Tien kleine negers, the sequel!

Geen al te beste voorspellingen, vijf man op de terugweg van Transpyreneeën, een paar man aan den drank gisterenavond,verlofperiode... Veel volk viel er dus niet echt te verwachten. We bleken toch terug met vijf te zijn: Cédric, Tom, Nic, Vincent en ik. Nog eventjes wachten op Gunther maar uiteindelijk besluiten we om te vertrekken (vechten tegen een kater is niet altijd makkelijk en een mens verliest dan al eens de tijd uit het oog) .

Vanaf de eerste oplopende metertjes, de plaatselijke 'Col de point du vue' laten enkelen het woord bus al vallen. Aan de start van een Vlaamse Ardennenrit spreekt dat al boekdelen. Nic & Tom nemen de kopen en slepen ons aan een mooi tempootje mee richting Wortegem. Van zodra ik me een beetje zijwaarts beweeg voel ik me achteruit geblazen worden dus ik ben uitermate blij niet op de eerste rij te zitten. Aangezien we maar met vijf zijn komt daar onderweg wel verandering in en plots zijn we aan de eerste helling van de dag, de Kluisberg. Ik moet met slapers zitten kijken hebben want thuis dacht ik dat we de 'normale kant' zouden. De GPS vertelt echter iets anders en dus nemen we de andere zijde. Mijn kompanen zijn stuk voor stuk sterkere klimmers en dus ben ik opgelucht dat we rechtdoor rijden ipv links mee te draaien. Torentje is leuk maar deze keer niet vind ik nog leuker :)

Eventjes dalen en hop, op naar de Karnemelkbeekstraat. Ik verteer dit beter dan een beker karnemelk en kunnen dus verder. Op naar de achterkant van de Koppenberg. Het moet daar ergens zijn dat ons verhaal van de tien kleine negers terug opduikt. Maar wel in de andere zin. Uit het niets komt Dirk bij ons aansluiten. Nu hoorde ik al meermaals praten over "Dirk, la machine" maar deze keer deed hij zijn bijnaam echt alle eer aan. Bij momenten hoorde ik precies een naaimachientje en ik begin dus wel te vermoeden dat hij een motortje bijhad. Met zes dus verder en even later een tegenligger die van plan is te draaien. Verdorie zeg, met zeven man. Welkom Gunther! Het duurt echter niet lang want op Edelaere beslist Dirk dat het ietsje te traag gaat. Op zijn gemakje draait hij de gas open, alle pk's komen uit zijn machientje en we zien hem niet meer terug. Met zes dus :)

Via Ooike naar Wannegem, en daar besluit Cédric ons te verlaten en rechtdoor te rijden. Wij volgen verder het parcours en krijgen nog een kasseistrookje voorgeschoteld. Wanneer het strookje in Lozer ook op ons pad komt te liggen zegt Tom via Kruishoutem naar huis te rijden. Aangezien het uur nog meevalt beslissen Gunter, Vincent en ik van nog even mee te rijden naar Desselgem. Nic draait af in de Passionistenstraat. Ik heb er niet meer aan gedacht maar ik had bij thuiskomst beter eens weest kijken of hij niet stopte in de Zandvlooi om een vlooike te drinken.

Nog eventjes de gas open richting Desselgem om daar de 'Pont du Desselgem' aan te snijden. Volgens de lokale inwoners, en die kunnen het weten, toch om en bij de 8%! We krijgen het aanbod om de pullen te vullen, of een potje bier, of... maar we bedanken vriendelijk en gaan met drie verder richting Machelen. Zalig stukje met de wind in 't gat maar hier en daar een verdwaald regendruppeltje. Wanneer we Olsene passeren en dreigen met twee te eindigen komt Hans ons vervoegen. Nog een gezellig praatje en in Machelen verlaat ik Hans en Vincent.

Mooi ritje, gezellig droog fietsweer en natuurlijk een bende toffe peren om wat tegen te lullen!