donderdag 29 mei 2008

Woe 28-05-2008: Mandeldalroute gereden

Vandaag hebben we de Mandeldalroute nog eens gedaan. Deze route hadden we eerder al een aantal keer gereden en het is waar: het is een mooi uitgepijlde route die zeer dichtbij ligt en dus zichzelf uitnodigt om vaak gereden te worden.

Vandaag waren we met zes om te starten. Ik was verheugd te zien dat Marc er ook eens bij was. Ik kijk er al naar uit dat hij nog eens meekomt, het was immers al van vorige zomer geleden dat hij nog eens mee was.
Verder waren Andy en Jeroen er en reden we David met zijn schoonvader, Dirk, tegemoet. Jeroen was er al met zijn nieuwe aanwinst. Snel is hij wel hé: vorige zondag zijn achterwiel breken en nu al met een spiksplinternieuwe fiets op de afspraak zijn. Proficiat met de aanwinst, Jeroen en veel succes ermee !

Met zijn zessen vertrokken om de Mandeldalroute te rijden. Meer info over de route zelf kan je in het vorig artikel vinden waarnaar hierboven verwezen werd.

In het eerste deel legde Andy er al weer goed de pees op, zeker met al de toch wel felle tegenwind die er stond in het gedeelte van de route langs het jaagpad van de Leie. Die pees heeft er naar mijn aanvoelen voor gezorgd dat Marc in Sint-Eloois-Vijve eieren voor zijn geld koos. Jammer.

David kenden we al, en ik kende Dirk ook al. Enfin, kennen ! Ik had David's schoonvader al een paar ontmoet. Ook Dirk had net een serieuze fietsinvestering gedaan. Dat kon je afleiden aan de hoge graad van blinken van zijn even nieuwe fiets.

We hebben een mooie tocht gemaakt, zeker voor een woensdagavond en een aangename kennismaking beleefd met David en Dirk.

Als iemand hier nog iets aan toe te voegen heeft, laat jullie vooral gaan via de reactie-mogelijkheid hé.

Tot de volgende !

zondag 25 mei 2008

Zon 25-05-2008: De nieuwe kledij is er en al direct gedoopt

Zouden we vandaag fietsen of zou het zwemmen worden. In de voorbije dagen waren de weerberichten voor deze zondag zo alarmerend slecht dat we het al in onze hoofden lieten spelen om eventueel te gaan zwemmen.

Dat was zo bij de voorbespreking vrijdag bij Andy, die achter onze kledij had gereden naar Laarne bij De Geest. Bij De Geest hadden ze blijkbaar productieproblemen gekend waardoor de leveringstermijn voor onze kledij flink wat vertraging had opgelopen.
Maar, nu we de kledij hebben, was het het wachten meer dan waard. Vroeg of laat komen er wel foto's van online.

Vandaag dan toch vertrokken op de fiets. Het weer zag er zeer bewolkt uit. Regen zou er zeker van komen, maar waar en hoeveel was nog zeer de vraag.
Om 8u20 zag ik niemand aan de Kromme brug. Dan maar door naar Grammenebrug te Machelen. Om 8u30 zag ik er 2 van Merijenniezere komen. Nu is het zeer duidelijk hé, met die kledij. Andy en Jeroen.

Met zijn drieën waren we weg. We zouden het met de mogelijke regen vlak houden en eens naar Kortrijk rijden. Bij het vertrekken begon het al zeer licht te miezeren. Miezeren ... merijenniezere ... Nog voor we in Olsene waren begon het al meer te druppelen. Kort daarna haalden we 2 man in, waarvan één blauwe kledij droeg van een WTC uit Deinze. Even later begon het nog meer te regenen. Gieten eigenlijk waardoor we in Zulte onder een brug stopten om het regenjasje te kunnen aantrekken (een beetje laat, maar kom).

