Zon 05/08/2012 : naar Kaprijke

Deze morgen onder prima weersomstandigheden (volle zon, voldoende wind om hem in de rug ook te voelen, aangename temperaturen) konden we ons nog eens verheugen met een vrij talrijke opkomst : 9 fietsers stonden om 8uur vertrekkensklaar voor de uitgestippelde rit naar Kaprijke : Eric, Vincent, Steve, David, Frik, Tom van Ooigem, Tom Schotte, Ward (vriend van Steve uit Zulte) en ikzelf Michael.

We vertrokken richting Deinze, niet langs de Leie, maar via parallelbinnenwegen, die ons uiteindelijk via Meigem tot Nevele leidden.

De wind zat in de eerste 40tal kilometer vooral licht in het voordeel, wat het rustig en aangenaam starten maakte. Tom Sch en ikzelf reden op kop, gezapig rond de 30 per uur.

Zo bereikten we al snel Zomergem, een mooi dorpje blijkbaar. Wat verder reden we door Waarschoot. Ik weet niet of ik voor de groep spreek, maar toch echt wel veel onverkende wegen onder de wielen zien passeren vandaag. Mooie streek. Vlak dat wel maar ook eens leuk rijden.

Net voorbij Waarschoot was het denk ik dat Ward lek reed. Gelukkig was één der Vankeirsbilck mekaniekers mee, zodat dit euvel snel was verholpen. Het moet genoteerd in het verslag dat de lucht in de band werd gepompt door Vincent.

Al gauw vlogen we terug verder, want ja, ondertussen waren Tom en ikzelf na ongeveer een driekwartier van kop verlost, en meteen ging ook het tempo een stuk in de 30, de basis voor ons eindgemiddelde van deze rit : 31 per uur.

Nog een tiental minuten verder bereikten we de doelgemeente van deze rit : Kaprijke. Terug een leuke gemeente met een soort van boulevard er dwars doorheen : hoofdweg geflankeerd door een rij bomen beiderzijds en daarnaast dan een kleiner weggetje beiderzijds.

Na Kaprijke nog wat in het noorden verder rijdende, richting Sint Laureins.

Tussen Maldegem en Adegem kruisten we de grote weg naar Knokke Heist en zo vatten we de terugweg aan. Nu zat de wind toch meer in het nadeel.

Enkele kilometers verder reden we een paar kilometer doorheen de bossen in Ursel, met verdoken tussen het groen het dan ook niet te ziene vliegveld van Ursel.

Zo verder richting Sint Maria Aalter, waar we dan een gekendere terugweg deden, namelijk die we al een drietal keer dit jaar volgden. Het was ook meteen terug wat meer wind in de rug en de snelheid lag aangenaam hoog.

In deze strook kregen we voor een 10tal kilometer het gezelschap van een motorrijder. Jullie verslaggever moet echt wel een slechte dag gehad hebben : ik begon een beperkte conversatie en wees nog op zijn garmin 800 die ook hij blijkbaar gebruikte tijdens zijn ritten. Ik zag hem ook eens de groep doorkruisen en wat babbelkes slaan met nog enkele rijders.

Dan zoof hij ervandoor maar wat verder stond hij ons terug op te wachten. En dan volgde hij terug voor een stuk.

Indien de informatica het toelaat, komen er nog wat fotootjes van deze 10^e rijder in de groep vandaag.

Achteraf hoorde ik dan dat ik nooit had beseft wie de rijder was : Dirk !

Let wel op Dirk : komen meerijden voor 10km met een hoop mechanische PK’s onder je kont telt niet mee voor de oevelerijenme…

Op die manier waren we ondertussen via Lotenhulle al heel dicht bij het eindpunt gekomen.

Terug een superrit, met prachtige opkomst!

Volgende week rijden we terug wat ietske glooiender, richting Hooglede en Gits! Graag terug een dergelijke of nog talrijker opkomst!!

Michael