Zon 29/07 : met de congé naar de Vlaamse Ardennen

Een stralende zomerzon, echt ideale fietstemperaturen, een fikse bries en alle merijnniezere fietsers die van de partij waren in verlofstemming… wat wil een mens nog meer op een zondagmorgen ? Voeg daaraan toe een uitdagend parcours doorheen de Vlaamse Ardennen en de mix is compleet.

Feestkonijnen van dienst deze morgen waren Maarten, Vincent, Steve, Dirk, Frik en ikzelf Michael.

We vertrokken heel klassiek richting Vlaamse Ardennen : richting de col de point de vue, om zo Kruishoutem te bereiken. Maarten was vorige nacht ook gaan feesten denk ik, want die ging daar al rechtsweg richting Olsene terugrijden… Nee, het ging richting Wortegem via terug de klassieke maar vrij lastige weg ernaartoe, lastig door de sterke tegenwind die er stond.

In Wortegem dan ook klassiek de baan naar Oudenaarde efkes op, direct terug rechts en dan wat verder linksaf draaiend om zo via Gijzelbrechtegem naar de grote baan Oudenaarde – Kerkhove te rijden.

Aan het rondpunt van Kerkhove linksaf richting Berchem en daar dan richting de Kluisberg : we namen de beklimming van de ‘voorkant’, richting het Zwembad en via het Kluisbos naar de top. Dan de afdaling naar Orroir en linksaf, richting Amougies voor de karnemelkbeekstraat te nemen, schoner in het Frans natuurlijk : rue du lait battu.

Zo kom je boven in de rondevanvlaanderenstraat en bereik je de grote weg. Dwarsen en dan een snelle poll op de fiets : doen we hem of doen we hem niet ? 2 stemmen voor , 1 stem tegen en 2 stemmen onbeslist , en ikzelf wilde hem ook nog wel eens over : democratisch beslist beklommen we dus ook de Paterberg (oorspronkelijk niet in de rit opgenomen).

Boven linksaf afdalend tot op de grote weg en dan rechts, naar Zulzeke toe, om daar in de bocht linksaf te nemen, constant rechtdoor : ja hoor : de Rotelenberg kwam eraan. Steve, die naar eigen zeggen de laatste weken geen meter met zijn fiets gereden heeft, demonstreerde zijn kracht op dit bergje. Amai dat gaat vooruit als die zijn pk’s de vrije loop krijgen

Beneden niet naar de Koppenberg maar via het Onderbos (zo heet de straat, echte aanrader) richting Leupegem. Daar loodste Steve ons de nieuw aangelegde fietstunnel onder de grote weg door, want zoals ondertussen algemeen geweten mag je daar niet meer dwarsen als fietser.

Hierna kwam dan de Edelaereberg, waar Steve, Vincent, Maarten en Dirk hun duivels nog eens ontbonden. Frik en ik kwamen gezapiger achter. Boven werd prima gewacht en we hervatten onze weg, richting Volkegem.

Zo een lus om dan uiteindelijk terug centrum Oudenaarde te bereiken.

We plaatsten ons voor een 2tal kilometers in de gruppetto : WTC Beaulieu kwam net aangereden. Alle respect en alle jaloezie : samenstelling van de groep : vermoedelijk dikke helft 60ers : dan nog aan 25-26per uur een zondags ritje doen : ik teken er nu al voor indien mogelijk.

Wij reden niet de klassieke weg naar Kruishoutem, maar draaiden schuin linksaf richting Ooike : een nog venijniger stukje weg zo diep in de ‘finale’ van onze rit. Er werd op deze strook nog eens deftig kracht en snelheid geproduceerd.

Dan terug naar de grote weg en wat linksaf, om dan wat verder de kasseistrook naar Wannegem – Lede voor onze rekening te nemen : met de wind in de rug ging deze voor niets…

Na de kasseistrook linksweg, om zo richting Lozer te trekken, de kasseistrook ter plaatse bergop om zo richting Marollen te rijden.

Daar dan de laatste rechte lijn aanvatten naar Machelen en we waren terug thuis.

Met het congégevoel in ons hoofd en in onze benen stopten we in Machelen in café Jeruzalem waar we op hun terraske achter het café onze vochtpeilen terug in orde brachten. Een geslaagde voormiddag dus

Tot volgende week, dan trekken we richting Kaprijke! Tot dan!!


Michael