Zon 27/01/2008: een rondje mandeldalroute

Formidabel toch, zo kunnen opstaan op zondagmorgen om te kunnen fietsen. Zeker zo nadat ik vorige zondag alleen heb kunnen geniet puren uit het schitterende verslag van Peter. Maar fietsen was er toen voor mij niet bij.

Ik had vorige week niet alleen de rit gemist maar ook de kennismaking met Johan en Lucy. Vandaag kon ik dat wel doen. Ik kon dat trouwens ook met Bruno. Aangenaam, tof ! Mooi bendeke al weer: zeven man: Johan, Lucy, Bruno, Peter, Jeroen, Andy en ik.

Even halt gehouden aan de kromme brug tot 8:50; je weet immers nooit dat er nog iemand zou afkomen en daarna samen met Peter naar Grammenebrug in Machelen gereden, waar Johan, Lucy, Bruno, Jeroen en Andy ons al stonden op te wachten. Nog vlug even geïnformeerd welk krachtvoedsel onze locomotief vanmorgen weer gegeten had en vertrokken om de Mandeldalroute te rijden.

Het vertrekpunt van deze route is het provenciaal domain de Baliekouter te Wakken. Zoals de naam laat uitschijnen, verkent deze route het stroombekken langs de benedenloop van de Mandel. De Mandel ontspringt in de streek van Passendale en mondt te Vijve uit in de Leie. De streek vormt een uitgespoken landbouwgebied. De bodem bestaat overwegend uit lemige gronden van aaluviale oorsprong. We fietsen richting Oostrozebeke waarvoor we 2 maal de Mandel moeten oversteken. Je vervolgt je weg waar we na enkele kilometers de Poelberg (45 meter hoog) opmoeten. De route buigt daarna af richting Oost-Vlaanderen. Het tweede deel van deze fietstocht loopt langs de Leie die je van Wontergem tot Ooigem een twaalf tal kilometer aanhoud. Je passeert er het 18de-eeuwse Kasteel Te Lake. In Ooigem aangekomen verlaat je de Leie en maakt de fietser kennis met het Leielandschap. Via Oeselgem en Ooigem wordt tenslotte naar Wakken terug gefietst

Zo wordt de Mandeldalroute beschreven in een toeristische folder. Dat de streek waarin de Mandeldalroute zich kronkelt in uitgesproken landbouwgebied, hebben we vandaag aan de staat van sommige wegen goed genoeg geweten. In principe kom je op de weg de lemige grond van aaluviale oorsprong niet tegen. Maar sommige landbouwers langs de route moeten gedacht hebben dat die wielertoeristen vandaag maar een stukje echt veldrijden moesten doen. Kersvers wereldkampioen, Lars Boom, heeft zoveel modder niet gezien tijdens zijn wedstrijd om de wereldtitel dan wij bvb bovenop de Poelberg. Een wonder dat niemand daar is gevallen.

Het parcours dat we reden ging van Machelen naar Sint-Eloois-Vijve om daar van oever te wisselen. Aan de andere kant van de Leie reden we door tot Desselgem. Daar de brug over, langs het sluiscomplex om zo van Ooigem naar Wielsbeke te rijden.

Langs binnenwegen kronkelen we langs Wakken, Ginste om zo tot het zuiden van Tielt te rijden. Daar gaat het wat omhoog en krijgen met zijn zevenen te maken met de Poelberg. Veraderlijk is dat je halverwege de helling naar omhoog de Poelberg opdraait. Schakel je daar niet goed, kan je het bijna schudden.

Vandaar rijden we naar Dentergem om zo in Wontergem aan de Kerk het standbeeld van Lucien Buysse voorbijrijden. Eens dhr. Buysse voorbij draaien we onmiddelijk richting Leievallei. Bij het bereiken van de oevers van het schipdonkkanaal, maakten wij onze Mandeldallus rond.

In het naar huis rijden langs het schipdonkkanaal hebben Andy, Jeroen en vooral Johan en Bruno een paar cartouchen afgeschoten. Een spurtje om een orgelpuntje te zetten na een mooie zondagse fietstocht.

Aan de Grammenebrug was het moment gekomen om Jeroen en Andy een fantastische week toe te wensen. Voor Peter, Johan, Lucy en Bruno werden deze wensen nog wat uitgesteld.

Jullie zijn weer allemaal bedankt voor het gezelschap en de mooie rit van "Merijenniezere". What's in a name, hé Johan.

Ohja, nog dit: een auto is geen camionnette en een camionette is geen auto. Tot zover wat inside information.

Tot volgende week allemaal, maak er een mooie werkweek.

