Zon 14-9-2008: Innergetic-pijl - Tielt

Vandaag geen gewoon tochtje op het programma, maar de Innergetic-pijl in Tielt. Deze rit die al voor de vierde keer georganiseerd wordt geeft een tocht van 90km richting de vlaamse ardennen met de Wolvenberg, Hotond en Tiegemberg als zwaarste hellingen.

We hadden afgesproken om 8uur aan de brug in Zulte. Andy was al op post, Jeroen kwam ook toe, een minuutje later waren ook Dirk en gastrijder Erik ook aanwezig. Eddy zou met de auto naar Tielt komen. Aangekomen in Tielt verliep de inschrijving vlot, even later was ook Eddy ingeschreven. Nu was het wachten op de renners van Quick-step. In deze toertocht kan je mee rijden met enkele renners van Quick-step. Dit jaar waren Gert Steegmans, Sebastien Rosseler en Kevin Seeldraeyers aanwezig. De start, later dan voorzien, werd gegeven om 9u20.

Het eerste stuk van de rit ging langs de zijkant van de Poelberg, richting Dentergem, langs Zulte naar de Holstraat. Eddy had hier een moeilijk moment, op een 10-tal meters van de groep kwam Eddy boven. Eddy zou het gat niet meer dicht krijgen en zou ons bij de bevoorrading weer vervoegen. Eddy, volgend jaar is er geen gat meer eh?? Na de afdaling werd er via Ooike naar Oudenaarde gereden. De beklimming van de Wolvenberg kwam nader. Ik had me voorgenomen om zo ver mogelijk naar voor te beginnen, kwestie van geen problemen te hebben met rijders die de Wolvenberg niet gemakkelijk naar boven rijden. Ik reed dus naar boven bij de eerste 10. Iedereen van Merijenniezere reed goed naar boven, behalve Jeroen die bijna zijn versnelling naar de "zak" trok. Bovengekomen wachtte ons een kasseistrook, gevolgd door, nieuw dit jaar in het parkoers, de Jagerij. Een kasseistrook van een kleine kilometer. Hier gingen Dirk en Andy over mij, Erik zou niet veel later volgen, ik zat hier a-block dus volgen zat er niet in. Later zou ik samen met Jeroen het gat toerijden.

Op de bevoorrading kregen we naar harte lust Aquarius, water, koeken, banaan, appelsien,… Niet veel later was Eddy er ook al. De start van het tweede deel verliep wat raar, een groep was al weg, de begeleiders met auto en motor zaten nog te drinken. Uiteindelijk wij ook aangezet en direct koers. Snelheden van 40 en meer werden gehaald. De volgende helling was een lange maar niet steile helling. Dirk trok hier door, Andy en Jeroen gingen mee. Ik moest samen met Erik een gaatje laten die we later wel terug zouden toe rijden na een achtervolging van een kilometer of 2-3. Toen ik vooraan aansloot was duidelijk dat hier de sterkste renners zaten. Net op dat moment sloot ook weer de auto aan die het tempo aangaf en direct werd het tempo lager gebracht.

Volgende helling, de Hotond. In feite niets zwaar aan. Dirk en Jeroen kwamen als tweede en derde boven, ikzelf rond de zevende positie gevolgd door Erik en Andy. Na de afdaling van de Nieuwe Kwaremont kwam de Tiegemberg eraan. Ik begon hier op kop tempo te rijden, Dirk zette al vlug aan en zou als derde boven komen na Seeldraeyers en een renner van Foronex. Andy, Jeroen en Erik gingen nog over mij. Ik zat eventjes door de beste krachten geen.

In het laatste deel van de rit werd het tempo hoog gehouden door Dirk die waarschijnlijk na Tiegemberg 90% op kop gereden heeft. Het was wel mooi zien, merijnniezere reed op de eerste plaatsen in het peloton. Uiteindelijk kwamen we terug aan op de startplaats met een gemiddelde van 33km per uur.

Nog te vermelden dat Dirk goede connecties heeft met Eddy Merckx.

En dat de Leffe achteraf gesmaakt heeft.

Klik op de afbeelding om naar het foto-album te gaan.

Uw reporter,
D.________

En nu, de B-groep:

Ook de B-groep was dus van de partij in de Innergetic Pijl. Ge ziet van hier dat gemiddelden van 33 km/u niet haalbaar zijn voor de B-groep.

Ik was al op voorhand ingeschreven via de website van de organisatie. Op dinsdag ingeschreven en overgeschreven, en op donderdag keurig het deelnemingsbewijs mooi in de bus.

Franky had me uitgenodigd, maar nog voor de eerste beklimming er was, had hij al elders in de groep plaatsgenomen. Ik zou hem slechts aan de bevoorrading en aan het einde van de rit weer terugzien. De andere Merijenniezere'rs waren er ook. Zoals ik op voorhand had kunnen inschatten zou ik het lastig krijgen op de eerste beklimmingen, en dat gebeurde ook.

De eerste diepe ontgoocheling dan maar verbeten en alleen doorgereden. Eerst wat recupereren en dan weer op mijn tempo. Al gauw vormde er zich een groepje. Natuurlijk hadden we met dit groepje geen profijt meer van de motards die de wegen afzetten, en dus moesten we telkens goed opletten op de openbare weg. Maar op ons tempo reden we ook aardig onze Innergetic Pijl.

Enfin, het mooiste compliment heb ik nog gekregen van een man met een Sportivo-truitje. Die man zei me: "man, gij rijdt goed zulle. Moest gij een kilootje of 10 minder wegen, er zouden er heel weinig met je meekunnen". Dat compliment steek ik op zak.

Op mijn manier heb ik genoten van de Innergetic Pijl. Natuurlijk heb ik de bevestiging van iets wat ik eigenlijk al een tijd weet hé: ik ben gewoon niet goed genoeg om met de andere merijenniezere'rs te rijden, en als dat wel gebeurd is dat omdat zij vriendelijk genoeg om zich aan mij aan te passen.

Tot slot ben ik wel aardig fier op mijn cijfertje hoor. Daar waar Andy, Jeroen, Dirk, Erik en David 33 km/u gemiddeld haalden, deed ik het met een 29,31 km/u gemiddeld. En ik vind dat goed.

De B-groep,
Eddy_____

Tot volgende zondag, wanneer de A's en de B's van merijenniezere weer "tope" gaan rijden.