Zon 30-03-2008: Weer in de regen ... naar Tiegem

Maart is eigenlijk op weerkundig vlak een behoorlijk natte maand geweest. We hebben het geweten op de fiets. We hadden Frank De Boosere en de grafiekjes van het KMI niet nodig om ons te overtuigen dat het effectief een zeer slechte weermaand is geweest.

En dat was voor deze laatste zondag van maart ook hoegenaamd niet anders. Een blik op de buienradar leerde mij dat het al bij al misschien nog wel zou kunnen meevallen. (Amai, wat een zin). Bon, kleren aan, fiets op en weg naar de Kromme brug.

Zoals kon verwacht worden stonden er geen liefhebbers aan de kromme brug te wachten. Het weer zal daar zeker voor iets tussen zitten. Dan maar door naar Grammenebrug, het tweede afspraakpunt. Daar waren Jeroen en Stijn, en -geheel onverwacht- geen Andy.

De regendruppels waren er toen al. Kort afgesproken dat we toch richting een paar heuveltjes gingen rijden maar dat we toch kasseien gingen vermijden omwille van het nat zijn.

Langs de Leie tot in Olsene. Daar de Leie verlaten en naar het centrum van Olsene gereden. Aan de lichten rechtdoor en zo frituur Bea rechts laten liggen. Zo langs binnenwegen naar Zulte gereden. Daar ergens brandweer en ambulance gezien. Dat betekent dat er toch weer ergens miserie moet zijn hé. Wij echter, door naar Zulte en daar zoeken achter het bruggetje over de spoorweg dat zo nijdig is.

Eens over het brugje zijn we bijna in Waregem waar we een stukje van de Zuiderlaan volgen om aan de lichten links af te slaan, zodat we de weg naar Wortegem konden opzoeken.

Eens we die weg hadden gevonden en de eerste honderden meters van deze weg naar Wortegem gereden hadden, vond Stijn het welletjes. Was het een schijnmanoeuver of niet, wie zal het zeggen. Een leegloper achteraan heeft ervoor gezorgd dat we een nieuwe binnenband hebben gelegd op het achterwiel van Stijn. Na het oppompwerk konden we onze weg verderzetten.

Eens in Wortegem (en da's ook een klimmetje om in Wortegem te geraken) draaiden we rechtsaf om zo tot in Anzegem te rijden. Of moet ik stilaan zwemmen zeggen ? Hihi.

In Anzegem dan links afgedraaid om zo naar Kaster te rijden, waar we rechts afdraaiden naar Tiegem. Zo konden we de Tiegemberg beklimmen. Niet zoals Cancelara en Boonen gisteren deden tijdens de E3-prijs maar we deden toch ook ons best hoor !

Eens boven keerden we terug richting Anzegem om zo terug te rijden naar Wortegem waar afsloegen richting Nokere en Kruishoutem. In Kruishoutem afscheid genomen van een -naar mijn gevoel- behoorlijke sterke Jeroen. En Stijn ? Ja da's jong geweld hé. Hij had zaterdag nog gekoerst, zat schoon vooraan maar heeft jammer genoeg kennis gemaakt met de grond in een valpartij. Maar, Stijn, maatje, ge rijdt verdomd goed !

Ondanks het natte weer, vond ik het weer leuk om op de fiets te zitten. Jammer dat we maar met 3 waren.

Of we volgende week een merijenniezere-rit zullen hebben, is niet helemaal zeker. Er is zaterdag de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen en er zijn er een aantal die deze rijden. Hou in elk geval het mededelingenbordje van deze site in de gaten.

Tot de volgende ! Tot véloooos !

Zon 23/03/2008: de Koppenberg en de Ladeuze voor Paascadeau.

Het was intussen al 2 weken dat merijenniezere was uitgerukt. Maar vandaag op Paaszondag was het toch weer zover. Het had wel aan een zijden draadje gehangen moet ik bekennen: het weerbericht sprak enkele dagen geleden van sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. En dat zou er toch een beetje over zijn geweest.
Maar het front is uiteindelijk niet doorgekomen aan de ingeschatte snelheid, waardoor het eigenlijk deze voormiddag best wel een mooie -zij het frisse- zondagmorgen is geweest.

Dat het best wel fris was getuigt de beperkte opkomst. Vier man sterk: Sven, Jeroen, Andy en ik. Eerst aan de Kromme brug een goeiedag gezegd aan Sven, en dan met zijn tweeën naar Grammenebrug om hetzelfde te doen tegen Jeroen en Andy. Met Larsje in het achterhoofd hebben we plechtig Andy gefeliciteerd met het kersverse vaderschap, met de opdracht ook onze wensen over te brengen aan 't vrouwke.

