zondag 29 juli 2012

Zon 29/07 : met de congé naar de Vlaamse Ardennen

Een stralende zomerzon, echt ideale fietstemperaturen, een fikse bries en alle merijnniezere fietsers die van de partij waren in verlofstemming… wat wil een mens nog meer op een zondagmorgen ? Voeg daaraan toe een uitdagend parcours doorheen de Vlaamse Ardennen en de mix is compleet.

Feestkonijnen van dienst deze morgen waren Maarten, Vincent, Steve, Dirk, Frik en ikzelf Michael.

We vertrokken heel klassiek richting Vlaamse Ardennen : richting de col de point de vue, om zo Kruishoutem te bereiken. Maarten was vorige nacht ook gaan feesten denk ik, want die ging daar al rechtsweg richting Olsene terugrijden… Nee, het ging richting Wortegem via terug de klassieke maar vrij lastige weg ernaartoe, lastig door de sterke tegenwind die er stond.

In Wortegem dan ook klassiek de baan naar Oudenaarde efkes op, direct terug rechts en dan wat verder linksaf draaiend om zo via Gijzelbrechtegem naar de grote baan Oudenaarde – Kerkhove te rijden.

Aan het rondpunt van Kerkhove linksaf richting Berchem en daar dan richting de Kluisberg : we namen de beklimming van de ‘voorkant’, richting het Zwembad en via het Kluisbos naar de top. Dan de afdaling naar Orroir en linksaf, richting Amougies voor de karnemelkbeekstraat te nemen, schoner in het Frans natuurlijk : rue du lait battu.

Zo kom je boven in de rondevanvlaanderenstraat en bereik je de grote weg. Dwarsen en dan een snelle poll op de fiets : doen we hem of doen we hem niet ? 2 stemmen voor , 1 stem tegen en 2 stemmen onbeslist , en ikzelf wilde hem ook nog wel eens over : democratisch beslist beklommen we dus ook de Paterberg (oorspronkelijk niet in de rit opgenomen).

Boven linksaf afdalend tot op de grote weg en dan rechts, naar Zulzeke toe, om daar in de bocht linksaf te nemen, constant rechtdoor : ja hoor : de Rotelenberg kwam eraan. Steve, die naar eigen zeggen de laatste weken geen meter met zijn fiets gereden heeft, demonstreerde zijn kracht op dit bergje. Amai dat gaat vooruit als die zijn pk’s de vrije loop krijgen

Beneden niet naar de Koppenberg maar via het Onderbos (zo heet de straat, echte aanrader) richting Leupegem. Daar loodste Steve ons de nieuw aangelegde fietstunnel onder de grote weg door, want zoals ondertussen algemeen geweten mag je daar niet meer dwarsen als fietser.

Hierna kwam dan de Edelaereberg, waar Steve, Vincent, Maarten en Dirk hun duivels nog eens ontbonden. Frik en ik kwamen gezapiger achter. Boven werd prima gewacht en we hervatten onze weg, richting Volkegem.

Zo een lus om dan uiteindelijk terug centrum Oudenaarde te bereiken.

We plaatsten ons voor een 2tal kilometers in de gruppetto : WTC Beaulieu kwam net aangereden. Alle respect en alle jaloezie : samenstelling van de groep : vermoedelijk dikke helft 60ers : dan nog aan 25-26per uur een zondags ritje doen : ik teken er nu al voor indien mogelijk.

Wij reden niet de klassieke weg naar Kruishoutem, maar draaiden schuin linksaf richting Ooike : een nog venijniger stukje weg zo diep in de ‘finale’ van onze rit. Er werd op deze strook nog eens deftig kracht en snelheid geproduceerd.

Dan terug naar de grote weg en wat linksaf, om dan wat verder de kasseistrook naar Wannegem – Lede voor onze rekening te nemen : met de wind in de rug ging deze voor niets…

Na de kasseistrook linksweg, om zo richting Lozer te trekken, de kasseistrook ter plaatse bergop om zo richting Marollen te rijden.

Daar dan de laatste rechte lijn aanvatten naar Machelen en we waren terug thuis.

Met het congégevoel in ons hoofd en in onze benen stopten we in Machelen in café Jeruzalem waar we op hun terraske achter het café onze vochtpeilen terug in orde brachten. Een geslaagde voormiddag dus

Tot volgende week, dan trekken we richting Kaprijke! Tot dan!!


Michael

donderdag 26 juli 2012

Zon 22-7-2012 : onverwachts naar de Vlaamse Ardennen


Zondagmorgen aan de start te Machelen stonden: Maarten, Tom, Dirk en ikzelf klaar.  Normaal stond een ritje richting Wetteren op het programma, echter het mooie weer en de goesting naar de Vlaamse Ardennen deden ons beslissen om nog eens ritje te rijden berg op berg af.

