Zon 08-11-2009: een rustig zondagtoertje langs oa Ingelmunster

Zondagmorgen, veel frisser dan de voorgaande dagen, maar toch fris en monter op om weer een mooi fietstochtje te maken met de Merijenniezere-vrienden. Frisser dan de voorgaande dagen ? Ja, precies alsof het weer ons min of meer wil gaan wijsmaken dat we zo stilaan het zachte weer adieu mogen zeggen zodat we kunnen gaan uitkijken naar de lente.

Niemand in Deinze aan de Kromme brug, maar des te meer aan Grammenebrug in Machelen. Yorn (als ik dit goed schrijf) was er zelfs als nieuw gezicht bij. Welgekomen zeiden al die andere en dat waren Andy, David, Dirk, Jeroen, Koen en Eddy. Ja, lezer, je kan goed tellen: we waren met zijn zevenen.

Al waar gaan we rijden vandaag ? Tgoh, we gaan het rustig houden hé. Het is immers winterperiode en sommige onder ons hebben gisteren nog de VTT Walter Godefroot geploeterd. Ok, kom we zijn weg.

A l'improviste vertrokken we naar Olsene om zo naar het industrieterrein van Zulte aan de E17 te rijden. Vandaar ging het over het redelijk nijdig spoorwegbruggetje in Zulte naar Sint-Eloois-Vijve. Wakken lieten we vervolgens rechts liggen (is eens iets anders dan links laten liggen hé) en zo kwamen we langs uitermate rustige binnenwegen in Meulebeke.

Een heel mooi gezapig en zeer onderhoudend tempo maakte het mogelijk om toch nog een woordje te plaatsen en zeer waarschijnlijk een heel goeie zaak te doen in de aangroei van de basis, die we later o zo nodig zullen gaan hebben. Maar aan die basis hebben we nog wel een aantal weekjes werk ;-)

Het zonnetje kwam ook piepen aan de hemel en ondanks de toch wel frissere temperaturen was het een aangenaam fietsweertje. Pas naar de middag toe kwam er meer wind opsteken.

Klik op het kaartje voor een grotere weergave met meer mogelijkheden.

Van Meulebeke ging het over Ingelmunster en Emelgem naar de boorden van Roeselare. Daar zaten we nu toch in een côté waar we eigenlijk niet al te vaak komen, daarom echt niet minder mooi hoor. Een aanrader eigenlijk. Het uurwerk begon wel stilaan aan te geven dat we beter eens aan een soort terugweg begonnen te denken.

De daad bij het woord voegende kozen we een andere richting en ging het naar Ardooie. Je weet wel, die plaats waar ze allemaal "Je hebt me 1000 maal belogen" uit het hoofd kennen (de plezante noot). Wij hebben tijdens onze passage echter niets gehoord in die zin. Maar we hebben de plaats alleen ook maar doorkruist hé. Verder reden we naar Koolskamp om zo nog een risico-tje te nemen: we deden immers Pittem aan. Je weet maar nooit dat je daar moet blijven hé ;-)

Maar daar zijn we met zijn zevenen ook allemaal goed doorgekomen. Via de beroemde Pittemberg ging het naar Tielt. Het valt toch op dat we toch regelmatig langs Tielt komen ook met ons bende, eigenlijk.

Vanuit Tielt ging het langs binnenwegen naar Dentergem om zo in Zulte langs de Leie te geraken en zo naar huis te rijden. Met het gelukzalige gevoel op zak dat het wéér enorm goed was geweest.

Van harte bedankt, gezelschap. En graag tot de volgende.