En ARBEID zal het worden op de fiets : prachtige rit in Pays des Collines … 1200 hoogtemeters , 108km
LET OP : START OM 8 uur !!!!!
Zie in kalender voor de link naar de gpx ! graag uploaden voor diegenen met gps
Zeg uw schietgebedje voor droog weer en komt allen af morgen !
Michael
Ondanks dat menigeen van ons leden allicht Paas-verplichtingen had met het eieren rapen, waren we toch terug met een deftige 7-koppige bende deze morgen aan Machelen brug : Eric, Dirk, David, Tom VL, Gunther, ikzelf Michael en voor de volgens mij eerste keer dit jaar, maar hopelijks niet de laatste!, Nic V.
Klokslag 8h30 vertrokken we op pad. De wind was onze rit gunstig, want zo goed als de ganse week blies die vanuit westelijke richtingen, maar voor onze rit had hij zich gekeerd, zodat we in de terugtocht een aangename rugwind mochten verwachten. Maar dat was uiteraard niet voor direct, eerst een kleine 40tal kilometer tegen die wind in beuken.
Gunther en ikzelf startten het discours met de wind, maar na een dikke 5kilometer hielden we het wat voor bekeken. Ondertussen waren we via binnenwegen tot in Meigem geraakt, waar we via een minieme parcoursaanpassing een vinkenzetting konden omzeilen, alle respect voor die hobby beoefenaars, vandaar dat wij instant onze wegen veranderden.
De grotere motoren van ons bende zetten zich aldus op kop en daardoor ging het tempo nog een tikje omhoog en vooral… bij Gunther en ikzelf de hartslag steil naar beneden !
We kwam in Nevele langs de Leie en volgden de boorden ervan tot in Landegem , hometown van Maarten. Als het nog eens past kom zeker nog maar eens meerijden hé ! Van daaruit via aangename binnenwegen naar Drongen. Altijd leuk om daar die lus rond de spoorweg te maken, een prachtig stukje aangelegd fietspad.
Via Vinderhoute konden we het water oversteken en kwamen we op de grote N9 terecht. Tot hier zowat een klassiek verloop van deze Evergem rit.
Wat verder echter kwam het ‘nieuwe stuk’ : we draaiden af van het parcours, een aangenaam en goedlopend betonnen jaagpadje langs een water dat ik niet nader bij naam kan noemen. Hoedanook, op die manier kwamen we opnieuw dicht tegen de N9 een stuk verder. Erop echter niet, want direct volledig links terugdraaien, om zo langs de boorden van de Ringvaart naar Evergem te rijden, aan het station.
Daar heel kort efkes de grote weg op, om dan via de boorden van het water geleidelijk aan onze weg naar Langerbrugge te zoeken en te vinden.
Het durfde een beetje druppelen tijdens dat laatste stukje, maar behalve wat druppeling gedurende een kwartierke is het nooit meer nat geworden ! Droge wegen all the way !
De overzetboot was ons ook goed gezind, want toen wij kwamen aangereden, kwam ook de boot aangevaren. Minimale wachttijd dus om het veer te nemen. Er werden wat foto’s op de boot genomen, de fotografen van dienst mogen ons die altijd bezorgen of ergens op de site zetten ! jullie hebben allemaal schrijfrecht remember !
Eenmaal aan de andere kant, passeerden we de Volvo en staken we de R4 over. Ook hier wijziging in het terugtraject. Vorige keren maakten we een grotere lus omheen Gent, richting Melle. Dit jaar is de route wat ingekort, en reden we richting centrum Gent. We benaderden de stad via Sint Amandsberg en dus Gent – Dampoort. Efkes passeren langs het station, daar het grote rondepunt doorgeraken met de koersfiets en dan echt wat centrum opzoeken, langsheen de boord van het water, dat de Leie is!
Op die manier kan je toch wel vrij makkelijk het centrum van Gent doorkruisen terwijl je toch vrij deftige snelheden op veilige manier kan handhaven. Een prachtige fietsbrug thv de R40 leidde ons het Keizerspark in , waar je verder langsheen een mooi fietsjaagpadje verder kan zoeven tot je nabij het UZ Gent komt. We reden er voorbij, langs de De Pintelaan, om zo de N60 te dwarsen en langs de R4 verder te rijden.
Via de nieuw aangelegde fietsersviaducten en bruggen geraakten we aan de andere kant van het water.
