegen we linksaf, om zo een afdaling te pakken terug naar de topbronnen. 

 

De volgende helling was de Veldeman, een lange slechtlopende baan met een steil einde.  Te steil voor mij want ik moest de andere drie laten rijden; ik had misschien toch beter gewacht op de Berendries.  Boven gekomen was het wachten geblazen op mij, eens aangesloten ging ik terug naar kop en reden we richting de Frunte.  Eerst een gevaarlijke afdaling gevolgd door een mooie beklimming, perfect voor Dirk.  Zo was het ook, eens het steile stuk voorbij kwam Dirk zijn moment en ging gij vol door op "den groten plateau".  Wij reden er maar bij en keken ernaar. 

 

Nadat we de afdaling van Berg te Stene gedaan hadden lag de Varent op ons te wachten,  de lievelingshelling van Dirk, nieuw voor Jeroen en Andy.  Beneden het bordje van 16% gezien, en weg waren we.  Dirk en ik op kop, Jeroen en Andy in het wiel.  Op het steilste stuk tempo naar boven, bocht naar rechts en hup, Dirk was weg op zijn helling.  Bij mij was het parkeren.  Op het vals plat net voor de kasseien kwamen Andy en Jeroen terug op mijn wiel, samen reden we de kasseien over, waar Dirk al stond te wachten.  De afdaling van Edelare was een formaliteit, evenals de cola's op het terras op de markt van Oudenaarde en de cola's bij Jeroen.

 

David

In het wiel naar de zee en terug..

Enkele weken geleden waren we tijdens een aperitiefje bij Eddy op het idee gekomen om hem een bezoekje te gaan brengen in Nieuwpoort.  Deze week bleek echter dat Eddy zich niet kon vrijmaken, maar toch zijn we aangezet.  Ikzelf keek in feite al van die dag uit naar deze rit.  De voorbije week wat over en weer getelefoneerd  en zo stonden we met 4 rijders en 2 begeleiders om 8u klaar den de brug in Zulte.

 

De weersvoorspellers gaven "kans op buien in het westen met opklaringen aan de kust".  Dus wij, Andy, Jeroen, Dirk en mezelf vol goeie moed vertrokken richting Tielt.  Dat we veel wind tegen gingen hebben wisten we al na een 100m.  Naar schatting nog een 70tal km tegenwind….ikzelf zag het niet meer echt zitten.  Gelukkig mocht ik van mijn fietscollega's veel in het wiel blijven want dat was wel het woord voor mij.  Dirk en Andy losten elkaar voordurend af een kop van ons peloton.  Jeroen stak ook soms zijn hoofd in wind, maar het meeste werk kwam toch van Andy en Dirk.  Waarvoor mijn dank. 

 

Nadat we in Tielt de Poelberg over waren ging via binnenbaantjes naar Pittem, zo verder richting Ardooie en Koolskamp.  In Pittem kregen we ook een korte maar helse regenbui over ons.  Gelukkig was deze van korte duur en was het ook maar de enigste op onze trip.  Het tempo lag steeds tussen de 32-33 tegen de wind in.  Op sommige momenten zat ik me af te vragen wat er in hun bidons moet zitten.  Na Lichtervelde ging het naar Kortemark.  We bleven maar "vliegen".  Handzame, Werken, Esen, alles vloog voorbij, Diksmuide naderde.   Hierna reden we naar Kaaskerke, Pervijze, Booitshoeke, Ramskapelle, Wulpen naar Oostduinkerke.  Hier werd beslist om toch naar Nieuwpoort te rijden. 

 

In het binnenrijden van Nieuwpoort zagen we al dat het druk was, dat een parkeerplaats vinden voor onze volgwagen, waarvoor onze dank aan Dirk en Carine, moeilijk ging worden.  Uiteindelijk toch een plekje gevonden waar we dan maar aan onze picknick begonnen.  De kilometerteller gaf hier 71km aan, gemiddelde van 31. 