Zo vertrokken we dan ook via de kortste weg naar Oudenaarde, zijnde: via de Col du point vue en zo verder.  Ons allen wel bekend.  Toen we dan in Oudenaarde aankwamen reden we eerste de Edelare naar boven.  Dirk testte de benen eens, Tom en ik lieten begaan, Maarten aka Cadel sprong mee en ging samen met Dirk over de top.

Boven gekomen vlug besproken dat we naar het Foreest gingen rijden.  Wij dus de Ladeuze naar beneden, en zo verder richting Schorisse.  Toen we eigenlijk naar links moesten besloten Tom en Maarten naar rechts te gaan, geen probleem, dan rijden we maar de Parkstraat omhoog.  Deze onbekende helling is lang en zeker niet te onderschatten.  Maarten – Cadel sprong hier weg en kwam als eerste boven.  Ik moest zelf nog roepen of we waren terug “verkeerd” gereden.

De volgende helling die op het programma stond was de Steenberg, ooit nog enkele jaren in het parkoers van de Ronde van Vlaanderen.  Ooit was deze berg de zwanenzang van Dario Pieri dacht ik me ter herinneren terwijl we deze puist aan het beklimmen waren.  Eerst in groep tot er ons een andere toerist voorbij stak en ik me niet kon inhouden en mee sprong in zijn wiel.  We kwamen samen boven, hartslag ver boven mijn overslag.

Eens boven reden we terug richting Oudenaarde, Dirk en Tom waren terug kopmannen van dienst.  Maarten en ik keken eens naar ons horloge en besloten om toch nog een lus bij te doen.  Dirk had ondertussen het tempo enorm de hoogte ingejaagd, dus moest ik zelf de kop gaan nemen om zo richting Wolvenberg te rijden.  Voor Tom onbekend terrein.  Na de Wolvenberg had ik nog een verrassing in petto, de lage en hoge dumpel opzoeken om toch nog wat extra kilometers te hebben.

In de aanloop ernaartoe kregen we nog het gezelschap van een hond.  Enkele honderden meters liep de hond mooi naast Tom mee.  De lage en hoge dumpel werden vlot genomen.  Het was nu tijd om naar huis terug te keren.  Aan de brug in Zingem reden we de schelde op.  Zaterdag was de echte Cadel niet in form, ons Cadel trok het tempo omhoog, Dirk zou overnemen en we vlogen naar Oudenaarde.  Het was aangenaam vertoeven in hun wiel.

In Oudenaarde terug richting Kruishoutem, nog een lusje langs Ooike en Nokeren voor de extra kilometers tot we in Kruishoutem voor een gesloten poort stonden.  Gelukkig had de uitbaatster van “Het verloren gat” ons gezien en konden we nog genieten van een aperitief.  We kregen het gezelschap van een plaatselijke inwoner die toch wel iets wist van de “doasaarts” uit Ansbeke.  Meer info kan je verkrijgen bij Maarten aka Cadel


Uw schrijvende reporter van dienst,


David

maandag 23 juli 2012

Zat, 21-07-2012: Op naar Sluis

Op de nationale feestdag had MeRijenNieZere - A bloc vzw een speciaal ritje voorzien.  Naar Sluis ...

Deze Nederlandse gemeentenaam doet menigeen van onze kanten spontaan aan een aantal zaken denken, en fietsen is daar nu niet direct één van.  En toch trokken wij uitgerekend op onze nationale feestdag richting Nederland.

Is het echt waar dat ze daar zoveel mooiere fietspaden hebben dan wij, ... we zouden het vandaag met zijn vieren gaan uitvissen.

Van het bewolkte weer kijken we al lang niet meer op.  Zelfs niet van lichte regen, al ging die aan de kanten van Vinkt en Poesele over in behoorlijke regen.  Nee, daar kijken we niet van op hé, Geert ?


Hoe we tot stand kwamen ?



 

Het prille ontstaan van Merijenniezere … gebeurt ergens tussen Nevele en Merendree langs het Leiekanaal. Eddy rijdt voor het eerst met zijn fiets een tochtje, valt daarbij plat en kent een spaakbreuk achteraan. Niets heb ik bij ... dan maar te voet naar huis ...

Wie kan meerijden ?

Kan je jezelf vinden in bovenstaand verhaal en zou je graag eens met onze groep een mooie uitgetekende rit op zondag rijden, dan kan dat in principe voor iedereen.

En daarna ... lid worden ...

Smaakt deze eerste ervaring naar meer, kom dan gerust verder mee!

Hoe zijn we georganiseerd ?


MeRijenNieZere - A bloc vzw heeft een eigen rechtspersoonlijkheid en is als dusdanig ook georganiseerd.

dinsdag 17 juli 2012

Zon 15/7/2011: glooiender naar Otegem toe

De productie in de fabriek zomer komt maar niet op gang. Na alweer een al te druilerige week bleven de voorspellingen steken op zeer wisselvallig weer met regen, tot hevige buien.

