Bouwwerken Dirk Van Keirsbilck

 

Nieuwbouw, verbouwingen, metselwerk in industriegebouwen, ter plaatse bekisten van trappen.

 

 

 

berichtje op intranet voor de leden !

 

Vlaamse Ardennen, 8 feb 2015

Zondagmorgen stond ik om 8u50 al in Machelen, nog geen kat te bespeuren.  

Ik zou toch niet alleen zijn vandaag?  Gelukkig kwam Koen en Tom af, ook Maarten en Nic kwamen afgereden.  Even later nog Eddy en weg waren we, of neen, Vincent was daar ook nog.

Wij weg richting de Marolle,  praktisch volledig rechtdoor de eerste korte klim naar Huise.  In Huise reden we de Lange Ast naar beneden, mooi op het fietspad.  Al vlug waren we in Zingem over de brug over de Schelde, klaar voor het zwaardere gedeelte van de rit.

De volgende klim was deze aan de kerk van Paulatem ( sorry rittenmaker maar de Poggio Da Fiandre ligt aan de voet van de Molenberg).  De sterke mannen kwamen hier naar voor, de rest op zijn tempo.

We reden verder richting Smarre, zijkant van de Molenberg.  

Vanaf nu zou het de komende 25km enkel nog op en af gaan.  De Kortendries was de volgende helling, de Rekelberg, de Kauwenberg, allemaal kregen we ze voor onze wielen.  Bij de ene ging het al wat vlotter dan de andere, echter de wind speelde vandaag ook een belangrijke rol waardoor menig krachten verloren ging.

Gunther kwam ons ondertussen ook vergezellen, had het laatste deel van de rit al gereden om ons zo tegen te komen.  

Eens we op de N8 naar Oudenaarde kwamen zat het zwaarste erop dacht ik.

De rittenmaker had nog echter nog een verrassing in petto, niet de rechte baan naar Kruishoutem maar nog een lange klim richting Ooike, om later nog een klim naar Nokere te nemen.  Hier was het vechten tegen de wind.  

Wat later stonden we in Kruishoutem, nog niet om naar huis te rijden want de meesten reden nog tot in Machelen.  Daarna ging elk zijn weg naar huis.

Tot noaste weke!

David

Noot:  Ook Cédric en Wouter reden mee.  Mijn excuses dat ik jullie vergeten was gasten!

Regenritje naar het Kortrijkse achterland

De eerste rit van februari 2015 zal de boeken ingaan als een uitgeregende rit. Toen ik thuis de fiets in de auto laadde was het nochtans nog behoorlijk droog, regenen deed het alvast niet. Maar hoe dichter ik kwam bij Vichte (waar ik vertrokken ben), hoe slechter het weer werd. Even getwijfeld om toch terug te keren, maar het was nog niet té erg aan het regenen, en de regenvest ging het wel tegenhouden.
Tussen Vichte en Machelen begon het echter nog meer en meer te regenen, waardoor ik het niet echt verwachtte veel volk te zien staan. Gelukkig stond Koen er al, en om klokslag 9 uur kwam Maarten ook aangereden. Nog eventjes gewacht, maar er kwam niet meer volk af, dus begonnen we maar aan de rit richting Kortrijk.

Deel 1 naar Kortrijk kan samengevat worden als veel regen en tegenwind. Na een paar kilometer op kop toch maar in het wiel gekropen, want het ging toch iets te snel.
In het stuk rond Kortrijk ging het al wat meer op en neer, nooit lange hellingen, en meestal ook niet te steil. Intussen was het nog iets harder beginnen regenen, al hadden we ook af en toe eens 5 minuutjes geen regen, maar nog voordat de woorden "Alé, 't is gedaan met regenen precies" waren uitgesproken begon het dan alweer te regenen. De handen begonnen ook erg koud te krijgen, dus optimaal was het allemaal niet.

Eigenlijk was ik tevreden dat ik aan Vichte mocht afstappen, het plezier was er een beetje af (bij ons alle drie denk ik trouwens).

Bij zonnig weer is het erg mooi rijden in het Kortrijkse achterland, nu hebben we er weinig van gezien. Dank aan Maarten en Koen voor het vele kopwerk!