Terwijl we dat deden, reden die 2 man weer voorbij met het nodige plezier. Plezier dat er even later weer was toen wij ze terugpakten. "Tot de volgende brug" werd ons nog toegeroepen.

Op grondgebied Wielsbeke sprong Jeroen zijn fietscomputertje plots van zijn stuur. Omdraaien en meehelpen zoeken was de boodschap. Nadat Jeroen zelf zijn computertje gevonden had konden we weer verder. Intussen was mijn bril aan het aandampen dat ik hem niet langer zou kunnen dragen. Nochtans had hij al zijn werk gedaan bij de bescherming van mijn ogen tegen opspattend water.

Dat het Jeroen's fiets zijn dagje niet was, bleek even voorbij Desselgem. Met een luide en korte "krak" gaf het achterwiel van Jeroen's fiets de geest. Spaak gebroken, maar afgaande op de grote slag die in zijn wiel zit, zou het wel eens méér kunnen zijn dan een gebroken spaak. Laat ons hopen van niet zodat de kosten meevallen.
Depannage Dirk opgebeld om Jeroen en fiets af te halen aan het sas van Ooigem.

Daarna hebben in Andy en ik toch nog doorgereden naar Kortrijk en zelfs nog een stukje verder na Kortrijk in de richting van Wevelgem. En wie kruisen we daar ? Ja, die 2 man van eerder op de morgen. "Wij zijn al aan het terugkeren hé", roept één van hen ons toe. Wij gaan nog door.
Bij het keerpunt zegt Andy nog dat het zou leuk zijn die mannen nog terug te kunnen pakken. En eigenlijk vond ik dat ook.

Gas geven moest niet gezegd worden. We hebben het gewoon gedaan. Hele stukken aan 35 tot 36 km/u. Andere stukken aan 37, ja zelfs 38 tot 39 km/u. Duwen was dat. Doorduwen en niet afgeven.
En ja hoor... even na Zulte kregen we er twee in het vizier waarvan we konden veronderstellen dat zij het waren en even voorbij Olsene hadden we ze echt te grazen.
Weer een leuk woordje toegeworpen. 't Was leuk met die 2 die zo onze rit kleurden.

Jammer dat Jeroen er niet verder bij kon zijn vandaag met zijn pech. Jammer van de regen ook, want zo was onze gloednieuwe kledij direct gedoopt.

Oh, een kaartje van onze rit ? Hiernaast hé.

Tot de volgende ! En voor die 2 gezellen daar, kom maar eens mee met ons zulle. Geen probleem, echt niet.

donderdag 22 mei 2008

Woe 21-05-2008: een mooie tocht richting Ooike - Wortegem - Tiegem

Heel veel woorden ga ik er niet aan spenderen, maar wat we vandaag gereden is een heel mooi tochtje. Eens totaal anders: eens geen Vlaamse Ardennen en evenmin de vlakte van de jaagpaden.

Nee, het ging wel richting Vlaamse Ardennen maar net voor we daar zouden zijn, draaiden we er weer van weg.

Hetgeen resulteerde in een zeer mooie golvende tocht in een uitstekend fietsweer. De compagnie werd geleverd door Jeroen en Andy.

In de rit naar Jeroen toe hadden Andy en ik al de beklimming van de fameuze "Col du Point de vue" te verteren. Eens Jeroen ons had vervoegd reden we vanuit Kruishoutem richting Oudenaarde om in Ooike rechts af te slaan richting centrum van Ooike. Dat maakt natuurlijk dat de beklimming naar Ooike ook in de rit zat.

Van daar uit volgden we de bordjes "Moregem" en vlak voor we het centrum van dit plaatsje aandeden, kregen we daar (gelukkig) een afdaling van jewelste voor de wielen. Eén waarvan je met zekerheid zegt in je binnenste: "een geluk dat ik die niet naar boven moet rijden, want dat zou erg puffen zijn".

Eens Moregem voorbij reden we naar Wortegem, van waaruit we naar Anzegem reden, zo verder naar Kaster en Tiegem. Want de beklimming van Tiegemberg moest er natuurlijk ook in.

