Eddy

Wie is wie ? Dat is wellicht een vraag die men zich kan stellen.

Ik bijt dan maar de spits af.

Voornaam : Eddy
Woonplaats: Deinze (Petegem)
Geboortejaar: 1964
Getrouwd met Dothy
2 kinderen: Ruben en Laurie
Werk: Informatica RVA

Vertoef graag in de caravan op campings

Rij sinds eind april 2005 met de fiets. Daarvoor had ik nooit zelf aan sport gedaan. Ik heb wel een verleden gekend waar ik een verantwoordelijke rol heb gespeeld in de jeugdopleiding van een voetbalclub. Maar zelf sporten, heb ik niet eerder gedaan.

Sinds eind april 2005 ben ik dan beginnen fietsen. Dus 8 maanden fietsen in 2005, 12 maanden in 2006 en nu al weer 5 maanden. En al die tijd toch al een mooie evolutie gemaakt. Met enorm veel dank aan Dirk N. die mij in die beginperiode altijd goed opving.

Mijn eerste tochtje begin mei 2005 was er eentje om héél véél van te leren. Ik was weg zonder iets (geen pomp, geen reserveband, geen gsm, geen geld, geen identiteitskaart, ...). Het onvermijdelijke gebeurde uiteraard toch: een platte achterband en een gebroken spaak in het achterwiel. De nodige pech en een veel pijn aan de poep had me die eerste rit van amper 20 km opgeleverd. En toch ben ik, dankzij Dirk, de week erop weer op de fiets gekropen, dit keer met al het nodige materiaal.

Mijn fiets was een MBK RTB Ohio
Een relatief goedkope fiets die zijn doel, nl. mij kennis laten maken het wielrijden, meer dan gediend heeft. Mocht het niet echt klikken, dan kon deze fiets mij nog altijd verder dienen als gewone fiets. Maar, wees gerust, het klikt !

MBK, omdat mijn fietsenmaker, Steven, in zijn zaak BikeCorner aan de Oudenaardsesteenweg te Deinze dit merkt verdeelt. En ik ben tot nu toe heel tevreden van zowel fietsenmaker als fietsen.

Wat komen gaat, zie ik graag tegemoet.

En nu is het aan jullie ...

Rit van de dag: Deinze - Gent - Gavere - Deinze

Vandaag spraken we af om 9:30 aan de kromme brug over het Schipdonkkanaal te Deinze. Andy had gisterenavond op een etentje Jeroen ontmoet en deze over het fietsen gebabbeld. Reden genoeg voor Jeroen om zijn fietstenue aan te trekken en zijn fiets te bestijgen.

Naast Patrick, Andy's gebuur zou Frederik ook meegaan vandaag.

Deze vier kwamen mij tegemoet. Maar ofwel was ik (=Eddy) te enthousiast, ofwel waren zij een heel klein beetje laat, maar ik had hen al tot in Machelen aan Grammenebrug tegemoet gereden.

Deinze - Gent - Gavere - Deinze (55 km)

http://www.bikely.com/

Met ons vijven vertrokken we langs het schipdonkkanaal richting Gent. Met de wind in de rug, vlogen we als het ware over het asfalt langs de boorden van het schipdonkkanaal. Het tempo werd duidelijk door de rugwind gunstig beïnvloed. 37 km/u haalden we. En het weer, dat wist niet goed wat het zou doen: soms was het relatief zwaar bewolkt, soms kwam het zonnetje er toch eens door.

Door de mooie snelheid, gedragen door de wind, haalden we af en toe nog andere fietsers in. Op een gegeven ogenblik, even voorbij Merendree als ik mij goed herinner, zagen we voor ons iemand rijden waarvan Jeroen zich afvroeg of het geen ploegmaat van hem was. Jeroen droeg een outfit van de wielerploeg van Johan Bruyneel, en die man vóór ons precies ook, vandaar.
Die man draaide op zijn eentje echter een heel mooi tempo zodat het ons toch enige tijd kostte eer we hem hadden.

En wat dan verwacht kon worden, werd waar. Hij klampte aan en is verder de hele rit bij ons gebleven. Hij zou gerust onze zesde man genoemd kunnen worden.

Met ons zessen verder rijden, allemaal achter Andy die weer geheel de koppositie en het gangmaken voor zijn rekening nam. De "pees" lag er goed op.
Toen we het jaagpad van de Lovaart in Vinderhoute ruilden voor dat van de Ringvaart haalden we nog een kranige fietser in. Even daarna hadden we oponthoud: de achterband van onze gangmaker had wat van zijn druk laten ontsnappen. Even bijpompen leek de oplossing te zijn geweest want die achterband heeft het verder voor de rest van de rit uitgehouden.

Toen we daar stonden, passeerde ons een andere rijder, die ons even later leek op te wachten. Toen we hem voorbijreden klampte hij ook aan, maar het ging hem precies niet snel genoeg en hij wurmde zich naar voren om daar de kop van Andy over te nemen en te versnellen. Ons groepje liet zich niet echt doen en even later - precies alsof het geprogrammeerd was - kreeg onze boomschudder plots telefoon. Enfin, voor de anekdote mocht ik dit niet vergeten vermelden hé.

Onze groep van zes heeft dan verdergereden tot voorbij de gebouwen van de DIV in Zwijnaarde om daar het jaagpad op de oevers van de Schelde op te zoeken. Natuurlijk was het uit met de pret : de wind stond nu wel op kop hé. Toch haalden we nog een heel schoon tempo: 34 à 35 km/u is niet te versmaden. Zes op een rij, moet een mooi zicht gegeven hebben. Maar het was mooi om rijden ook hé.

De Schelde heeft ons vergezeld (of was het omgekeerd) tot in Gavere, waar we onze weg richting Deinze vervolgden.

Ik heb er goed van genoten. Ik had gedacht dat we goed nat gingen geregend worden, maar niets daarvan. Zoals gezegd, ik heb er goed van genoten en ik hoop van jullie, Andy, Patrick, Frederik, Jeroen en Mr. Zes van wie ik de naam nog niet weet, hetzelfde.

Tot de volgende zou ik zeggen.

hoe het begon ... van waar komt het idee ...

Tja, hoe begint zo iets ? Wie zal het zeggen. Zo'n dingen groeien uit
zichzelf. Kan je de ontstaansgeschiedenis schrijven rond het samenkomen
van een paar beginnende fietsers en een fietser die zich gerust met
menige geroutineerde wielertoerist zou kunnen meten als hij dat zou willen.

Maar gelukkig voor die beginnende fietsers heeft onze "wielertoerist"
het zich als missie opgelegd om ze te begeleiden. Op die manier worden
er keer op keer ritten gemaakt waarin door de beginners vooruitgang
wordt geboekt. Dat mag toch gezegd worden.

Eerst was er één, daarna nog een gebuur, dan komt er nog een schoonbroer
op de proppen, ... En zo groeit zo stilaan een groepje dat er plezier in
vindt om samen fietstochten te maken aan een onderhoudend tempo.

De groei gaat verder: eens een avond uitgaan en bij het babbelen
eigenlijk onbewust nog iemand inspireren, tijdens een rit met vijf man
een eenzame fietser inhalen die aanklampt en bij het groepje aansluit.
Het lijkt erop dat hier iets kan uitgroeien.

De tijd zal het uitwijzen. Wie wie zijn en wat er gebeurt, zal hier
regelmatig te lezen zijn.

Voorop staan: sporten, ongedwongen sfeer, respect voor elkaar, duwen als
het kan en wachten als het moet, ... een babbeltje en plezier.