donderdag 13 september 2007

Don 13-09-07: nog een weekritje ...

Na de familiale verplichtingen die mij zondag van de fiets afhielden, is het voor mij vandaag ongeveer een week geleden dat ik mijn ros bestegen heb.

Maar het is toch ongeloofelijk hoe goed dat dat doet hé. Moeilijk onder woorden te brengen, hé ?

Andy en Jeroen waren van de partij. Met zijn drieën besloten we dezelfde tocht te rijden die we vorige week woensdag reden (zie verslag ervan)

Langs de boorden van de Leie hebben we eerst wat aan het kletsen geweest. Zij over de mooie tocht die ze afgelopen zondag wel gereden hebben (ja, strooi nog maar wat zout in mijn wonde, hihi) en ik over de worsten die tijdens de familiebijeenkomst op de BBQ werden gelegd.

Eens dat uitgebabbeld was, hebben we ons in slagorde gezet. Andy op kop en wij volgen. Het tempo ging wat de hoogte in. Zo hebben we nog een wielertoerist ingehaald die zich onmiddellijk in ons wiel nestelde. Hij ging goed mee. Toen wij in Beveren-Leie afdraaiden om ons traject te vervolgen, scheidden onze wegen.
In het terugrijden aan de andere oever richting Sint-Eloois-Vijve haalden we -ik veronderstel maar ik kan mis zijn- een papa in die met zijn twe zonen aan het trainen was. Alles in Gaverzicht-uitrusting. Die gasten waren relatief klein, maar konden toch al een aardig stukje fietsen. De oudste van de twee gaverzichtertjes heeft het langst meegedraaid met ons. Bijna tot in Sint-Eloois-Vijve. Mooi!

Wij verder door met onze rit: afdraaien naar Zulte, dan een stukje Waregem, Kruishoutem ...

In Zulte hebben we daar ons nijdig spoorwegbruggetje. Man, is me dat een nijdig bruggetje. Pfff.
Even verderop nog een brug over de E17, als tweede helling van de dag.
Voorts is het ook zo dat bij het verlaten van het industriegebied van Kruishoutem (na het oversteken van deze E17-brug) we steeds meer richitng Kruishoutem gaan. Het echt vlakke is dan een beetje weg, maar zelfs de eerder kleine klimmetjes (of beter de glooiingen in het landschap) zorgen toch voor een extra aaspreken van sommige spieren in de dijen, hé... Maar een mens geniet daarvan hé

Bij Jeroen even gestopt voor een cola-tje. Merci maat.
Trouwens merci voor de rit, hé, gezellen.
Tot zondag hé.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.