Zon 20/01/08: about founding fathers, i would say

Drongen, zondagmorgen 8.05 uur.
Stilletjes aan moet ik me klaarmaken om te vertrekken naar onze afspraakplaats te Machelen. Op de radio hoor ik ondertussen de uitslagen van de voorverkiezingen in de VS. In Nevada winnen Clinton en Romney. Wat zou Georges Washington of een andere founding father ervan denken dat een vrouw of een mormoon een gooi doet naar een plaats in het Witte Huis.

Onze founding father van merijenniezere (den Eddy) ligt met griep in bed. Terwijl ik langs Deinze passeer, denk ik nog eens aan Eddy. Ik zal hem missen, met deze tegenwind is het leuker in zijn wiel te zitten dan in dat van ik zeg maar Jeroen bijvoorbeeld.
2 minuutjes te laat kom ik aan in Machelen, de tegenwind speelde me parten. Daar stonden ondertussen Andy, Jeroen, Johan en Lucy te wachten op mij…

Heel lang werd er niet gediscussieerd over welke richting we zouden opgaan. Tegen de strakke wind in werd er langs het kanaal richting Kortrijk gereden. Kortrijk met zijn door het unesco erkend begijnhof en Belfort. Doch dit ritje werd geen toeristische uitstap. Andy en Johan namen om beurten de kop om met een pittig tempo de tocht af te haspelen. Regelmatig waagden enkelen om ons te volgen, daarbij herkende ik ook enkele fietsers die in het verleden met ons meefietsten, namen durf ik er niet op plakken. Maar blijkbaar waaide het meer langs achter dan op de kop. Uiteindelijk kwamen we met zijn vijven aan in Kortrijk.

Op de terugweg kregen we gezelschap van iemand die Andy kent. Direct het signaal om er vol in te vliegen maar nu met de wind langs achter. Toen mijn polar voor de tweede keer iets meer dan 47 km/uur aangaf en mijn hartslag flink boven de geplande lage frequentie uitkwam, liet ik de groep van me wegrijden. Maar het solidariteitsgevoel was groter dan de drang om stevig te fietsen. We zijn dan aan een matige snelheid samen verder gereden. Door dit rustige tempo konden we wat kennismaken met elkaar en blijkt dat Lucy en Johan regelmatig naar de Mont Ventoux rijden vanuit Deinze. Hun verhalen kun je lezen op volgende website:
http://users.telenet.be/site10/montventoux/

Aan de brug van Machelen namen we afscheid van Andy en Jeroen en in Deinze nam ik afscheid van Lucy & Johan.
Tot volgende week!!
Maar dan terug met Eddy als verslaggever !!!

Peter
Interim-verslaggever

05/04/2008 - Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen.

Op zaterdag, 5 april 2007 is er de Ronde Van Vlaanderen voor wielertoeristen.

De dag nadien verslindt het profpeloton de Ronde.

Het massa-evenement voor wielertoeristen kende vorig jaar 18000 deelnemers.

Merijenniezere begeeft zich naar Ninove om er te starten aan de 140 km versie van de RVV.
Om 7:30 is het vertrek gepland richting Ninove.

Wie mee wil, kan zich melden. Afspraken over waar juist samenkomen, hoe naar daar gaan en hoe en wanneer inschrijven worden dan wel samen gemaakt.

Wil je er meer over weten, klik dan door naar de site van de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen en mtb'ers.

Met bovenstaande tekst werd het evenement aangekondigd op onze site.
Het verslag van hoe de RVV voor wielertoeristen werd ervaren, lees je uiteraard ook op merijenniezere.

26/04/2008: de Davitamonclassic

Om de aprilmaand feestelijk af te sluiten, op 26 april, de .........

Naar mijn smaak de mooiste. Maar rij hem misschien ook en oordeel zelf.

De Davitamonclassic start vanuit Nazareth en voorziet mogelijke afstanden van 50 km, 100 km en 150 km.

Behalve de organisatiedatum van 2008 is bij het verschijnen van dit artikel nog niet veel gekend. Maar hou de Davitamonclassic-site in de gaten and you'll be posted.

Die januari-maand hé ... een weekje niets ?

Die januari-maand hé. Feesten, nieuwjaarsontmoetingen, recepties, ... Komt daar dan nog een verjaardag in de familie bij voor de enen ... nog iets anders voor de anderen.

Punt is dat het zondag (13/01/2008, de datum zit eigenlijk ook al niet mee) iets moeilijker gaat zijn om er een normale merijenniezere-uitstap van te maken.
Ik ben er niet, Andy moet ook al familieverstek geven, Jeroen heeft ook zoiets aan de hand, ...

Na rondvraag blijkt dat het beter is om meteen de rendez-vous voor komende zondag af te zeggen.
Let op : deze van volgende zondag staat er al. En dan rij ik, hé. Zeker weten.

