Zon 7-2-2010: op zoek naar de langere klimmen

Gisteren dacht ik niet van er vandaag te kunnen bijzijn, maar soms lopen de omstandigheden eens op een gunstige manier en zo kon ik er onverwachts toch bij zijn. Ik reed naar de Kromme brug in Deinze en in de rit er naartoe zag ik dat Eric ook die kant uitreed. Samen kwamen we aan het afspraakpunt en niet lang erna kwam Steven er ook aan. Met ons drie reden we naar Grammenebrug in Machelen.

Eerlijk gezegd schrok ik even toen ik de bende zag die daar klaar stond. Zullen we het indrukwekkende lijstje eens overlopen : Andy, Jeroen, Dieter, Dirk, David, Sven VDM, Kristof, Maarten, Pascal, Koen en Chris. Bij het goededag zeggen aan mekaar kwam onze jarige Philip ook nog aanbollen. Vijftien man sterk vertrokken we voor een mooi ritje.

Van Machelen reden we naar Kruishoutem langs de fameuze col du point de vue. Mooi gedisciplineerd in groep naar boven op cadans en hartslag. In Kruishoutem kozen we richting Oudenaarde om zo de heuvelactige weg aan te doen en de helling naar Ooike ook voor de wielen te krijgen. Voor we het wisten waren we in Oudenaarde. Ik kreeg de indruk dat David, Dirk en Andy zo'n beetje de rit uitstippelden.

Opmerking voor de lezer: de ik-persoon verandert hier van Eddy naar David.

In Oudenaarde aangekomen, reden we de Edelare naar boven. Elk op zijn hartslag en tempo terug naar boven. Boven gekomen ging het verder op de steenweg tot aan Brouwerij Roman…zouden we stoppen voor een Ename, neen, we reden door. We reden aan de Brouwerij rechts af richting Molenberg. We lieten de Molenberg links liggen en reden de helling rechts naar boven. De helling komt boven aan Café Trap Op. Samen met Jeroen en Steven was ik een beetje de orkestmeester van dienst. Op een tempo dat de groep kon samenhouden reden we naar boven. Boven gekomen had ik eigenlijk een ander parkoer in mijn gedachten, maar links en rechts hoorde ik de naam van La Houppe vallen. Na kort overleg ging het dus naar La Houppe.

Op weg naar Brakel hadden we eerst nog een korte klim om te eindigen met de afdaling naar Brakel. Na de afdaling werd er door enkele nog eens doorgetrokken tot aan het rond punt. Op het rond punt ging het richting Ronse. In Opbrakel links op weg naar La Houppe. Deze weg loopt ook op en neer, een beetje te vergelijken met de baan tussen Oudenaarde en Kruishoutem. Vlug een plasstop en weer weg.

We besloten op La Houppe dat iedereen zijn ding mocht doen en niet naar zijn hartslag moest kijken. We waren met 5 kandidaten die streden voor de eerste plaats: Dirk, Kristof, Steven, Sven en ik. De rest ging op hartslag naar boven rijden. Eigenlijk was het simpel, Dirk de bijna volledige klim op kop het tempo aangeven, juist ik 100 meters wat versneld voor dat Dirk met terug overstak. Dirk kwam dus als eerste boven, na Steven, Sven, ik en Kristof. De afstand was wel niet groot maar toch was duidelijk wie de sterkste was.

Boven gekomen staken we de baan zo goed als over. Richting Schorisse. Een korte nijdige helling lag nog op ons te wachten, 19% op het steilste stuk gaf Jeroen me mee (die gps-en toch hé;)). Deze helling, voor mij onbekend, ligt op de Steenbeek. Is een zijkant van het Foreest. We kwamen in Schorisse toe, namen de baan richting Varent, Boigneberg, Eikenberg of Ladeuze. Het werd geen enkele, de hoogtemeters waren hoog genoeg vandaag.

We namen uiteindelijk terug de heuvelachtige weg naar Kruishoutem. Mooi in groep de Delilah-helling genomen. Deze keer werd er niet gezongen, zat de DJ te ver naar achter?

Moe maar tevreden kwamen we in Kruishoutem waar de groep zich de eerste keer splitste in een groepje dat naar Zulte ging, eentje naar Machelen en eentje richting Deinze rijders. Vanuit een helicopter-beeld moet dit een zeer mooi beeld gegeven hebben.

Tot volgende week.


David en Eddy tope tegaere.