Zon 28-11-2010: een vriesritje met een vleugje berenroute.

Op vrijdag wat sneeuw, de nacht van vrijdag op zaterdag lichte grondvorst, een zaterdag met een Morefrettersrit in Gavere en een nacht met stevige vorst tot min 4.  Meer was er niet nodig om véle van ons beren verstek te laten gaan.

Slechts met twee waren we: Vincent en ik.  Méér niet.  Van Eric wist ik dat hij naar De Panne zou gaan om er te beachracen.  Van Andy kreeg ik een sms-je dat hij weer opgevorderd was door zijn werk, ... maar de anderen moest ik zelf uit hun kot lokken.  En stuk voor stuk ...  enfin: we bleven met zijn twee.

Veel risico's zouden we niet nemen.  Het was eigenlijk schitterend fiestweer.  Koud, ja, maar toch zo mooi zonnig bijna windloos weer voor de rest.  Hier en daar was het wel opletten voor gladde plekken, voornamelijk waar een plas naast de weg de baan op gegooid was geweest door een voorbij komende auto in de nacht of vroege morgen.  Buiten dat ... een adembenemd landschap dat zijn pracht gekruid zag met een vleugje wit.

Eerst langs de Leie tot in Ooigem, om daar langs Wielsbeke naar Meulebeke te rijden.  In Meulebeke met de wegwijzers van de Berenroute de weg naar Dentergem gevonden en zo via Wontergem en Grammene terug naar Machelen.  Van daaruit langs de Leie terug naar Deinze.  Dat is in 't kort beschreven langs waar we reden.  Maar ... een beeld zegt meer dan 1000 woorden:

Klik op het kaartje voor een grotere weergave met meer mogelijkheden.

En om jullie helemaal te laten watertanden nog een paar foto's van hetgeen wij gezien hebben onderweg.




Naar mijn aanvoelen was het een mooi ritje, al voelde ik goed aan de beentjes dat ik gisteren goed mijn best gedaan had in de 21° Klaas-VTT te Gavere.

Vincent, bedankt voor het gezelschap en ook voor de gpx.

Tot volgende week hé, afwezigen !   ;-)

Zon 21-11-2010: eens naar Roeselaere toe.

Na de prachtige herfstzon van gisteren, kregen we vandaag erwtensoep.  Mist, mist, mist, ... en nog eens mist.

Het zorgde ervoor dat er niet al te veel volk op de baan was, net zo waren er ook niet al te veel Merijenniezere'rs komen opdagen.  Met slechts vier man waren we vertrokken.  Andy, Dirk, Vincent en ikzelf kozen ervoor langs het jaagpad te blijven van de Leievaart, om zo het verkeer in deze mistige omstandigheden niet op te zoeken.  Veiligheid voorop hé.

Klik op de kaart voor een grotere weergave met méér mogelijkheden.

Eerste plan was om naar Kortrijk te rijden, maar naarmate we vorderden, besloten we om naar Roeselare te fietsen.  Zo reden we langs de boorden van een andere waterloop.  Het begon naarmate we langs het kanaal naar Roeselare vorderden, steeds beter weer te worden. In Roeselare zelf scheen de zon zelfs.

Terugkeren langs dezelfde weg als waarlangs we gekomen waren leek ons idioot en dus sloegen we in Roeselare rechtsaf. De brug over en zo onze weg zoekend richting Ardooie (ja, Laura Lynn city ;-) )  In Ardooie vonden we vooral in Dirk een prima gids om ons langs het -naar verluidt- schitterende provinciale domein "'t Veld" te loodsen, om zo richting Pittem en Tielt te brengen.  Ik denk dat het stukje op de kaart tussen Ardooie en Tielt helemaal klopt met wat we gereden hebben, maar ja mijn interne gps zal eens moeten geupdated worden hé :)

Van daaruit ging het richting Kanegem om daar dan af te slaan om zo in Aarsele uit te komen.  Nog wat rustige binnenwegen uit onze mouw schudden en we stonden langs Grammene weer waar we om 9:00 uur vertrokken.  En let wel, wéér in de mist.  We waren misschien beter in Roeselare gebleven, niet ?

Volgende week zijn we weer van de partij hé.  Jullie ook ?

Zat 27-11-2010: 21° Klaas VTT te Gavere

Merijenniezere heeft ook deze aangestipt als een groepsevent.  Voor Eric is dit ongeveer een thuisrit.  We gaan hem met plezier vergezellen.

