zondag 3 april 2011

Zon 03-04-2011 de rit 's morgens op de dag van Vlaanderens Mooiste

Tegen 8.30 (zomeruurafspraak!) vertrokken we aan Machelen brug voor de eerste gecombineerde merijenniezere – a bloc rit.

We stonden ondanks de ronde van vlaanderen, enerzijds de toeristenuitgave van de dag ervoor waar verschillenden van ons aan deelnamen en anderzijds de profversie die vandaag wordt verreden en waar verschillenden van ons naar gaan kijken, toch met 5 fietsers klaar voor onze rit : A bloc’ers van het vroege uur frederik, zijn vader luc en ikzelf , aangevuld met gunther en philip.

Met frisse temperaturen en een onaangename maar lichte wind uit west-zuidwest vertrokken we via Gottem richting Markegem, om daar dan wat meer noord te draaien, richting de bult van Tielt : de Poelberg. Via verdere binnenwegen reden we naar Marialoop Meulebeke, om dan via de boerenbuiten verder te rijden naar Ingelmunster.

Wie denkt dat het alleen in de Vlaamse Ardennen lastig fietsen kan zijn, moet dringend eens Lendelede en zijn randgebieden aandoen. Vanuit Ingelmunster volgden we de Heirweg Zuid richting de oude molen, een verraderlijk stukje oplopende weg. In Lendelede zelf gekomen maakten we een lusje richting ‘Sente’ (Sint Katharina) om aldaar terug richting Lendelede op te kunnen rijden, via de Beiaardstraat, ook zo’n ambetant stukje asfalt. Terug enkele kilometer verder opnieuw de volgende kuitenbijter richting Heulebos. Dan richting Steenbeekbos en daaruit komend linksaf, de laatste van een serietje ‘lastige straten’ , op naar de watermolen van Gullegem.

Dat was zowat het keerpunt. Van daaruit de vrij lange afdaling richting Heule en ook van daarvoorts wind in de rug.

In Heule werden we wat omgeleid, omdat daar een bepaalde wielerwedstrijd zou passeren die nogal wat volk en ook de plaatselijke fanfare op de been had gekregen.
We weken aldus lichtjes af van het geplande traject en reden richting Kuurne.

Daar zetten we onze terugweg verder via de boorden van de Leie, maar langs de rechterzijde (rijdend richting Machelen). De minder drukke kant dus.
Met de lichte wind in de rug gingen de snelheden nu toch boven de 30 per uur.

In Sint Eloois Vijve sloegen frederik, luc en ikzelf af richting Waregem, Gunther en Philip reden verder langs de Leie naar huis, naar respectievelijk Olsene en Deinze.

We hadden een 75tal km rustig gereden en konden aldus met een aangenaam gevoel in de benen in de zetel ploffen om te kijken naar een spannende wedstrijd.

Volgende week terug een gelijkaardig ritje richting Beitem, waar de Zilverberg ligt…
Be there!

Michael


1 opmerking:

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.