Het post-marmottetijd en in volle vakantieperiode kan je niet hopen op een recordopkomst. Maar ondanks deze omstandigheden was ik maar wat blij met de compagnie van Maarten die mooi aan Grammenebrug stond te wachten.

Met de gps in aanslag zouden we vandaag naar Otegem rijden, glooiiend dan nog, he Maarten.

maandag 9 juli 2012

Zon 08/07/2012 : naar Sint Jan en Bellewaerde

Droge wegen om te starten deze morgen, maar wel heel fel dreigende bewolking… daarbij een fikse stormachtige wind uit westelijke richting en je hebt de ingrediënten voor DE typische rit van 2012 allicht : droge start voor efkes, maar daarna AQUA AQUA AQUA. Gelukkig was het terug niet koud en was het draaglijk…

 

Met 3 oude belgen stonden we aan de startplaats : eddy, geert en ikzelf.

 

Via binnenwegen eerst richting Markegem en Wakken, om dan naar Oostrozebeke te rijden en op die manier tot Ingelmunster.

 

Beneden de brug in Ingelmunster misverstand (we moesten efkes route wijzigen door wegenwerken) : beneden de brug gaan we rechts, was de boodschap, maar de verslaggever had niet begrepen dat het direct helemaal rechts was… soit, eddy rijdt dus rechts rechts af, michael rijdt maar 1x rechtsaf, maar zat ook wel rechts van eddy zijn achterwiel : boem patat. Geen erg, als nen echte coureur direct terug recht en terug op de fiets ; geen erg : geen lichamelijke of véloschade opgelopen. Vandaag bij het wakker worden wel wat stijf bekken en stijve nek. Kan gebeuren.

 

Dan langs het kanaal naar Izegem, waar we via de Bosmolens en de Iepersestraat richting… Ieper trokken hé : we kwamen wel nog wat gemeentjes op weg ernaartoe tegen hé… Moorslede, Passendaele en Zonnebeke.

 

In Moorslede reed Eddy plat. In een plensende bui stond hij zijn band te vervangen, terwijl Geert en ik op het gemak in het Lijn buskotje zaten te wachten.

 

We vervolgden onze weg, doorheen de regen, bij momenten net gelijk hagel door de felle tegenwind, en bereikten aldus via de glooiende weg tussen Passendaele en Sint Jan de streek van Ieper. Daar klaarde het was uit.

 

We draaiden zuidwaarts af, zijwind achter. Het voelde direct 10x aangenamer : geen kopwind meer, geen regen meer, zelfs een schuchter zonneke doorheen de wolken… super!

 

Net voor Bellewaerde reed ook Geert nog eens lek.

 

De terugweg laat ik aan Geert en Eddy over : ik moest in Elverdinge zijn en sloeg aldus thv Bellewaerde af.

 

De rit was in deze omstandigheden toch zwaar te noemen en tenslotte ook 102km lang!

 

Volgende week naar Otegem!!

 

 

Michael

maandag 2 juli 2012

Zon 01/07/2012 : naar Lendelede

Op deze eerste zomervakantiedag tekenden 6 fietsers present in Machelen tegen het ZOMERSTARTUUR (juli en augustus : iedere rit startuur = 8h !) : Vincent, Gunther, Dirk, Frik, John (die het fluiten van de vinken terug ruilt voor het fluiten van de wind in zijn oren) en ikzelf.

 

De rit startte langs de Leie richting Oeselgem, om dan via de gekende binnenweg parallel met de Leie naar Sint Eloois Vijve te rijden ; een zelfde aanzet als de zeerit van vorige week, nu echter met een zonneke op onze kop.

Vanuit Sint Eloois Vijve dan richting Wielsbeke en Ooigem, zo verder richting Bavikhove en Hulste.

 

Daar begon geleidelijk aan het halfuurtje klimmekes rond Lendelede.

Hardmaker van de dag was echter vooral de wind, die fors blies uit het westen, dus windop in de heenrit, perfect opgevangen door vooral Gunther, Vincent en Dirk.

 

We reden enkele keren dezelfde ‘heuvelrug’ op, rond Lendelede. Hier en daar trok Vincent deftig door, hij is klaar voor de Marmotte!

 

Vanaf Heulebos ging het dan met eerst nog wat zijwind, maar van dan voort terug vlak, richting Bosmolens en Izegem, om dan echt de wind in de rug te krijgen en via Ingelmunster en Oostrozebeke de terugrit aan te vatten.

 

Zo dan naar Wakken en verder via Dentergem terug naar Machelen.

 

Startuur van 8uur met een ‘normale’ rit : toch wel leuk want nog voor 10h30 zaten onze kilometers al in de benen. Ook natuurlijk dankzij het gemiddelde van 30 per uur.

 

Volgende week een langere rit richting Sint Jan en Bellewaerde, terug dus om 8h.

 

Michael