We verzamelen daar om 13:45.  Zo eens een MTB-tocht in de namiddag moet ook eens iets geven.

11 november 2010: dwars door Kruishoutem

Tradities zijn er om in ere gehouden te worden en  op  11 november afzakken naar Marolle voor de jaarlijkse vtt “dwars door Kruishoutem “ is er zo één.  En net zoals de traditie het wil waren ook dit jaar de weeromstandigheden verre van ideaal te noemen, maar dat nemen we er rond deze tijd van het jaar met plezier bij. 

Met een ganse meute van merijenniezere, versterkt met enkele vrienden van merijenniezere stonden we dan ook aan de start. Eddy, Steve, Steven, Eric, Andy, Jeroen, David, Dirk en ikzelf werden vergezeld door Wouter, Tim, en nog enkele anderen van wie ik de naam op dit moment schuldig moet blijven. 

Voorlopig hield het weer nog zijn manieren en konden we droog vertrekken voor 48 kilometer in en rond Kruishoutem. Tijdens de eerste kilometers viel het op hoe populair deze rit wel is. Filevorming op enkele moeilijkere passages was dan ook het resultaat. Om daar met onze grote groep door te raken was dan ook geen eenvoudige opdracht. Af en toe eens inhouden om alle schapen weer bij elkaar te krijgen was dan ook het devies. 

En zo reden we op en neer langs boerenwegels, single tracks en van die paadjes met betontegels tot de eerste bevoorrading. Ondertussen werden de weergoden ons steeds minder gunstig gezind. Het werd natter en ook de koude liet zich voelen. De bevoorrading was in orde, maar vooral gericht op mensen zonder tanden (veel yoghurt, maar weinig koeken). Tot de bevoorrading bleven we allemaal samen, na de bevoorrading werd het tempo er stevig ingehouden wat leidde tot een onvermijdelijke versplintering van het peloton. Wachten was gezien de koude en de regen ook geen verstandige optie. Iedereen reed dan ook op eigen tempo het vervolg van de rit uit. 

Onder andere pech en de weersomstandigheden noodzaakten een aantal van onze rijders om te opteren voor de kortere afstand. Bij de tweede bevoorrading sloten enkele overgebleven mannen van het peloton weer aan en vertrokken we voor de laatste 10 kilometer. Gaandeweg drong tot me door dat we de lastige passage door de boomhaarden niet voor de voeten geschoven kregen, maar dat was te vroeg victorie gekraaid. 

Op het einde van de rit konden we toch nog “genieten” van deze doortocht. En hier werd meteen ook duidelijk wie sterk zat. Steve nam resoluut de kop en enkel Eric kon de achtervolging met succes afronden. 

Moe, nat en voldaan kwamen we aan op de aankomstplaats en al even traditioneel sloot ik deze rit af met een douche in de tent (kwestie van het flandrien-gehalte een beetje op pijl te houden). Sinds de uitbreiding van het gezin heb ik helaas onvoldoende tijd voor nazorg, zoals met dat pleegt te noemen in het vakjargon). Want hoewel ik met drie kinderen recht heb op 3 drankjes van de sponsor moest ik het noodgedwongen houden bij één ename om met weer snel te begeven naar het thuisfront, waar alweer een andere uitdaging op me lag te wachten. Hopelijk komt het er voor mij weer vlug van om eens na te genieten met merijenniezere zoals het een lid van merijenniezere betaamt.

Tot de volgende keer maar weer.

Maarten

6-11-2010: VTT Walter Godefroot te Astene.

Wat nog ontbrak was een verslag van deze mooie VTT, dicht bij huis.  Een mens moet het niet noodzakelijk ver gaan zoeken.  Het ontbrak nog aan een verslag.  De opkomst van de Merijenniezere'rs was ondermaats voor een VTT-tocht die stond aangestipt als een VTT die we samen zouden rijden.

Eric, Steve en ikzelf waren van de partij.  Dirk, Steven en David hebben zich nog gehaast om de tocht in de namiddag te doen, maar 's morgens waren "outnumbered" zoals men dat pleegt te zeggen in het Engels door de vrienden van Steve.  Tim, Chris en nog iemand (zijn naam ontsnapt me nu).

De hele nacht had het geregend en ook 's morgens vroeg was het nog goed aan het regenen.  Dat zorgde voor toch wat twijfel in de zin van : "gaan we starten of toch maar beter niet ?"

Uiteindelijk beslisten we van een kwartiertje later te starten, en dat was een goede beslissing.

