zondag 16 september 2007

Zo 16-09-2007: De koppenberg revisited ...

Na een tijdje geleden een eerste keer naar de Koppenberg te zijn geweest, was er nu weer zoiets van: "willen we nog een keer gaan kijken ?".

Zo afgesproken. De verzamelplaats was dit keer eens het kerkplein van Kruishoutem. Vier man sterk -Andy, Marc, Jeroen en ik- en weg waren we.

Het weer was niet zo mooi als gisteren; het was eerder zelfs wat aan de frisse kant.

Wij op weg naar Oudenaarde. Ik weet niet wat het is, maar telkens er rond Ooike en Wannegem een VTT-tocht wordt georganiseerd, slagen wij erin richting Oudenaarde te rijden. Nu al voor het 3de jaar.
Dit keer was er blijkbaar weer een flauwe plezante die het niet gehaald heeft in zijn zaterdagse tocht naar het containerpark. De flauwe plezante had van in Kruishoutem tot even voorbij Ooike het fietspad bezaaid met glasscherven. Het waren er echt teveel om toevallig te zijn. Tja, ze zitten nog niet allemaal binnen hé. Kaarten zou voor die flauwerik een beter tijdverdrijf zijn.
Gelukkig heeft niemand van ons vier er last van gehad in de vorm van een lekke band.

Het parcours was relatief eenvoudig: zo recht mogelijk naar de Koppenberg om te zien of hij er nog lag. Daarna zouden de Ladeuze nog wel vinden zeker ?


Juist voor het rond punt te Leupegem worden we zo een heel klein beetje de pas afgesneden van een troep van een 20-tal MTB-ers. Wij -gezien onze minderheid in aantal- laten ze voor en zitten er dus achter tot in Melden. Daar slaan we linksweg richting Melden centrum om daar links richting de Koppenberg te rijden.

En ja hoor, hij ligt er nog steeds. Ze blijken er wel wegeniswerken aan uit te voeren. De klim ging zeer goed voor Andy (hoe kan het ook anders). Jeroen die twee weken geleden nog aan het klagen was van zijn conditie ging er toch ook verdorie heel goed op. Ikzelf was ook goed bezig. In vergelijking met mijn vorige doortocht ging het al beter. Ik zat al hoger maar toen zag ik slijk en wilde ik dat ontwijken. En dat mocht ik niet gedaan hebben. Daardoor verloor ik mijn evenwicht, en pats. Het was weer gedaan. Maar ik zat toch hoger. Een volgende keer rij ik hem naar boven. Het moet gewoon.

Boven wat van het zicht genoten, wat gegeten en gedronken en weer weg. De afzink richting Nukerke, om daar de N60 over te steken en zo de Ladeuze op te zoeken.

Ja man, dat is ook een serieuze helling hoor. Wel asfalt maar toch zeer stevig. Ik heb Andy en Jeroen laten voorgaan, mijn tempo gereden en de Ladeuze mooi naar boven gereden. Geeft toch voldoening hé, zo boven komen.

Vervolgens afgedaald naar Oudenaarde via de Achterberg. Die achterberg oprijden is al iets; hem afdalen doe ik ook best met absoluut volle aandacht.

Eens in Oudenaarde hebben we dan de Schelde opgezocht en daar nog eens gestaag het tempo de hoogte ingestuurd. Het laatste stukje hebben we dan gewoon losgereden.

Het was weer een mooie rit. Merci Andy, Marc en Jeroen.
Tot een volgende.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.