Zon 14-3-2010: Op zoek naar groepsgevoel via langere beklimmingen.

Merijenniezere groeit ! Dat staat vast. Niet enkel in aantal bezoekers op de site maar sedert enkele weken ook in aantal rijders. Ook vandaag waren we weer met een aanzienlijk aantal. Aan de verzamelplaats aan de Kromme brug te Deinze alleen al waren we met zeven personen. Aan Grammenebrug te Machelen stonden er nog een paar te wachten en even later kwam er nog een groepje aanrijden. In zijn totaliteit dus 17 personen, waaronder een echtpaar die eens kwam proeven van het Merijenniezere-tempo.

Er wordt veel iets moeilijker met zo'n grote groep, niet in het minst mijn geheugentest om me te herinneren wie er allemaal mee was. Nu, ik voel dat ik iemand aan het vergeten ben, maar ik waag het er toch op. Dirk, David, Dieter, Steven, Erik, Eddy, Pascal, Steve, Michael, Philip, Kris, Koen, Sven VDM, Kristof en het echtpaar dat eens kwam proeven. Zo kom ik maar op 16 en ik was bijna zeker dat met 17 gestart zijn.

Klik op het kaartje voor een weergave met meer mogelijkheden (oa hoogteprofiel)

Gelijk hoe, de ontbrekende naam wordt me wel gemeld. Ik ben daar redelijk gerust in. Op zondag hebben we de neiging van het iets rustiger, iets vlakker te houden gezien er meestal een goeie deftige rit geweest is de dag ervoor. Alleen was de adrenaline hoeveelheid vandaag in het eerste deel van de rit merkelijk hoog, zo kwam het niet alleen mij over. Pas na de klim in Mullem ging het tempo dat ervoor toch wel aan de héél strakke kant gehouden was, naar beneden.

Nu voor het overige zijn we gestart van uit Machelen naar Kruishoutem, over -ja hoor- de col du point de vue. In Kruishoutem reden we naar Lozer waar wij afdraaiden richting Huise. In Mullem hadden we een nijdige klim die aan een aardige snelheid genomen werd, zodat de hele groep geheel versplinterd boven kwam. Ik zag Steven nog vaak achterop kijken eens hij boven was. ;-) Via Heurne leidde Gps David ons langs -ik moet zeggen- schitterende landschappen op zoek naar de langere klimmen. Goed gedaan, David !

Na Heurne ging het naar de Zwalmstreek. Verder over Sint-Denijs-Boekel, Horebeke. Ik ken bij God de hellingen niet meer die we beklommen hebben maar ze waren lekker lang, en Korsele zat er zeker bij. Verderop gingen we richting Schorisse en Maarke-Kerkem. In die buurt hebben we de Kokerelle beklommen en da's ook zo'n aardig "smeerlapke" van een helling.

Van daar uit zijn we via Edelareberg afgedaald naar Oudenaarde om daar de oevers van de Schelde op te zoeken en in groep een stukje vlak mee te pikken. Tot in Gavere, want daar verlieten we de Schelde om naar Deinze te rijden.

Eens we de N60 gekruist hadden, reden we lekker richting Deinze tot ... de ingenieurs vonden dat ze een asverlegging in een fietspad moesten leggen en dit in de groep niet of niet voldoende werd aangekondigd (en ja, ge moet niet de hele tijd roepen), en .... Resultaat was een valpartij van Kristof die naast het fietspad in de heel zachte berm was gekomen. Verder waren er ook enkele die hierdoor uitweken. Er kwam verder niemand meer ten val, maar ik had wel behoorlijke schade aan mijn voorwiel. In die mate zelfs dat ik niet meer verder kon fietsen. Gelukkig zaten we niet ver van het huis van Erik, die zijn auto is gaan halen om mij een taxi rit naar huis te bezorgen.

Enfin, een mooi rit met een eerder snel begin en een spijtig slot. Het middenstuk onthouden en koesteren en uit de andere stukken iets leren zeker ?

Graag tot de volgende.