8-9-2013 : de Innergetic Pijl

zondagmorgen om 7 uur vertrok ik met de fiets richting Tielt voor de innergetic pijl.
De wegen lagen nat maar het regende niet meer. Het was rustig stil op de wegen in dit vroege uur van de dag.

Ter hoogte van de Putterijstraat in Tielt kwam ik al verschillende deelnemers tegen die al vertrokken waren.
Eens ingeschreven kon ik ook vertrekken voor de tocht van 100 km om 8 uur stipt. Al vlug staken de eerste 2 mij voorbij aan een strak tempo dat richting Dentergem en Zulte (daar stonden de leierenners klaar om te vertrekken) in Kruishoutem voelde ik dat het tempo te hoog lag en er was nog een lange weg te gaan dus zocht ik mijn eigen tempo. Op de eerste beklimming van de dag Nokereberg stak er me een groep wielertoeristen voorbij ze waren afkomstig van Sint Eloois Vijve en ik nestelde me achteraan de groep. 

De weg vervolgde naar Wortegem-Petegem en  Oudenaerde waar de 2de beklimming van de dag lag steenbakkerstraat-braambrugstraat-boskant.  Een verradelijke beklimming.  Eens boven sloegen die mannen van St Eloois Vijve een andere weg in. Met de Innergetic Pijl ging het dan richting Sint-Maria-Horebeke en Maarkedal waar de bevoorrading lag.

Zeer mooie bevoorrading met genoeg keuze.  Twee cakejes en blikje cola en stukje fruit gegeten en na 5 minuitjes terug vertrokken. Waar voor mij het zwaarste punt lag. De stop had me geen deugd gedaan aan de benen. Stillekes aan kreeg ik terug het goede gevoel in de benen. Verder via kluisbergen naar de 3de beklimming van de dag: de Hotond.

Daarna ging het verder richting Avelgem Anzegem en Tiegem voor de 4de en laatste beklimming van de dag om zo af te zakken naar Waregem. Daar kwam ik aansluiten bij 5 wielertoeristen waar ik me niet kon inhouden en de gashendel open trok tot met grote verbazing was ik alleen. Even later kwam ik op de vaart. Na een paar km voelde ik al meteen dat de wind op kop stond.  Meteen werd het me ook duidelijk dat ik dat tempo niet kon aanhouden met als gevolg dat de 5 terug kwamen en ik me verstandig nestelde in de wielen.  Het tempo ging dan 30 a 32 tegen wind.  

Zo ging het richting Ooigem.  Daar verlieten we het water en reden we verder richting Oostrozebeke reden het tempo ging nog eens in de hoogte 34 a 35.  De groep werd steeds groter en groter. Tot we op een 4 tal km van het eindpunt ineens door een politieagent staande werden gehouden.  De agent begon een man of 20 a 25 de les te spellen. Zijn laatste woorden waren dat de Innergetic in 2014 niet meer in Tielt zou passeren. Meteen was dat het onderwerp van gesprek in de laatste kilometers van een fijne Innergetic Pijl.

John.