Davitamon Classic 2009

Zaterdag zou ik voor de eerste keer in 10 dagen terug op de fiets kruipen. Na een antibioticakuur ging ik voor de 80km. Vroeger dan de andere vertrokken Andy en ik om 7u45 in Nazareth. Voor we echt van start ging kwamen we nog Peter tegen die met zijn andere club de 145 zou doen (zondag hoorden we dat dit aan 31,4 gemiddeld was)

We vertrokken in een opkomend zonnetje richting Asper om langs de schelde naar Zingem te rijden. We zaten al vlug in een groepje, maar toen er een rapper groepje voorbij kwam sloten we daar bij aan. Eens over de brug in Zingem was de eerste splitsing een feit. We reden naar de eerste helling, de Duisbeke. Persoonlijk doe ik deze helling niet graag, maar het parkoers liep langs hier dus moest ik er wel over. Andy was hier brommer van dienst, met een pak toeristen in zijn wiel. Een 5-tal kilometer verder was de eerste bevoorrading er al.

Op het kaartje klikken voor een grotere weergave met meer mogelijkheden.

We reden verder de Steenberg naar beneden, voorbij "ons" kapelletje, naar de beklimming van den Ganzenberg. Een korte steile helling, waar we ons compagnons achter lieten en dan maar alleen voort reden. Eventjes op de grote steenweg naar Ronse om dan aan de voet van de Bruyère aan te komen. Even na ons kwam ook een grote groep andere toeristen aan de voet en kwam ons al vlug "imponeren", alleen, wij waren niet onder de indruk. Op het steile stuk trok Andy aan de boom en man per man moest lossen. Ikzelf liet het allemaal wat begaan, maar kwam op het vals plat terug aansluiten bij de kop.

Nauwelijks na de afdaling kwam al de volgende helling: Le Mont. Ook hier zaten we nog met dezelfde bende als daarjuist. Er trok al vlug iemand de kop en ik kroop in zijn wiel gevolgd door Andy. Ik vond het wat te traag, versnelde wat, maar den eersten deed dit ook dus bleef ik maar zitten. Toen Andy het genoeg vond, trok hij voor de tweede maal aan de boom. Er ging iemand mee, ikzelf kwam als derde boven.

Na de bevoorrading kwamen we Mister O tegen. (de naam van deze sympathieke persoon is mij onbekend, alleen weet ik dat hij in Ooike woont, vandaag Mister O). Samen reden we verder langs Louise-Marie en Etikhove om de voorlaatste beklimming, zijkant van Eikenberg, de Kokerelle te bedwingen. Meestal nemen we hier de tegenovergestelde richting, maar deze keer was het naar boven. Andy en Mister O reden hier vlug weg van mij, ikzelf reed op rustig tempo naar boven.

Klimprofiel van de rit

Boven gekomen reden we via Volkgem naar Ename, Nederename en Eine waar de buffelbrug ons terug over de schelde zou brengen. De wind zat hier goed in de rug dus het tempo werd al wat hoger. Na een tijdje geen fiets aangeraakt te hebben viel dit goed mee, alhoewel een lichte kramp achter de hoek kwam piepen, maar geen echte kramp werd. We fietsten verder via Mullem naar Huise via de Kolpaart waar Andy en Mister O me perfect uit de wind hebben gezet. Bedankt gasten!! Boven gekomen lag in Huise de laatste bevoorrading.

De laatste kilometers werd er nog tempo gehouden maar toch was het hier al uitrijden. We kwamen met ons 3 over de meet waar ons zakje dat leeg was op het einde goed gevuld was. Jammer dat deze rit volgend jaar niet georganiseerd wordt. Een prachtig parkoers, veel bevoorrading met ruime keuze, de beste van de maand april.

Andy bedankt dat ik in het wiel mocht zitten. Mister O, als je dit zou lezen, laat gerust iets achter bij de reacties en altijd welkom.

David