Door al die regen lag het parcours er nat en vettig bij.

De helling in Gavere kon zelfs niet beklommen worden. Niemand geraakte erop. Halverwege begonnen  de achterwielen te slippen.

Na de bevoorrading reden we mooi het goed uitgepijlde parcours verder.  Ik, met mijn smallere crossbanden kreeg het op de mulle plaatsen moeilijk doordat ik dieper de grond in ging, maar elders ging het uitstekend.  Alleen dus losse grond speelt me parten.

In het laatste deel van de tocht stonden de Auspicebossen (schrijfwijze ?) nog geprogrammeerd.  En deze werden ook wel gevreesd door onze mederijders.  Ook daar kreeg ik te maken met zachtere ondergronden en had ik dus bijgevolg moeilijker.  Maar op een gegeven ogenblik, voornamelijk in de slagen, die bezaaid waren met hele grote plassen dacht ik bij mezelf: de kortste weg is de rechte weg... En dus, ik rechtdoor door alle plassen.  En zo haalde ik nogal wat volk in.

Bij Eric geraken was mijn deel niet meer, maar in het laatste stuk kon ik toch de kop trekken van een behoorlijk groepje, en niemand die zin had de kop over te pakken :(  ;)

Aan de aankomst stond Eric me op te wachten.  We gingen rechtstreeks de zaal binnen om ons Flandrienbroodje op te halen.  Daar kregen we nog wat chocolade bij.

Dit was mijn vorig jaar mijn allereerste MTB-tocht ever, en die speciale herinnering zal deze wel altijd voor me hebben.  Ik heb er weer met volle teugen van genoten.

Ook nog veel dank aan de metgezellen, Eric en Steve, maar zeker ook aan de vrienden van Steve.  Het was héél tof.  De afwezigen hadden méér dan ongelijk.

ps: dank aan David om de foto's door te sturen.

7/11/2011: Amougies

Omdat Jeroen nog andere verplichtingen had op de middag was het nog eens extra vroeg uit de veren kruipen voor een rit op en rond het kluisbos. De verwachtingen lagen hoog. Samen met nog twee Landegemse vrienden (Wouter en Steven) vertrokken we voor 50 kilometer Vlaamse Ardennen. Steve zou ietsje later vertrekken.

Het eerste deel van de rit speelde zich af op en rond het kluisbos. De moeilijkste paden werden wijselijk gemeden wat er voor zorgde dat alles relatief goed berijdbaar was.  Relatief, want in vergelijking met onze doortocht op de koppenberg VTT lagen sommige paden er toch al heel wat vettiger bij.  Er kon tot tweemaal toe gekozen worden voor HARD of gemakkelijk, en hoewel het er sowieso al zwaar genoeg bij lag kozen we uiteraard steeds voor de minst gemakkelijke weg.  Op de kuisberg werden we getrakteerd op een eerste bevoorrading. Zoals we bij onze Waalse vrienden gewoon zijn was dit met een glaasje grenadine, maar voor de rest een op ten op uitgebreide en verzorgde bevoorrading. Na deze eerste bevoorrading trok de karavaan achtereenvolgens naar de Kwaremont en de Patersberg.  Hoogtemeters verzekerd. Bovendien werd het tempo er door onze kompanen stevig ingehouden. Zo stevig dat sommigen verkozen om een stukje van het parcours af te snijden?

 Na een goeie 35 kilometer klimmen, dalen, genieten en afzien kwamen we bij de tweede bevoorrading in Zulzeke. Omdat de Hotond werd ingenomen door onze vrienden cyclocrossers ging het na de bevoorrading in dalende lijn richting Amougies.  Ikzelf was er niet rouwig om dat de laatste kilometers over vlak terrein gingen. Omdat Jeroen er snel vandoor moest hebben wij er dan maar eentje extra gedronken, want we hadden ook toch wel wat dorst gekregen van een rit van dit kalliber. En hoewel ik veronderstel dat ze dit niet zullen lezen, toch een dikke chapeau aan de organisatie die een mooi parcours met op tijd en stond een seingever en twee uitstekende bevoorradingen toch wel een prachtorganisatie op poten heeft gezet.

Tot volgend jaar.

Maarten

Zon 7-11-2010: een ritje al over Merelbeke

Na vorige week, bleken onze gebeden verhoord.  Ik herinner me nog hoe Peter me zei "dat het volgende week maar wat droger is".  En ja hoor ... het heeft gewerkt.  Het was zowaar zelfs behoorlijk goed weer, toch voor een zevende november.

