Zat 11-04-2009: Rit van de Gouverneur 2009

Een zeer schitterende tocht, die 100 km van de Rit van de Gouverneur.
Mooi weer, een uitstekende organisatie en goeie compagnie maakte het tot een hoogdag.

Het volledige verslag komt later online, maar deze eerste impressie samen met de foto's kon ik u al niet onthouden.

Bedankt voor het gezelschap mannen !
En aan dat meisje uit Merelbeke: bedankt voor de groepsfoto. En laat gerust weten of je onze site gevonden hebt.

Tot slot, en heel gemeend, een dikke proficiat aan de organiserende Leierenners ! Proficiat mannen !

En ziehier het verslag van onze verslaggever, David:

Deel 2 van de maand april was zaterdag de rit van de gouverneur in Zulte. Deze keer zouden we 100km rijden. We waren deze keer met een mooi groepje, in willekeurige volgorde: Dieter, Jeroen, Pascal, Eddy, Kodie, Andy en mezelf waren om 8u startklaar.

Na de start aan de sportzaal in Zulte ging het meteen richting industriegebied om via binnenwegen langs Nokere, Wortegem uit te komen in Anzegem. We hadden al enkele lichte valsplat hellingen had. We waren rap gestart en moesten toch eventjes wat gas terug nemen voor de eerst beklimming: Tiegemberg, weliswaar de achterkant.

De afdaling werd snel genomen om via Tiegem richting Kwaremont te rijden. Er werd eventjes gevreesd dat de Oude Kwaremont ook in het parkoers van de 150km zou zitten, dit was echter niet het geval dus reden we verder richting Zulzeke waar de tweede helling van de dag op het programma stond: de Zeeltstraat. Voor mij was dit een onbekende helling, maar zeker eentje voor nog te doen. Een lange helling, met zowel een steil stuk als een valsplat.

Klik voor een grotere weergave met meer mogelijkheden.

Boven gekomen op N60 namen we de baan richting Maarkedal. Deze liep ook op en af, maar Andy en Kodie waren ideale kopmannen op weg naar La Houppe. We kwamen redelijk verspreid aan de voet van La Houppe door de voorgaande afdaling.. Ik had 20m voorsprong op Andy en Jeroen. Dieter en Kodie reden nog eens 10m verder terwijl Eddy en Pascal nog wat verder reden. Andy en Jeroen waren mij al vlug voorbij en reden samen naar boven met 2 toeristen uit Oeselgem. Ik zou de derde van Oeselgem naar boven loodsen. Eens bovengekomen stond ons een bevoorrading te wachten.

Na bevoorrading kwam al vlug de Leberg met de bijhorende kasseien van de haaghoek. Het waren deze keer maar een 200tal meter voor de beklimming. Ik trok hier stevig door, want ik had nog iets recht te zetten op de Leberg. Volgens horen zeggen van Pascal was het een mooi zicht, alle Merijenniezeres op een lint. Na de Leberg reden we niet richting Berendries maar kwamen al vlug de volgende hellingen. Onder andere de Kauwenberg en een stukje kassei in Mater. Toen we weer allemaal samen waren, want de opeenvolging van hellingen en kasseien had ons groepje een beetje verscheurd. Maar Merijenniezere zou Merijenniezere zijn als er niet zou gewacht worden. We reden samen verder tot de volgende bevoorrading in Eine.


Hier kregen we een nieuw soort Aquarius en verder ook banaan, taartjes, water…ook werden hier een pak foto’s getrokken. Eens we weer op gang waren sloeg de motor weer aan. Kodie en Andy waren weer de voortrekkers en al vlug zaten er nog een 10tal andere wielrenners in ons wiel. Toen we op een brugje de boel in “frieten” getrokken hadden kwamen de “onbekende” renners ons voorbij gereden vol in de wind, grappig was dat ze 100m verder al weer tekens deden dat we hen terug mochten voorbij rijden. In het wiel of op kop, een groot verschil.

We kwamen uiteindelijk uit aan het volgende stuk bergop, de Kolpaart van Ouwegem naar Huise. Een lang stuk bergop, met de wind op kop. Ons groepje kwam in verspreide orde boven, om verder te rijden naar de het hinterland tussen Wannegem en Ooike. Een ideaal trainingsparkoers is dit hier. Andy moest wat vroeger thuis zijn en nam hier afscheid.

De laatste helling van de dag was Nokere berg. We kwamen in de afdaling ernaartoe enkele toeristen tegen die in ons wiel kropen. Eens op de kasseien gekomen schoot er 1 weg, Jeroen ikzelf probeerden er nog naartoe te rijden, maar wij op de kasseien en hij in het gootje. We kwamen dichter maar moesten ons toch gewonnen geven met enkele meters. Via de afdaling van de holstraat kwamen we terug in het industriegebied uit van Kruishoutem. Even later stonden we terug voor een gesloten overweg en waren we aan de finish. Dirk vertrok juist voor zijn 100km. Een verslagje van Dirk zijn tocht zal er nog wel komen.

Jeroen en Pascal reden naar huis, terwijl Eddy, Dieter en ik nog iets zouden drinken. Sarah, mijn vriendin, was ook terug van haar 45km en dronk ook iets mee. Eddy leerde Dieter blonde Grimbergen drinken. Na 1tje kwam er nog 1tje, en al vlug werd het te veel. Geen Grimberger meer, maar een pintje meer was geen probleem.

Alweer een mooie rit in lekker warm weertje. Een nieuwe helling leren kennen, veel leute gemaakt, een beter gevoel in de benen dan vorige week. Op naar volgende week: de Peter Van Petegem Classic.


David

En dan hier nog de indrukken van de solotocht van Dirk:

Op deze prachtige zaterdag had ik toch nog de beslissing genoemen om deze mooie rit mee te rijden.
Om 12:30 uur was ik startklaar. De eersten die ik tegenkwam waren mijn vrouw en kids. 100 meter verderop ook nog de fietscollega's even gedag gezegd en zo was ik weg, alleen ...

Ik had me voorgenomen vrij rustig te rijden, dit was trouwens de eerste keer in 3 weken dat ik meer dan 3 uur zou fietsen.
David had mij al verwittigd dat er een felle wind stond.

Tot op de eerste bevoorrading (net na La Houppe) had ik nog geen trap te veel gegeven, wat me later goed van pas zou komen. Na een hapje en een drankje vertrok ik opnieuw voor de laatste 50 km.

Al vlug kreeg ik een fietsgezel. De snelheid was niet meer te vergelijken met het eerste deel. Al vlug raakten we aan de praat. We fietsten tot in Zulte zij aan zij op een meer dan aardig tempo ! Hier werd mij de vraag gesteld: "Merijenniezere ? amaai ...."
Na 3u40 kwamen we terug aan in Zulte. Na nog iets gedronken te hebben, verlieten we met een goed gevoel de Zultse sporthal.

Dirk.