Het laatste stuk ging dan richting Sint Martens Latem, een vrij klassieke terugtocht dus, inclusief de nu nog altijd niet heraangelegde grote weg van Sint Martens Leerne naar Deinze toe. Die putten daar in het fietspad en ook in het autotraject is echt wel eens nodig om te herstellen mevrouw de minister !
Finaal nog een klein stukje langs de Leie terug , de noodzakelijke ommetour nog in Deinze zelf omdat ze daar de grote torens van de fabriek aan de bananenbrug aan het afsmijten zijn, en we waren al terug in Machelen ! 74km aan een stevige 30 gemiddeld, terwijl ik nooit de indruk kreeg dat iemand echt een duw teveel gedaan heeft.
Dank voor het aangename gezelschap ! Morgen terug al een rit gezien paasmaandag. Dan verkennen jullie nog eens de omstreken van Lendelede. Ikke zelf jammer genoeg wachtdienst…
Er rest ons nog maar een dikke 3 weken vooraleer wij naar de Amstel trekken met toch wel 13 van ons leden. Gezien dus een meerderheid van ons leden hieraan deelneemt, houden we hiermee de komende weken dan ook voor de laatste ritten in aanloop naar ons event toe, wat rekening. We steken er dan ook nog wel wat pittige ritten met klimkilometers en hoogtemeters in.
De hoogtekilometers zijn dan voor 10 mei : 2 hoogtekilometers zijn daar ter plaatse te overwinnen…
Michael
Het was een wat saai werkske , maar het resultaat is wel eens leuk om te zien, na een dikke 3 maand MeRijenNieZere in 2014…
De Oevelerijenme is UP TO DATE tot en met eergisteren gebracht !
Michael
Na wat puzzelwerk met de beschikbare data in juni en begin juli , hebben we binnen het bestuur besloten om de Zeerit van 2014 te laten doorgaan op Maandag 9 juni : Pinkstermaandag.
Uiteraard was er geen enkel allesomsluitend compromis te vinden die voor iedereen 100% gunstig uitdraait, maar deze datum zou toch het één en het ander moeten toelaten qua aantal deelnemers.
We zitten nog VOOR alle groot geschut van ritten (genre trois ballons, Ventoux, Eddy Merckx, Marmotte en Vaujany). Wel in het weekend van Tilff Bastogne Tilff , daar zijn we ons van bewust, maar zoals gezegd, er moest een bestpassend compromis gezocht worden.
Nu, ik ben ervan overtuigd dat dit voor alle leden een super rit kan worden :
-voor diegenen die naar die grote dingen trekken van hierboven : prachtige vlakke rit van 190km (zoals vorig jaar) , met slechts 500 hoogtemeter ; ideaal om jullie voorbereiding die vooral klimmend zal geweest zijn af te sluiten met een laatste lange vlakke duurtraining ; we houden het tempo aanvaardbaar, zodat ook de mensen die 6 dagen later trois ballons moeten rijden voldoende hersteld zijn
-voor diegenen die niet naar die grote dingen trekken is het een prima lange duurtraining om de conditie een boost te geven om de zomermaanden dan wat te overleven ; we leggen op pinkstermaandag een heel deftige fond om de uithouding draaiende te houden in de zomer
-het traject is – al zeg ik het zelf – echt wel terug eens een uitdaging en een belevenis ; na de beginjaren met heen en terug langs de N36 en de N35 (Meulebeke – Roeselare – Staden – Diksmuide – kust) bezochten we in de voorbije 3 edities tijdens de heenrit het Heuvelland, Poperinge en Noord Frankrijk, met passage door de Moeren, met terugkeer langs de boorden van de N36 en N35.
Dit jaar is het parcours in de terugrit 80% identiek , maar de heenrit belooft een ECHTE zeerit te worden ! We rijden eerst via Aalter richting Brugge , om van daaruit langs de flanken van het water in Oostende te geraken. Dan rijden we een heuse stuk kust af , via Middelkerke, Westende, Nieuwpoort uiteindelijk tot in Koksijde, en dit de akelige kustbaan zoveel mijdend, met stukken doorheen de duinen en strookjes echt langs de dijk, erop toeziend dat een vlotte fietspassage steeds mogelijk blijft.
Net zoals vorig jaar plannen we dus een heen- en terugrit. Net over halfweg kijken we uit om opnieuw een spaghetti te eten in Siska (zoals vorig jaar).