Met 7 man sterk begonnen we aan een rit, waarvan alleen Peter wist langs waar die ons zou brengen.  Ik had Peter namelijk gevraagd ons eens te gidsen.  En dat heeft hij uitstekend gedaan.  We kwamen vooral in de streek rond Merelbeke, Schelderode en Vurste in gebieden waar we anders zeer weinig komen.  Onterecht, zo blijkt.

Klik op kaartje voor een grotere weergave met meer mogelijkheden

Dirk, Eric, Pascal, David, Peter, Vincent en ik waren de genodigden op deze ontdekkingstocht.  Naarmate de voormiddag volgde, scheen de zon meer.

Het was een aangename rit.  Zeker voor herhaling vatbaar.  Bij mij deden de beentjes mij in het begin een beetje terugdenken aan de MTB-tocht die ik de dag voordien reed, maar hoe verder deze rit vorderde, hoe minder die beentjes zich lieten voelen.

Aangename kennismaking met Vincent ook hé.  Da's toch nog enen met nen Merckx hé.

Dank, Peter, voor de aangename tocht.

Don 11-11-2010: VTT Dwars door Kruishoutem

Aanstaande donderdag, wapenstilstandsdag, is er opnieuw de VTT "Dwars door Kruishoutem".

Afstanden zijn : 27 / 37 / 47km

Alle info op de site van de organisatie.

Merijenniezere verzamelt er om 8u30.

Breng je lidkaart zeker mee : ze zorgt weer voor een euro korting.

Laat weten via een reactie of je meekomt of niet meekomt.

Zaterdag 6 nov 2010: VTT Walter Godefroot

Morgen, ja morgen al, staat er de jaarlijkse VTT Walter Godefroot weer op de planning.

Het is een eerder vlak parcours met goed berijdbare paden (ook bij minder goed weer). De tocht gaat richting Nazareth, Gavere, Dikkelvenne en Semmerzake.

Ruime bevoorrading voor wie honger of dorst heeft.

25, 35 of 50km.

Inschrijvingen en start: vanaf 8u30 tot 14u00

Na de rit is er mogelijkheid om uzelf te douchen en ook om uw fiets af te spuiten.

Start- en aankomst:

Vakantiecentrum De Ceder, Nazarethsesteenweg 41, 9800 Astene.

Voor meer info:

http://www.wtcwaltergodefroot.be/files/2010VTT.html

Wie wil meerijden van Merijenniezere moet het niet laten weten aan de organisatie van de VTT, maar gewoon door te reageren op dit bericht.

zondag 7 november: feest in het (kluis)bos

Een rit die ik zelf nog niet reed, maar die alleen al omwille van de ligging het beste doet verhopen:

 

The crazy wheels VTT-tocht in en rond het kluisbos

 

 

Feestzaal  
Place 2
7750 AMOUGIES-KLUISBERGEN

 

25-35 of 55 kilometer

 

Starten tussen 8.00 en 10.00

 

Wie zich geroepen voelt hoeft geen contact op te nemen met onze teerbeminde aartsbisschop maar klikt gewoon op reageren.

 

 

Maarten

 

Maandag 1 nov 2010: VTT Ruiselede "Wood Safari 19"

Op Allerheiligen moet er niet gewerkt worden, dat zorgt dus voor de mogelijkheid om een VTT-ritje mee te pikken. Dit keer in Ruiselede. Zelf had ik er nog nooit gereden, maar Maarten, onze fervente mountainbiker, natuurlijk wel!

Om half 9 hadden we afgesproken aan de inschrijving. Beiden waren we mooi op tijd en konden we dadelijk vertrekken. Voor alweer maar 2,5 euro inschrijving konden we niet klagen hé. Zeker als je weet dat er onderweg nog 2 bevoorradingen waren. En het mag gezegd worden, ze waren zeker en vast de moeite!

Het parcours (50km) was volledig vlak, en leidde ons langs de mooie bossen Bulskampveld en St. Pietersveld.

Grind, gras, modder enz... Alles werd ons voorgeschoteld. Het ene paadje al moeilijker berijdbaar dan het andere, maar daar doen we het voor hé! Dolle pret! Helemaal op het einde toen we dachten dat de rit voorbij was, kregen we nog 1 laatste modderpartij te verduren. Een beetje teveel van het goede, want fietsen was hier onmogelijk. Zo erg dat onze voeten helemaal onder de modder wegzakten. Nog een geluk dat er bij de aankomst een Bikewash voorzien was, dat we niet alleen onze fiets konden proper spuiten, maar ook onze voeten!