 

Bij starten van de terugweg wou ik toch nog de zee eens zien.  Wat ben je ermee als je naar zee rijdt en de zee niet ziet???  Dus wij op zoek naar een plaats waar de volgwagen ons kan volgens op de zeedijk.  Nadat we dit gevonden hadden en we de zee konden aanschouwen hebben we onze terugtocht verder gezet.

 

Via zo goed als zelfde weg  keerden we terug.  Deze maal wel niet tegen de wind in maar de wind in de rug…iets wat het gemakkelijker maakte.  Alhoewel, wind in de rug wil ook zeggen, hogere snelheid.  In het begin lag deze dan ook niet lager dan 40km, tot soms 45km.  Aangezien ik nog de enigste was met een kilometerteller moest ik soms vertellen hoeveel we reden.  Constant, 38, 5 minuten later 42, nog wat later 39.  We bleven dus aan hoog tempo verder rijden.  Even voorbij Werken kwam Dirk op kop en zou deze positie niet meer afgeven tot in Zulte.  Het ging zelf zo rap dat de ander hem enkele kilometers met 10m voorsprong lieten rijden…zou hij plooien, neen dus, integendeel…als we er niet naartoe waren gereden kwam Dirk alleen aan in Zulte.  Met nog een omweg langs Pittemberg en de poelberg kwamen we rond de klok van 13u terug aan.  

 

Bedankt voor deze mooie trip jongens, ik heb veel in het wiel gezeten maar het enorm genoten…na de regenbui:-)  Carine en Dirk, bedankt in naam van ons vieren voor ons te "achtervolgen". Totaal hadden we 138km op de teller staan.  Doen we volgende keer nog een lus richting de Kemmelberg bij?  

 

David

MTB vs koersfiets

Woensdagavond stond er zoals gewoonlijk weer een rit gepland met Merijenniezere.
Om 19u15 stonden Andy en ik te wachten aan de brug in Machelen. Nog even wat bijgepraat en overlegd waar we naartoe zouden rijden. Al snel viel de beslissing om langs de Leie richting Kortrijk te fietsen en terug. Verder was er niemand komen opdagen, dus zijn we dan snel vertrokken.

Een vreemde situatie dit keer... Andy met de MTB en ik met de koersfiets. Maar dat wil niet zeggen dat het daarom trager vooruit ging. Integendeel, ik had meer de indruk dat er stevig gekoerst werd!

Van waar de wind kwam was soms moeilijk te bepalen. We hadden zo meer het gevoel dat die van overal kwam.

Eens in Kortrijk aangekomen maakten we rechtsomkeer, kwamen we even op adem en gaven we er opnieuw een lap op!

Hoewel ik in het voordeel was op mijn koersfiets had ik toch niet de indruk dat Andy daar veel problemen mee had. Onze snelheid bleef tegen de 40km/u aanhouden en Andy nam steeds gretig over. Aan dit tempo waren we snel terug in Machelen en zat onze rit er alweer op!

Met de km die we al gereden hadden voor de start en dan nog de rit langs de Leie, hadden we er in totaal 61. En kijk nu maar goed, we hadden een gemiddelde van 34,1! Stevig gereden toch?!


Morgen (zondag) rijden Andy, David, Dirk en ik (en ook misschien Geert) naar De Panne en terug. We vertrekken om 8u15 aan brug in Zulte. Liefhebbers om mee te rijden zijn altijd welkom!

Tot later!
grtz Jeroen

Een stukje van de Van Petegem Classic..

Vandaag maar een lage opkomst, buiten Andy en mezelf was niemand komen opdagen.  Eddy op verlof aan de zee, Jeroen een weekend aan zee konden niet komen.  Gisteren had ik al naar Andy sms gestuurd met een mogelijk parkoers voor vandaag, Andy ging akkoord dus vertrokken we voor de korte Van Petegem Classic.  Beklimmingen van de Molenberg, Berendries enz. lagen op ons te wachten.