Willen onze nieuwe gasten van vorige zondag toch samen rijden, dan zouden wij dat heel tof vinden. Het verslag van hun eventuele rit, stuur je mij dan maar op. Ik zal het zeker publiceren.

Het beste iedereen en -wat mij betreft- tot zondag 20 jan 2008.

Driekoningen 2008: onze eerste rit van 't jaar.

Fred Flinstone zou gezegd hebben: "Jabedabedoeoeoeoe !". Wij ook bij de gedachte dat we weer konden fietsen vandaag. Zo na een dikke twee weken feesten, drinken en vreten, deed het toch fantastisch veel deugd weer op de fiets te kunnen kruipen.

Fred zou nog eens "Jabedabedoeoeoe !" geroepen hebben bij het zien van de opkomst vandaag. Maar liefst met zeven man sterk waren we vandaag. Eigenlijk hadden we met acht moeten zijn, maar onze Jeroen heeft een ongelukje gekend op weg naar de afspraakplaats. Door de plaatselijke ijsplekken heeft onze vriend kennis gemaakt met het tarmac. Gevolg een gescheurde trui, een elleboog die open ligt en nogal wat pijn. Veel sterkte, Jeroen, en laat je maar goed verzorgen (hé, Delphine).
Jabedabedoeoeoeoe voor de zeven anderen : Andy en ik en Peter, onze zo goed als vaste klant hier in het winterseizoen, waren er al drie. David, die vorig jaar ook al eens meegereden had, kende als kerverse Zultenaar zijn weder-merijenniezere-optreden. Da's vier. Stijn, vorig jaar tijdens onze laatste trip in december opgeraapt langs Vlaamse wegen, was ook weer van de partij. Ook weer zeer aangenaam. Kevin uit Olsene was er vandaag voor het eerst bij, en het was een aangename kennismaking, vonden we. En tot slot onze nummer zeven: Wannes. Renner bij Isorex, en vorig jaar al heel goed bezig, bouwde vandaag ons groepsritje in zijn trainingsschema.
Allemaal welkom en, zoals hier al elders te lezen valt, allemaal ook een zeer gelukkig nieuwjaar.

Daar stonden we dan aan Grammenebrug. Het nieuws over de val van Jeroen, maakte een einde aan het wachten, maar beklemtoonde wel het gevaar dat er was vandaag. Op verschillende plaatsen zag het wegdek er zo precies "gebloemd" uit. Ijzel, dat was het en we zouden er verdomd veel aandacht moeten aan besteden. Ja, maar langs waar gaan we dan rijden. Na een paar momenten van overleg, besloten we van een bekende route te nemen zodat we optimaal konden rekenen op onze parcourskennis en dus goed rekening zouden kunnen houden met de plaatsen waar het zeker glad zou liggen.

De Schipdonk - Schelde toer, maar dan in omgekeerde volgorde dan gewoonlijk, zodat Peter onderweg ook eens kon afdraaien naar huis. Deinze, Gavere, Zwijnaarde, Lovendegem, Landegem, Nevele, Deinze. Dat was het. Dat met af en toe een stukje "sterren op het ijs".

Deinze - Gent - Gavere - Deinze (55 km)

http://www.bikely.com/

In het eerste deel van de tocht waren de plaatsen waar het glad was veelvuldiger dan later op de tocht. Naarmate het later werd in de voormiddag, hoe meer tijd de zon had gekregen om de ijzelplekken te neutraliseren, maar het bleef hoe dan ook goed opletten. Vooral zo op plaatsen waar de zon moeilijk aan kon.

Hoe dan ook, daar waar het kon hebben we weer goed gereden. Mooi groepje eigenlijk al. Straks moeten we nog aan volgwagen beginnen denken. Hehe.

Bij het afdraaien van de Schelde mocht ik voelen wat het is, zo'n slippend achterwiel. Maar ik was niet alleen, hé, David. Ook Peter was zeer voorzichtig. De rest eigenlijk ook hé. Wat verderop bij het fietsverkeersknooppunt ter hoogte van Flanders Expo, was het wel extreem glad. David sollicteerde daar echt wel voor "Sterren op het ijs".

Maar voor het overige was het uitstekend weer. Tijdens de tocht naar Deinze groeide onze groep weer stelselmatig aan. Ik geloof dat we in Nevele wel ongeveer met een man of 15 een pelotonneke vormden.

In elk geval, ik heb er enorm van genoten. Ik hoop van onze andere rijders hetzelfde. Volgende week ben ik er niet bij. Iemand anders gaat hier voor het verslag moeten zorgen (hihi).
Bedankt aan onze nieuwe gezichten. Hopelijk vonden zij het ook leuk en zien we hen nog veel terug.

Tot de volgende, guys.