Zon 9-11-2008: Merijenniezere ... echt, zo waarachtig, merijenniezere.

Vandaag was het aan Dirk om ons doorheen het Vlaamse landschap te loodsen. En hoe ! Amai.

Het heeft echter aan een zijden draadje gehangen want gisterenavond (avond en nacht van zaterdag op zondag) was het verschrikkelijk slecht weer. Zo slecht dat ik zelfs twijfelende vragen kreeg of er wel zou kunnen gereden worden. Zelfs gedacht aan het zwemcommando, mocht het nodig zijn.

Maar het is niet nodig geweest. Het was zelfs, gezien de tijd van het jaar, relatief goed weer. Wat wind, ja maar voor de rest was het best in orde.

We waren opnieuw met een schoon aantal hé. Dieter was er niet bij. Hij zat in de Ardennen met zijn Eva-tje. En Peter, ... Peter was er wel, maar eigenlijk was hij er niet. Hij zal een eerder lastige morgen hebben gehad.

Een mirakel is geschied, maar merijenniezere was vandaag wéér hélemaal merijenniezere ! Goede sfeer, leuk tempo, mogelijkheid tot een babbeltje, ... hier en daar een mopje zelfs. Fantastisch, gewoon. Ik zat zelfs bij momenten de hit van KC & the Sunshine Band te zingen : "That's the way ... aha ... aha. I like it ... aha ... aha That's the way".

Voeg daar nog (net als vorige week trouwens) een schitterend parcours aan toe, en ons geluk kon simpelweg niet op.

Vertrokken vanuit Machelen ging het naar Lozer, Huise en Zingem. Daar de Schelde over en door naar een hoekje Zwalmstreek waar we eerder nog niet al te vaak gekomen waren.

Klik voor een grotere weergave met meer opties op de kaart.

Alsof soms tussen bepaalde landschappen de tijd er had stille gestaan. Sint-Maria-Latem, Paulatem, Dikkele, ... Stuk voor stuk dorpjes uit een zeer mooi Zwalmstreek. Zo ging het verder over Baaigem, een stukje Merelbele, Vurste naar Eke. Van daaruit al over Nazareth naar Deinze en zo terug naar Machelen.

Twee tot drie stukjes kasseien maakten het er voor onze Peter, die al zijn probleempjes had, niet eenvoudiger op. Nu, ze waren niet lang en voor we het wisten kregen we al weer asfalt onder de wielen.

Een bepaald moment werd mijn aandacht getrokken door de bespreking van een gerstenat, maar het bleek een groepje te zijn dat in de zomer op dinsdagavond fietstochtjes maakt. De Leffevrienden. Met zo'n naam is David zijn aandacht niet alleen getrokken, maar met Pattex geplakt op ... Leffe. In die mate zelfs dat hij over het Leffemuseaum begon ...
Nu ik wil hem geenszins tegenspreken, naast een lekkere Grimbergen, gaat een koele frisse blond Leffe er bij mij ook altijd in hoor.

En, ook het vermelden waard: geen platte banden vandaag.

Enfin, een hele schitterende merijenniezere-tocht. Hallelujah. Meer van dat, zou ik zo zeggen.

Tot volgende week hé, guys.
Ah, Peter zal er niet zijn. Hij moet in Brugge zijn, iets met een rond voorwerp te maken geloof ik.