Met dank aan Tony die vandaag onze gps was, hebben we toch weer kennis gemaakt met een mooi tochtje.
Het weer was goed, het tempo was in orde.
Met zijn vieren waren we: Andy, Tony, Patrick en ikzelf.
Ik zei tijdens de rit nog tegen Patrick dat ik wellicht de rit een tweede ging moeten rijden om hem in kaart te kunnen brengen, maar het is toch gelukt. Enfin, dat denk ik toch. Kijk maar.
Zoals gezegd was het een avond die gemakkelijk een zwoele zomeravond had kunnen zijn. Negentien juni was een al bij al relatief hete, zwoele dag. Je voelde aan je kleine teen dat onweer in de lucht hing, maar tegelijk wist je dat we rustig zouden kunnen fietsen tot zonsondergang indien we dat zouden wensen zonder nat te worden, van regen wel te verstaan. Zweten doe je toch als je wat fietst.
De bedoeling van deze rit was om rustig los te rijden. En deze bedoeling hebben we ook tot uitvoer kunnen brengen, al heeft Tony tijdens het tochtje langs het Schipdonkkanaal eens aan het zadel van Andy getrokken. Ja, onze gangmaker was weer - zij het zeer rustig - voorzichtjes aan het verrappen.
Rond de 30 à 31 km/u haalden we tijdens het traject richting Lovendegem langs het Schipdonkkanaal. We waren trouwens nog lang niet in Nevele toen wij vier reeds het zwijgzame gezelschap kregen van wat men al eens een wieltjeszuiger durft te noemen. Niet veel verder waren er dat al twee. Maar geen probleem, zo hard zogen ze niet dat wij zouden zijn gehinderd in onze fietsactiviteiten en beleefd hebben ze ons beiden bedankt toen ze elk op zich ons verlieten. Zo moet het eigenlijk hé !
GPS Tony voerde ons plots naar rechts langs een brug die we even later nog overstaken om zodoende aan de overkant van het kanaal te belanden. Aan die kant van het kanaal keerden we eigenlijk een aantal km terug. Even verderop was er geen autoverkeer meer mogelijk en konden over een smaller bruggetje het kanaal naar Eeklo kruisen. Maar zo zaten we langs de waterloop die ons tot Aalter en verder zou kunnen brengen. We reden eerst aan de rechterkant van de waterpartij tot aan de eerstvolgende brug om eens over die brug de linkerkant te volgen tot Bellem.
Via Bellem ging het naar Lotenhulle en langs allerlei binnenwegen kwamen we uit in -was het nu Meigem of al Vinkt. Zo ging het weer verder langs binnenwegen naar Deinze waar we weer het schipdonkkanaal opzochten om zo naar Machelen te rijden.
Iets van een 56 km op de teller, een goed weertje en de fantastische gewaarwording van nog eens op de fiets te zitten, zorgden voor een voldaan gevoel van deze weekrit.
Nice. Op naar zondag zou ik durven zeggen.
Thanks gasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.