Zon 19-05-2013: Naar Saint-Sauveur

In de afgelopen periode waar het weer naadloos verder herfst- of winterachtig blijft, kregen we vorige zondag een absoluut fantastische zondag.  Zo'n mooi weer.  Je houdt het niet voor mogelijk.
Bovendien stond er ook een mooie rit op de kalender.

Prima ingrediënten om een massale opkomst te verwachten.

Ik stond aan het afspraakpunt en een beetje voor het vertrek kwam Wim aanfietsen. Wij met twee weg voor een mooie rit.



Ons eens efkes wegsteken in de groep was er niet bij vandaag.  Jammer.

Maar we hebben het niet aan ons hart laten komen hé, Wim.  In de blakende zon reden we naar onze eerste beklimming, de Holstraat in Nokere.  Even daarna dokkerden we de Nokerse kasseihelling naar beneden.  We zouden het nog omgekeerd voorhebben ook vandaag, nu was het op asfalt naar omhoog, via kasseien naar beneden.

Langs mooie binnenwegen die we nog niet eerder aandeden belandden we in Bevere bij Oudenaarde.  De markt over, langs het Centrum Ronde Van Vlaanderen zo naar Leupegem.  Daar eventjes van het parcours afgeweken om niet over de rotonde te moeten, maar via een prima veilige fietstunnel zijn we de N60 gekruist.

Via de vroegere spoorwegbedding reden we naar de Koppenberg die we uiteindelijk links lieten liggen om zo de Rotelenberg te nemen.  Daarna stonden we al snel in Zulzeke.  Daar via de Hoogbergstraat toch een redelijk lange klim die ons halverwege de Hotond in Ronse afzette.  Naar links en aan de verkeerslichten naar rechts en we konden ons langs de Ronsese Kruisstraat naar beneden "schieten".

Even voorbij Ronse doken we de taalgrens echt over, recht de provincie Henegouwen binnen.  De "Chaussée de Renaix" bracht ons steeds dichter bij het verste punt van deze tocht in zo goed als zomerweer, Saint-Sauveur.  We draaiden links die chaussée af en dachten van iets te eten, maar baf ... daar was al een klein muurtje dat we op moesten.
Iets verderop nadat het we het centrum Saint-Sauveur door waren getrokken, kwam de Mont Saint-Laurent onder onze wielen geschoven.  En dat schuiven was eerder traag hoor, en dat misschien deels te maken met de macadam en vervolgens kassei bestrating, maar nog meer met de hellingsgraad die onze spieren toch ferm uitnodigden meerdere tandjes bij te steken.

Eens boven verlieten de top langs Beau Site.  Mooie namen toch hé.  Zo daalden we verder af richting industriepark "Klein Frankrijk".  En als je dat hoort en hebt al een paar keer in die streek gezeten, dan weet je dat de Kanarieberg niet veraf is.  En ja hoor, hij was zelfs heel dichtbij.  Erover moesten we.  En hoewel asfalt, toch ook een ferme lastigaard.

Daarna via Donderij naar beneden (oef), de Taaienberg dit keer rechts laten liggend, op naar Etikhove.  Daar lag de Ladeuze nog op ons pad.  Toch ook een gepeperd ding.  Eens die boven ging het naar Volkegem.  Een beetje daarna de Katteberg naar beneden tot in het centrum van Ename.  Via Nederename en Eine reden we naar nog een toemaatje, ... de helling naar de kerk van Huise (ja, met het stukje kasseien)

Via Lozer en de wijk Marolle van Kruishoutem ging het weer naar Machelen.

We hebben in formidabel weer een schitterende rit gereden, pittig gekruid met redelijk wat hellingen. Met een kleine 88 km op de teller konden Wim en ik elk nog het tochtje naar huis nemen, helemaal voldaan van iets heel moois.


Hou de kalender in de gaten, want volgende zondag zijn we weer weg voor nieuwe kilometers.