Dan maar de voeten op de trappers richting Kruishoutem. Via de fameuze col du point de vue bereikten we het centrum van Kruishoutem, waar men alles in gereedheid aan het brengen was voor de Gulden Eifeesten van 's middags.
Daarna naar Oudenaarde

Eens in Oudenaarde, zochten we Leupegem en Melden op. We wilden ons geluk op de Koppenberg nog eens proberen.
Maar mensen toch, als je daar aan de voet van de berg staat, doet het uitzicht dat zich dan op je netvlies brandt, toch iets met nen mens hoor.

Met ons vier naar omhoog. Sven nam resoluut de leiding, op de voet gevolgd door Jeroen. Dan Andy en tenslotte ik. Ik had een behoorlijk goed ritme te pakken en had een goed gevoel. Maar het heeft niet mogen zijn. Eerst hoorde ik een plof : Jeroen had plots paus-allures en wilde mordicus de grond kussen. En was het nu van het verschieten of niet, maar plots wilde Sven links de graskant opzoeken. Andy gleed op een bepaald stuk door ... en ik ... ja, ik begon ook uit te wijken van links naar rechts en omgekeerd. Ja, ik heb ook voet aan de grond moeten zetten.
Allemaal op het vochtige stuk van de Koppenberg.

Boven op de Koppenberg nog wat bijpraten, iets eten en iets drinken, ... en een theorie over het gat in het zadel verkopen die ik hier niet ga herhalen.
Dan maar weer op de trappers om de Koppenberg af te dalen en de N60 te kruisen om zo naar Etikhove toe te fietsen. Van daar kan je de Ladeuze beklimming doen. En da's ook eens scherpe.

Na wat schakelproblemen aan het begin van de klim, stond ik bijna stil. Maar ik heb doorgebeten zulle. Vanuit bijna stilstand toch kunnen doordoen en de ladeuze toch bedwongen. Maar hierdoor stonden met compagnons boven ietsje langer te wachten op mij.

Daarna de Edelare afgedaald om zo weer het centrum van Oudenaarde af te zakken en daar de oevers van de Schelde te kunnen opzoeken. Langs de Schelde naar Gavere gereden, en hoe !
Echt een mooi ronddraaiende treintje gemaakt en zo aan 37 à 39 km/u rondgedraaid. Redelijk vlug een wieltjeszuiger opgepikt. Maar die bleef liever achteraan wieltjeszuigen ipv zijn toerke mee te doen. Het zegt iets. Nog wat verderop nog een stuk of twee man opgeraapt en ook die verkozen het wieltjeszuigen boven het deelnemen aan het "treintje". Amai, toch weer goe gegeven, durf ik toch zeggen.

Van Gavere tot Deinze een iets rustiger tempo gedraaid. Tot dat idee komen werd gemakkelijker gemaakt door de redelijk aanwezige wind.

In Deinze aangekomen ging Sven nog wat bijtrainen. Goed hé ! Jeroen ging nog met de fiets door tot in Tielt en ik en Andy gingen naar huis.

Toch weer een heel mooi ritje, vind ik.
Bedankt Sven, Andy en Jeroen.
Tot volgende week hé !

Waar gaat het regenen ?

In de kaart hieronder krijg je dankzij Meteox.be een beeld van waar er neerslag zal gaan vallen de komende periode.

Een beeld over de volgende 24 uur vind je hier.

Wil je nog meer zien en weten, aarzel dan niet door te klikken naar de site van Meteox.

Ook de Nederlandse buienradar niet vergeten raadplegen.

Succes, en ... droog blijven hé

Zon 09/03/2008 : Nat, natter, natst ... En met Stijn VD !

Al een tijdje speelde mijn collega Stijn VD met het idee om die 'baanjeanetten" eens aan de tand te komen voelen. Als overtuigde "morrefretter" heeft hij zelfs speciale bandjes op zijn mountainbike gelegd. Iets meer slick om zo niet met de nadelen van de MTB-profielbanden op het asfalt en de beton te maken te hebben.

Straffe gast, onze Stijn VD. Hij had zijn dag wel gekozen. Méér regenen als vandaag was amper mogelijk, maar toch hé maat. Toch sprong hij vroeg uit de veren om met zijn auto van in Wetteren naar Deinze te rijden. Eens bij mij aangekomen, de fiets van het fietsrek, nog wat lucht bij in de nieuwe ritchey-banden en weg waren we.

Dat we met zo'n weer met niet al te veel zouden zijn, lag voor de hand. Nat, natter, natst was echt wel van toepassing vandaag. In Machelen troffen we aan de afspraakplaats Grammenebrug nog enkel Andy. Met ons drieën trotseerden we niet alleen de regen maar ook de felle wind.