Eens boven zochten we de wegen naar Waregem op. Daar moest ik bij mijn schoonma wat papieren gaan oppikken, die ik in een klein rugzakje meenam. Na Waregem naar Zulte, Olsene en Machelen. In Machelen gingen we alle drie onze eigen verderzetten om thuis te geraken.

Een fantastische tocht, al zeg ik het zelf. Oordeel zelf maar en ... proberen zou ik durven zeggen.

zondag 18 mei 2008

Zon 18-05-08: richting Ename, Etikhove.

Hoi, ik ben hier weer. Zéér jammer dat mijn collega's tijdens mijn afwezigheid niet de moeite hebben gedaan een klein verslagje van hun rit te posten. Jammer, ..., maar helaas.

Twee weken had ik praktisch niet gefietst en dus keek ik er naar uit om mijn ros weer te beklimmen. Klaarmaken en vooruit. Nog wat getwijfeld over de kledij, want ondanks het zonnige uitzicht was het relatief koud door een redelijk strakke noorderwind.

Op mijn weg naar de afspraakplaats kwam ik Peter tegen die me had verteld ons te zullen komen uitwuiven voor onze rit. Hij zou er een rustige hersteltraining van 4 uur van maken nadat hij gisteren in de Ardennen "La magnifique", een formidabele rit van 180 km zo vertelde hij me, heeft gereden.

Het was zeer tof hem nog eens terug te zien. Peter en ik wachten de anderen wat op. Daar kwam Geert aan met de auto. Hij had zijn fiets in de auto en was nog rijstkoeken aan het eten voor ontbijt. Een beetje nadien kwam ook Andy erdoor, en hoorden we het relaas van hun zaterdagnacht. Samengevat kwam het erop neer dat Geert en Andy een vrijgezellenavond hadden gevierd en eigenlijk praktisch niet hun bed hadden gezien.
Kort daarna kwam Jeroen ook nog aan, waarop we vertrokken. Onze rit zou het probeem van de vele wind oplossen door naar omhoog te rijden. Enfin, dat was toch de stelling van Andy.

Wij vooruit, richting Kruishoutem, Lozer, Wannegem, Lede, ... Een kasseistrook (die ook in de RVV zit) zorgde ervoor dat mijn drinkfles uit de bidonhouder sprong. Ze zorgden er ook voor dat ik besloot deze kasseistrook niet meer aan te doen.

Even verderop kruisten we de N60 voor de eerste keer en reden we richting Ename. Daar beklommen we de kasseihelling (maar die kasseien liggen zo goed ...) die we al een paar keer hebben afgedaald. Het tempoverschil in afdaling buiten nu in klim is enorm. Pffffffff. De beklimming staat bekend onder de naam "Katteberg".

Van daar uit de Wolvenberg opzoeken en ... afdalen. Daarna door richting Oudenaarde om er halfverwege de Edelareberg de beklimming van deze laatste te kunnen aanvatten.

Eens boven daalden we de Ladeuze af om daarna richting N60 te rijden, die we dan een tweede keer kruisten. Daar konden we de Koppenberg omhoog rijden langs de kant die we meestal als afdaalkant nemen indien we de beklimming langs de bekendste (=kasseikant) namen.

Nadien keerden opnieuw terug naar de N60 om deze te volgen naar Oudenaarde. Van daar uit naar Kruishoutem en zo naar huis. Een mooie tocht.

maandag 12 mei 2008

Zon 04/05/2008: toch gereden hoor ...

Vorige zondag 04 mei heeft merijenniezere toch gereden hoor.

Alleen is er nog geen verslag over die rit verschenen. Maar dat komt misschien nog.

Ook voor afgelopen zondag, 11 mei, waren de omstandigheden dezelfde. Afwachten en terugkomen kijken of het verslag er komt ... Ik denk het wel.