 

Van het gekende startpunt reden we richting Machelen centrum om zo verder te rijden richting de Marolle.  Hier kwamen we een groep toeristen van Deinze tegen die ook richting oudenaarde reden, maar dit tempo lag wat te laag voor ons.  Andy was duidelijk in vorm, zodanig plaatste ik me direct in het wiel.  Van de Marolle ging het richting Lozer om zo richting Huise te rijden en de eerste hellingen aan te snijden.  Ik reed deze op eigen tempo naar boven, Andy reed hier rapper naar boven.  In de afdaling richting N60 moesten we nog een omtoer maken voor een…….vinkenzetting.  We waren het eens dat vinkenzetten een belangrijke sport was in Vlaanderen, het was namelijk al de tweede die we tegen kwamen op minder van 5km van elkaar!!!

 

Na wat draaien en keren in en rond Zingem kwamen we aan de brug die ons over de schelde loodst en ons aan de voet van de Vlaamse Ardennen brengt.  Onze eerst beklimming de Molenberg gingen we op het gemak doen, alhoewel, de Molenberg op het gemak??? Aan een strak tempo reden we hem naar boven, ik al eerste, Andy in mijn wiel.  Eens bovengekomen een andere toerist ter plaatste gelaten en met Andy doorgetrokken om de kracht nog wat te trainen. 

 

Na de Molenberg reden we samen richting de Berendries.  Andy zei me vooraf dat deze helling hem niet lag.  Ik begon dus op kop.  Afzien en afzien, dat is de Berendries, vooral als je na het steile stuk rapper gaat gaan rijden.  Andy die de Berendries niet graag doet, niets van gezien!  Bovengekomen de lange afdaling richting Brakel en via een binnenbaantje kwamen we aan de Top bronnen uit.  Normaal hier een bevoorrading, vandaag was er niemand te zien.  Wij dus maar doorgereden op weg richting de zijkant van de Valkenberg.  Deze zijn we gezamenlijk naar boven gereden.

 

De volgende helling was de Frunte.  Via voor mij bekende straatjes, maar onbekende straatnamen kwamen we aan de voet.  Ik heb hier zo'n haatliefde verhouding met deze helling, ik rij er ofwel goed op, ofwel slecht.  Vandaag had ik al bij al een goede beklimming.  Andy was al lang gaan vliegen, maar boven trok ik op het valsplat door naar 32km wat met toch wel een goed gevoel gaf.  Bovengekomen beslisten we van Eikenberg ook nog te beklimmen. 

 

In het naar de Eikenberg rijden nog dezelfde bende tegengekomen die we zo'n 2 uur geleden tegengekomen zijn Machelen.  Die bende reed nog richting Schorrise, wij keerden al terug. De Eikenberg reden we elk op eigen tempo, tot we boven een "zondagsrijder" tegenkwamen en Andy bijna van de baan reed en dus in de steentjes terecht kwam.  Gelukkig geen valpartij of platteband.  Ze zouden op dergelijke hellingen beter eenrichtingsverkeer maken.  Na de afdaling van de Edelare naar het centrum van Oudenaarde gereden, waar de terrasjes ons riepen.  Onder het zonnetje dan ook een terrasje opgezocht. 

 

Onze terugweg liep over het gekende parkoer van Oudenaarde naar Kruishoutem.  Deze keer was het mijn toer om van de weg gereden te worden, deze maal niet door een auto, maar door een andere toerist die het blijkbaar niet kon verdragen dat we hem voorbij reden.  Dan maar keer een tandje bijgestoken en de vogel was gaan vliegen.  In Kruishoutem ging we elk onze weg. 

 

Met ons tweetjes hebben we een mooi ritje gedaan.  Een totaal van 88km had ik toen ik thuiskwam.  Deze rit nog keer met een bendeke lijkt me ideaal.