En de Leffe heeft gesmaakt! Is het niet, Maarten? :-)

grtz Jeroen

Tot de volgende!

Wie is wie fiche bijwerken ! Marieke is daar...

Negen maanden lang ... en eindelijk was het zover. Zo goed ben ik nu ook weer niet in dit soort berichten.

Een muziekske vinden op Marieke is niet gemakkelijk.




Maar één heb ik toch gevonden hoor, en dan nog wel van monsieur Jacques Brel, die zichzelf een Franstalige Vlaming beschouwde.




Hij zong meestal in het Frans, maar hij nam ook enkele Nederlandse versies van zijn chansons op.

"Marieke" dateert van 1961.




MAAR

ten huize van Wibrich en Maarten is op 12 oktober hun eigen Marieke geland. (Precies alsof de ooievaar er voor iets tussen zat)

Zonder twijfel hebben Wibrich, Maarten en de broertjes Lars en Stan lange tijd aan het uitkijken geweest naar de komst van Marieke. Hun Marieke !

Het wachten is voorbij en het genieten van de nieuwe spruit is al volop bezig. Zonder enige twijfel zullen die twee fiere broers over de wieg heen -misschien zelfs meer dan- toezien op hun kersverse zusje.

Onze Maarten heeft samen met zijn Wibrich zijn gezinnetje completer gemaakt, en daarvoor wil Merijenniezere met alle mogelijke middelen de fiere mama en papa van harte feliciteren met de deze fantastische aanwinst in hun leven.

Alle superlatieven van de wereld zijn onvoldoende om jullie, Maarten, Wibrich, Stan en Lars te zeggen, te schrijven, te roepen, te .... hoe fijn we dit voor jullie vinden.

Van harte !

Zon 31-10-10: de eerste van de wintertijd ... in de regen

Het was zover. Afgelopen nacht hebben we allemaal een uurtje meer mogen slapen.  Een of andere 33 jaar oude maatregel zorgde er immers voor dat 03:00 plots wéér 02:00 uur in de nacht.  Tegelijk met de wisseling van en naar wintertijd, schakelt Merijenniezere ook van startuur.  Vandaag was dus de eerste zondagrit die pas om 9:00 uur startte.

Er viel iets wat je kunt benoemen tussen motregen en regen.  Het was zacht van temperatuur, bijna geen wind en de regen was bijna aan de warme kant te noemen.  Enfin, je kreeg er niet koud van.  Toch waren we maar met drie.  Peter voor het eerst opnieuw, Eric en ikzelf.

Ik had me voorbereid op een alternatief wanneer op de vraag: "naar waar rijden we" een "k weet het niet zou volgen" en er wéér eens opnieuw naar dezelfde streek zou worden gefietst.  Het was héél lang geleden maar ik had me nog eens uitgeleefd via de knooppunten van www.fietsnet.be  Eens richting Ruiselede en Aalter trekken leek me een welkome afwisseling.

Klik op de afbeelding voor een grotere weergave met meer mogelijkheden.

Alles ging goed.  De mederijders leken het wel te apprecieren, en effectief we kwamen langs wegen waar we eerder amper reden.  Door op fietsnet.be de oranje aangeduide stukken te vermijden, kregen we zeer berijdbare wegen onder de wielen geschoven.  Alleen had ik niet echt op onze landbouwers gerekend die geoogst hadden en hier en daar de rijweg wel héél modderachtig hadden achtergelaten.

Echter in Aalter ging het fout.  Ik vond het volgende nummertje niet meer, dacht van het nog te gaan vinden, ... maar dit keer lukte dat niet.  Vandaar dat de optie van fietsnet.be om je route op gps op te laden allicht wel interessant kan zijn hé ;)

Nu, niet getreurd.  Na wat verder rijden, kon Peter zich orienteren. We zaten niet ver van zijn gewoonte getrouwe trainingshabitat: het kanaal Gent - Aalter - Brugge.  Wij langs dat kanaal richting Gent.  Aalter voorbij , Bellem voorbij ...  Aan het eind ervan : een platte band.  En ja, al weer voor mij.  Ik moet mijn Lotto gaan binnendoen denk ik.

Na de herstelling vervolgden we onze weg die ons langs het jaagpad van het schipdonkkanaal langs Lovendegem en Nevele naar Deinze bracht.

Een mooie natte rit.  Hopend op drogere toestanden volgende week.