Zat 27-02-2010: naar de Vlaamse Ardennen op de dag van Omloop Het Nieuwsblad.

De weersvoorspellingen voor het weekend waren vorige vrijdag niet al schitterend, wat de fietsvooruitzichten toch niet al te rooskleurig maakte. Wat op donderdag werd aangekondigd als een drogere zaterdag tov van de zondag, werd op vrijdag al weer bijgestuurd: het hele weekend zou zich in het water verslikken.
Daarbij komt nog dat het Vlaamse wielerseizoen op gang geschoten werd met de Omloop "Het Nieuwsblad" op zaterdag en "Kuurne - Brussel - Kuurne" op zondag. Sommigen van ons bende wilden hun fietsactiviteiten dan herleggen zodat ze in de namiddag langs het parcours de échte koureurs konden bezig zien.

Klik op het kaartje voor een grotere weergave met meer mogelijkheden.

Anderen waren verhinderd en nog sommige anderen moesten zich aardig reppen. Want we zouden proberen op zaterdag om 13:45 te starten vanuit Zulte. In mijn geval lukte dat amper, gelukkig dat de guy's mij tegemoet kwamen langs de Leie. Maarten, Steven, Dieter, Dirk en ikzelf keerden nadat we ons gegroepeerd hadden terug naar Machelen waar we de boorden van de Leie verlieten om naar Kruishoutem te rijden.

Ja hoor, hij zat er ook weer in: de befaamde "Col du point de vue" in Kruishoutem.
Nadien ging het via het centrum van Kruishoutem naar Oudenaarde en dus kregen we ook nog enkele hellingetjes voor de wielen, met als bijzonderste de helling naar Ooike. Altijd een lekkere helling omdat ze een ietsje langer duurt hé. In Oudenaarde besloten we richting Leupegem te rijden om daar aan de rotonde op te draaien naar Edelareberg. Zo hebben we weer een iets langere klim. Boven op Edelareberg kon je merken dat we het parcours van de Omloop "Het Nieuwsblad" aan het naderen waren. Meer auto's en bussen waren er te bespeuren en dat het koersgerichte toeristen waren was ook duidelijk.

We vervolgden onze weg richting Brakel. Even voorbij Horebeke sloegen we rechtsaf : de Wafelstraat in. Ik hoor het me nog zo vragen aan Dirk: "Met bruine suiker of bleke ?" Ja, het was een flauw mopje, maar als referentiepunt kan het tellen. Wat we van daaruit te zien kregen ... wel, dat grenst aan het formidastische (samentrekking van formidabel en fantastisch). We reden eerder smalle wegen naar beneden om snel daarna aan klimwerk te beginnen. Uiteindelijk bleken we de Ganzenberg aan het beklimmen zijn.
Kleinere weggetjes en adembenemende landschappen brachten ons uiteindelijk in Vloesberg. Flobecq heet dat eigenlijk in het Frans. Flobecq ... ja, daar waar La Houppe is. Maar we reden die eerst voorbij om nog meer van de mooie landschappen te genieten. En gelieve te noteren dat het weer ook schitterend was. Panlevé naar beneden en dan links weg richting la Ferme du Guedon. Zo konden we de klim van La Houppe op het gemak aanvatten en ... van genieten.

Boven reden we opnieuw naar de grote weg die Brakel met Ronse verbindt om deze een stuk te volgen richting Ronse. Dat gaat lekker snel want het is afdalen hé. Maar afdalen kan dan wel leuk zijn, blijven duren doet het nooit. Ter hoogte van Klein Frankrijk te Ronse sloegen we rechtsaf ... ja: de Kanarieberg omhoog. Da's kruipen en sleuren hé. Maar toch allemaal boven geraakt.

Boven vanuit het Muziekbos hebben we onze weg vervolgd om even verderop een stukje de N454 te volgen richting Nukerke om daar ergens rechts weer de kleinere wegen op te zoeken, opnieuw in schitterend glooiend landschap te duiken. Afdalen en klimmetjes volgden mekaar op tot we aan de voet van de Taaienberg stonden. Amai wat is dat jong ! Aan Dirk's raad gevolggevend legde ik hem op "mijn tripelke". En zo deed ik voor het eerst mijn Taaienberg. Mooi, rechttoe rechtaan, kasseien, ... en boven een gevoel van "Yèsss".

Van daar uit ging het langs de binnenwegen naar Nukerke. Het zwaarste hadden we gehad. We reden in Nukerke langs de N60 tot de rotonde van het industriepark "De Bruwaan" om daar links weg in te draaien en zo opnieuw langs de mooiere binnenwegen huiswaarts te keren.

Ik moet zeggen dat GPS Dirk ons door fantastische landschappen heeft gevoerd. Ik had nooit gedacht dat ik het zou kunnen neerzetten hebben op een landkaart, maar ik denk er toch aardig in gelukt te zijn.

Dit nemen ze ons alvast niet meer af ; voor de zondag zullen we het nog moeten afwachten.

Dank voor de rit, het gezelschap en heel graag tot de volgende.
Eddy