Kortom, een deftig plan ! Binnenkort krijgen jullie de officiële uitnodiging in de bus , allicht via een formulierke op het intranet.
Groeten,
Michael
Voor de leden en zeker voor de ingeschrevenen … op intranet staat alle concrete info opgesomd en beschikbaar !
In samenspraak met de deelnemers werd het startuur van vandaag uiteindelijk wat verlaat naar 11h30. Hierdoor konden uiteindelijk nog 2 extra mrnz mannen aansluiten , gezien dit uur meer verzoenbaar was met de werksituatie.
Aldus startten we met 5 aan de rit : Maarten , David , Gunther , Jonas en ikzelf Michael.
Afspraakplaats was thv de fietserstunnel in Leupegem. Gunther en Jonas waren zelfs met de fiets tot daar gekomen (chapeau voor die mannen, ook nog terug met de fiets achteraf, terug dikke 160km op de teller!), de rest nam het gemotoriseerd vervoer daarheen…
Toen we uit de auto stapten en de voorjaarszon voelden, waren we het erover eens : prachtig weer , ook toch wel warm , dus : korte broek ! Wel redelijk wat wind en die hebben we bij momenten goed gevoeld.
Slechts een 4tal kilometer kregen we om in te rijden, en daar was helling 1 al (op het traject van de profs voor hen helling 3, want die hebben dan al Kortekeer en Oude Kwaremont bedwongen, en uiteraard ook al 125km op de teller staan). Daar pikten wij dus in : Eikenberg.
Iedereen was het er ook over eens : deze rit was er om te genieten : RVV sfeer opsnuiven, genieten (alhoewel…) van het parcours, genieten van het MRNZ gezelschap en genieten van het prachtige weer !
Boven op de Eikenberg kort efkes op de N8 om dan de afdaling aan te vatten richting voet van de Wolvenberg, die er vorig jaar niet in zat door wegenwerken. Hierna volgt dan een strook die licht hertekend is tov de vorige 2 ‘oudenaarde finish’ edities : vorige keren reed men de ganse Holleweg af om aan de Ruiterstraat te beginnen, nu beginnen we direct met de Ruiterstraat, bijna onmiddellijk gevolgd door de kasseien van Kerkgate, maar die volgen we nu ‘all the way’ tot je dus terug uitkomt op de Holleweg. Die Holleweg mag je dan nog een 300tal meter omhoog en op de slechtste kopkes doen tot je terug op de N8 komt.
Oef, dat voorbij , efkes gewoon op de N8 bekomen. Een kleine 20tal km achter de rug , ondertussen al overduidelijk gebleken dat jullie verslaggever de minste van den hoop was… op de hellingen en kasseistroken eigen tempo rijden en dan na de strook goed doorgeven om zo snel mogelijk ‘vooraan’ terug post te vatten. Was wel leuk achtervolgen telkens na de hellingen / kasseistroken.
Linksaf dan , afdalend. En dan weet iedere toerist wat volgt : de Molenberg. David ging er gezwind omhoog, ondertussen luidkeeld reporter spelende.
Na de Molenberg ging het dan richting Paddestraat. Maarten was daar de enige die echt volledig op de kasseien reed , wij waren wat luier en zochten toch waar mogelijk het gootje op …
Dan een gans stuk N454, amai wat een slechte fietsstrook ligt me daar. Het parcours volgt dit dan ook nog verschillende kilometers, en daar blies de wind goed in het nadeel. Ik was op pad met enkele mannen in goede form, nu al, want zij op kop en ik in het wiel en bij momenten voelde het aan alsof we terug op een helling of kasseistrook zaten.
Afdraaien, voorbij B&B le pavé , en dan weet je het terug wel hé : de Haaghoek , gevolgd door Leberg. Hier in het parcours het eerste teken van leven van RVV … al wat campers langs het traject en wat horeca bedrijvigheid…
Na de Leberg boven op de top een plaspauze en momentje tot wat eten. Hierna volgde een strookje van een 7tal km met toch wat herademings mogelijkheid… op weg naar Brakel, voor de Valkenberg.