 

Woensdag rij ik niet, maar normaal rijden Andy en Jeroen wel.  Als je wil meerijden laat dan via een reactie iets weten, zodat Andy en Jeroen van iets weten!!

 

Volgende week zondag wordt er normaal gezien een bezoekje gebracht aan Eddy in Nieuwpoort.  In de loop van week zal je hierover meer kunnen lezen.

 

David

 

 

Regen, regen en nog eens regen...

Het weer laat ons duidelijk in de steek deze week...

Daarom is er gisteren dan ook niet gereden zoals we anders wel elke woensdag doen. De regen hield ons binnen en dat zal zo wellicht nog een paar dagen blijven.

Voor zondag voorspellen ze lichte verbetering maar nog altijd niet denderend.
Ik zal er niet bij zijn zondag. Een weekendje aan zee...

Tot binnenkort!

grtz Jeroen

Ja hoor... dé Muur!

Gisteren (zondag) was het alweer ideaal fietsweer. Hoewel er toch een strakke wind was, vond ik het niet echt storen.

Zaterdag had ik Andy nog gezien op Machelen Gulde. Wat overlegd waar we naartoe zouden koersen, maar al snel was de beslissing gevallen. Dit keer stond dé Muur van Geraardsbergen op het programma!

Om 8u30 waren we aan de startplaats in Machelen. Geert was er dit keer ook nog eens bij. Nog even gewacht tot 8u35 en dan vertrokken richting Geraardsbergen.

Na een paar km hadden we al snel de eerste beklimming (de Col du point de vue) van de dag. Nou ja, beklimming... Je bent erover voor je het beseft, maar het is toch een pittig klimmetje. Zo reden we snel verder naar Oudenaarde.
Als je van Oudenaarde richting Brakel fietst, kom je al snel Edelare berg tegen. Ja hoor, wij ook. Een vlot tempo aangenomen, maar niet overdreven. Toen die bijna achter de rug was, dacht ik even dat Geert goed mee was, maar het was iemand anders die tussen Andy en ik aan het "wieltjeszuigen" was. We hebben dan onze snelheid wat aangepast en al snel was Geert terug mee. En zo ging onze rit verder.
Op en neer... op en neer... tot aan het rond punt in Brakel. Dan kwam er nog een pittig klimmetje die parallel naast Tenbosse loopt. Daar moesten we wel even onze techniek uit de kast halen (vooral Geert), want de straatwerken maakten het ons niet makkelijker op.
Al snel volgde er nog een klim, die "feite" wordt uitgeproken, maar vraag me niet naar de correcte schrijfwijze. Voor u misschien een weet, voor mij een groot vraagteken! Eén ding weet ik wel, het is een kuitenbijtertje.
En enkele ogenblikken later zagen we in de verte dé Muur liggen. Geert zal er even van geschrokken hebben, want hij vond het plots nodig een platte band te hebben. Na een kwartiertje herstelwerk waren we snel weer op de baan en reden we Geraardsbergen binnen.
Eerst de Vesten in de benen en dan de Muur! Andy en ik kwamen als eerste boven en kort daarna volgde Geert.
Bij de terugkeer draaiden we weer af op de Vesten en reden we een zijstraatje van de Muur omhoog. Kort, maar zeer steil.
Eens dat voorbij begon onze weg terug naar huis.

Het was ongeveer dezelfde weg zoals we er naartoe gereden waren, met hier en daar een kleine wijziging. Hier valt nog weinig spectaculair nieuws over te vertellen en al snel waren we terug in Kruishoutem (waar ik afdraaide) en een kwartiertje later waren Andy en Geert ook terug in Machelen.

En zo zat de rit er ook alweer op!

Woensdag is de volgende rit met Merijenniezere. Als de weergoden het ons toelaten tenminste!

Grtz Jeroen