Zon 01-05-2011: Klimrit naar Pays des Collines

Zondag stond een eerste ritje richting Pays des Collines op het programma. Via het parkoer van de Grinta Challenge en wat zoekwerk op internet stond er een schoon ritje op het programma, de lat lag hoog want de week ervoor had Michael al voor een mooi ritje gezorgd.

Aan de start zondag: Dirk, Eric, Jeroen, Vincent, Andy en ikzelf. Onderweg kwamen we nog Pascal tegen. In Waregem Michael met een fietsmakker. Die twee zouden even meerijden om dan hun lange rit verder te zetten richting lac de l’eau d’heure.

Klik op het kaartje voor een grotere weergave met meer mogelijkheden

Langs Olsene naar Waregem, Waregem via Anzegem naar Kaster. Al vlug waren we in Berchem, de brug over en daar lag de Nieuwe Kwaremont. Ideaal als opwarmer voor wat nog komen zou. Elk ging ook op eigen tempo naar boven. Daarna nog de Hotond berg erbij, en via de Nieuwe Kruisberg ging in razende tempo naar Ronse.

De volgende helling was die Elzeelsesteenweg. Een lange helling die Dirk eens op een trainingsritje was tegen gekomen en die sinds dan regelmatig op ons parkoers te vinden is. We reden in groep naar boven, er stond ons nog wat te wachten. Boven niet rechtdoor iets wat we dikwijls doen, maar nu rechts richting Les Hauts. De volgende helling was dus inderdaad Les Hauts, een klim gekend uit Grinta Challenge.

Gelukkig beschikken er al enkele over gps op de fiets want anders waren we nu zeker verloren gereden richting Ellezelles. Mooi landschap, maar toch zo jammer dat de wegen hier niet zo goed liggen. In Ellezelles kregen we Cinquant voor ons wielen geschoven. Ook lang, maar een klim die je kan nemen zonder echt in het rood te gaan.

Wat draaien en keren, Le Mont naar beneden om dan aan de Bruyère te beginnen. Ik moet eerlijk toegeven die naam me wel iets zei maar ik het niet kon thuisbrengen. Maar hier hadden we in feite de mooiste klim van de dag, beetje op het geluk weliswaar maar niemand die er om maalde. In groep deze klim genomen.

Richting Quatre-Vents ging het tempo hoog, Dirk en Scallie waren ontsnapt, ik reed het gat bijna toe, Eric nam over, Jeroen maakte de jump…wie als eerste boven is gekomen was bij ter plaatse gaan nog niet uitgemaakt. De finishcamera was nodig, maar die hadden we niet.

Het zwaarste van de rit zat er op met nog één helling op het menu. De eerste keer dit jaar: de Frunte. In Schorisse voor de kerk naar rechts, lang de Ronde van Vlaanderen kapel naar links en we begonnen eraan. In verspreidde slagorde kwamen we boven. Op de N8 ging dan naar Oudenaarde om via de bekende heuvelende baan Oudenaarde – Kruishoutem terug naar Machelen te rijden.

David