Ook hierna terug enkele kilometer op de N8, terug wat recuperatiemoment dus, om dan wat verder af te draaien richting Schorisse, een aangename en lange afdaling, die we voorbije zondag tijdens de E3 nog bergop gereden hadden…
Voorbij Schorisse dan de Kaperij kasseitjes, maar dalend. Wat erger is , is die verdomde betonweg die toch wel lang en akelig lastig omhoog loopt… Gunther had vandaag poten die krom draaiden , en bleef zelfs wat rond mijn geburen tijdens de klim (zonder naam) hiervan.
Op die manier kwamen we op de hoogte van La Houppe, waar we de grote weg richting Ronse opdraaiden… inderdaad op weg naar de Kanarieberg, ook zo’n ambetant ding.
Eerder gegroepeerd ging het hier omhoog, op rustig tempo.
Na de Kanarieberg dan wat voor mij aanvoelde als zowat het meest slopende stuk van het traject (en dat we 2 x zijn door gepasseerd) : de Ommegang straat N425, die uitkomt aan de top van de Kruisberg… in de eerste passage was het Jonas die daar tegen de wind in beukte dat het geen naam had, in de tweede passage was David goed op stoom… Maar niemand brak in het wiel, bij mij kraakte het wel wat , vooral in de tweede passage spokte en kraakte het overalrond, maar we beten door…
Zo weg vervolgen ‘rechtdoor’, dus naar de Hotondmolen omhoog, om dan de Nieuwe Kwaremont af te dalen.
Beneden in Berchem zat iedereen door zijn drankvoorraad heen en reden we efkes door naar het supermarktje aan de brug, gekende stopplaats bij MRNZ… bidon van 5liter water, wat blikken cola en wat rijsttaartjes. Schafttijd dus…
Met goed gevulde maag vervolgden we zo onze weg. Ondertussen zaten er 80km op en hadden we net geen 27 gemiddeld.
Nu kwam nog een laatste 1/3 van het traject, maar wel met de kleppers van namen erin… We begonnen aan het infernale trio : Oude Kwaremont , Paterberg , Koppenberg. Iedereen reed overal boven. De kasseitjes lagen er dan overal perfect droog, tot zelfs stoffig bij. Ik kon zelfs volledig in het zadel de Koppenberg omhoog geraken dit jaar… Wel mijn quadricepsen daardoor wat kapot gereden, voelde ik in de slotkilometers erna.
Hieronder wat foto’s van de bovenkomst op de Paterberg… geen foto’s van David en Maarten, want die waren ons allemaal voor… tjah, er moet iemand foto’s trekken hé…
Na dit stuk was zowat het ergste wel voorbij… Op de grote weg tussen Oudenaarde en Ronse waar het voor de profs laatste bevoorrading is herstelden we wat , hoewel het daar toch pijndoend omhoog loopt, om dan boven op de top het laatste venijnig stuk aan te vatten : opeenvolging van Mariaborrestraat – Steenbeekdries – Stationsberg (dalend, maar toch in mijn geval pijn doend aan de polsen op die verdomde kasseien) – Taaienberg.
Tjah, Taaienberg zo diep in de koers… in de handen van Tommeke getekend ?
Hierna dan terug ‘afzakken’ naar die lastige passage op de Ommegangstraat, maar als toemaatje loodst het parcours je ditmaal naar de put van Ronse, waar je dan helemaal terug omhoog mag kruipen, via de Oude Kruisberg.
Dan de Hotond voor een tweede keer , in mijn geval toch al wat minder gezwind… , omhoog en dan eindelijk de verlossing : afdaling van de Nieuwe Kwaremont en eindigen via de vlakke spoorwegbedding richting auto.
In berchem wacht de profs dan nog een finale van 25km (het spandoek hing er al klaar) : nog eens de lus Oude Kwaremont en Patersberg, maar na deze laatste direct terug naar Berchem, om de brug over te rijden en aan het rond punt af te draaien in de laatste rechte lijn.
Wij na 125km moe maar heel voldaan terug aan ons startpunt in Leupegem. Net ietske meer dan 26 per uur gemiddeld over deze mooie maar toch eigenlijk helse tocht. Op dit moment smaakt dit naar een herhaling volgend jaar !
De 5 MRNZ RVV’s
Dank aan mijn companen !
Nu zondag rijden we een ‘vroeger’ stuk van het traject, met Heule dorp van de Ronde als centraal thema.
Michael
Wie wil met mij echt MeRijenNieZere-n op zaterdag 12 april aanstaande hier in Zulte op de klassieker van het goede doel ?