Al vlug verlaten we de boorden van de Leie om zo naar Kruishoutem te rijden. Stijn gaat heel goed mee, maar daar had ik eerlijk gezegd niet aan getwijfeld. In Kruishoutem deden we de "Col du Point de vue" (=beklimming naar de Uitkijktoren). En ik, ik had het al gevoeld aan de eerste brug die we deden dat het vandaag niet al te vlot ging lopen. En vriendelijk dat mijn metgezellen waren: "Ajha, maar Eddy, dat is van de cortizone die in je oogzalf zit hé" Ja, ik moest die zalf smeren van de dokter voor mijn oog.

Op verder naar Oudenaarde vanuit Kruishoutem ... en dan kom je de helling naar Ooike tegen. Velen mispakken zich eraan. Het ziet er niet echt straf uit, maar het bijt wel. In Oudenaarde gekomen kreeg ik de raad van minder waspoeder te gebruiken wanneer ik mijn broek was. Er kwamen met dit weer zeepbelletjes op, nochtans had ik niets gelost hoor. Zo hebben we weer één van de vele lachmomenten aangehaald in dit verslag.

In Oudenaarde aangekomen stelde zich de vraag wat we gingen doen: de Edelare. Korte of lange kant. Na wat nadenken (maar ook niet te veel want het is weekend hé) beslisten we van de korte kant te pakken. De achterberg dus ! Steil en krachtig is dat ding. Zo'n helling maakt het klimprofiel van de rit wel mooi.
Eens boven, draaiden we links af om langs de lange kant de Edelare af te dalen en om, eens in Oudenaarde, de Schelde op te zoeken.
En ondertussen, maar gieten hé. Gieten en blazen. En onze Stijn: alles geven hé. Maar ik ook zulle. Ik zelfs meer als hij.

Langs de Schelde goe gas gegeven tot in Gavere om van daaruit naar Deinze terug te keren.
Eens bij mij thuis, de auto buiten en wij drieen binnen. Uitdruppen, iets drinken, douchen, ... de fiets afspoelen, ... enfin, ge kent de routine.

Andy was ook vree content van de prestatie van de Stijn. Is zeker voor herhaling vatbaar. En Jan, waar zit onze Jan. Misschien efkes wondjes aan 't likken. Maar volgende keer komt hij wel mee.

Nat maar zeer tof. Merci Andy, en ook: nen dikke merci Stijn. Top !

Oevelerejenme 2008?

Hoeveel hebben we gereden in 2008 ? Da's de vertaling van de titel.
Wel dat zie je in onderstaande tabel.

Zon 02-03-2007: Met de wind in het gat

Na een spannende Omloop Van Het Volk, was het onze toer om de weergoden te trotseren. Onze reporter van dienst Eddy, kon nie mee (training achter de brommer ek oren zeggen), maar volgende week is ie zeker were mee.

Ik was Jeroen al een stukje toegereden want, hij had een hoogtestage in Luxemburg achter de rug. Met schrik in de benen vertrokken we naar de startplaats aan Machelen brug. Daar zagen we Johan, Lucy en Bruno. Na enig overleg vertrokken we richting kwaremont. Nog maar enkele km gereden en we ondervonden dat dit ritje wel eens een zwaar ritje kon worden met die verduivelse wind.

Richting Wortegem - Petegem kwamen we onze eerste heling tegen en vond dat we er maar eens ne lap moesten op geven, maar daar was ons klimmerke, den Bruno weer ( Da manneke kan nogal me ne velo rijen) tesamen reden we naar boven en wachten we op de rest. Goed, nu reden we naar het zware werk, met een stevig tempo reden we tiegemberg op en ondervonden na links te draaien aan de kerk dat we nu toch eens de wind in het gat hadden ( Wat een heerlijk gevoel).

Nu de nieuwe Kwaremont boven Links draaiend naar de fameuze Pater (wat doen die benen zeer) waar we boven eens op krachten kwamen en vonden dat we nog wat bij ons toerke konden bijvoegen. Onze Johan had een schitterend idee en zei: "ik wé een schoon baantje naar de kluis, wa vinde ervan?". Geen probleem Johan, geef maar sette (en de dienen ma vliegen en vliegen), we kwamen in kluisbergen en moesten toch de kluis wel doen é. Mé men hoofd tussen mijnen gidon (Jeroen weet wel wa ik bedoele, é Jeroentje), die kleinen ma sette geven, en Lucy op karakter ( een straffe madam), waren we boven. Oef !

We rijden nu terug richting tiegemberg, maar beklommen die nu vanop de zijkant, waar er nog een duel was tussen vader en zoon (en wie é ter gewonnen, de zeune, wa dacht te). Na wat kronkelen door Waregem reden we richting Kruishoutem waar we onze drie musketiers bedankten voor deze schitterende rit.

Hopelijk mogen we na dit lezen nog andere wielerfanaten mee krijgen.
Ps : ons gemiddelde was 28.2 met 76 km op de teller.

Mvg,
Andy.