Naar een grauw industriestadje, Zelzate

De weersvoorspelling daags voordien: grijs, bewolkt en wat gedruppel of motregen. Gelukkig wachtte ik zoals steeds af en deze morgen was er toch al wat zon te zien. Het terras lag er ook droogjes bij dus geen reden om niet te fietsen! Even de website geraadpleegd om te weten wie er komt en ik loop het risico om de enige te zijn. Ik besluit vlug wat Facebook berichtjes te sturen en ja hoor, het werkt. Ik zal al zeker niet de enige zijn, verder zien we wel met hoeveel en wat we zullen fietsen.
Ter plaatse blijken we met vijf te zijn en beslissen we de geplande rit te fietsen. Zomaar doelloos rondrijden is ook iets en aangezien onze parcoursbouwer er tijd in stak zullen we wel zien wat het wordt. In ieder geval vlak en ik hoop dat het grijze, industriële Zelzate me niet depressief maakt. Vier minuten te laat maken we aanstalten om te vertrekken maar we moeten al meteen in de remmen. Naast Tom, Vincent, Nic, Jonas en mezelf komt ook David nog aangestormd. Helaas heeft hij geen tijd om meer dan 100km te bollen en verlaat ons alweer voor we goed en wel gestart zijn.
Dan toch met vijf. Off we go! Ik besluit van al eventjes op kop te rijden. De wind zit in het eerste deel gunstig en rondom mij zie ik enkel sterkere mannen. Het stuk tegenwind zal hen wel niet deren denk ik ongegeneerd :)
Via Nevele komen we in Hansbeke waar we eventjes moeten stoppen aan een overweg. Honderd meter naar links kunnen we een tunneltje nemen maar aangezien we allemaal onze klimmmersbenen thuis lieten blijven we staan. Via Zomergem komen we een stukje langs de Vaart te rijden en gelukkig is er nog niet teveel volk op weg. Ik voel toch al wat wind tegen mijn snuit en terugkeren belooft nog een ander paar mouwen te worden. Blij draai ik terug rechtsaf richting Eeklo. Niet veel verder lijkt de weg te stoppen. Agh, verdorie, daar ligt er een paadje. We vervolgen onze weg en ondanks de goede compagnie wordt er vanaf nu wel iets minder gepraat. Niet dat we vlugger beginnen rijden zijn maar na twee volzinnen moet er telkens wel iemand roepen:"Poalkes".
Gelukkig zijn we maar met een compact groepje en is er nog steeds niet veel ander volk te bespeuren. We komen zonder ongelukken aan het punt waar we de wind voorgoed in ons nadeel krijgen. Iedereen waant zich waarschijnlijk als een machinist in opleiding want op tijd en stond komt iedereen met veel plezier een beetje met de neus in de wind en zodoende laten we ons locomotiefje verder puffen in ware summer style: relaxed en ontspannen. Al moet het gezegd zijn, in een poging om DE award binnen te slepen wordt het tempo toch plots een beetje steviger. Zou het dan toch nog lukken om het vrouwke content te houden en rond 12u binnen te zijn? De pannenkoeken onder ons die toch al een serieus toefke slagroom hebben liggen doen er nog een kletske bij, ik kom een beetje in de wind te zitten en voel me die tiende neger. 't Is toch niet waar hé. Ik blijf wat verder tjaffelen, de rest laat het tempo een beetje zakken en door de kromme brug met rugwind kan ik terugkomen. Een kopbeurt zit er vanaf hier niet meer in maar er zijn er nog genoeg die nog wat in de tank hebben zitten. Moe maar voldoen komen we allen aan in Machelen en na een bedankt en tot ziens vliegen we terug elk naar ons piere.

Nogmaals bedankt aan de aanwezigen, ik heb me geneird! Zelf Zelzate viel me beter mee dan verwacht. En ik was nog redelijk op tijd thuis voor een mini BBQ'tje te doen. Wat wil nen mens nog meer? Ietsje vroeger vertrekken bij dergelijke afstanden? Misschien iets om eens een ei over te leggen...