Ware het niet geweest van Pascal die mij toch wist mee te trekken, had wellicht geen aangename kennis kunnen maken met deze tocht.
Pascal was afgesproken met Mike en Sebastien van op zijn werk, en het zou geen probleem zijn dat ik meeging.
We zouden de tocht van 60 km doen. Mij kwam dat goed uit want mijn wederhelft zat in nightshift waardoor ik thuis nog een huistaak had :-). Pascal moest nog weg in de namiddag. Daardoor was de langere afstand niet onmiddellijk aangewezen.
We hadden aan de sporthal De Dageraad afspraak met Mike en Sebastien om 9 uur. Eens de inschrijving achter de rug konden we van wielen voorzien paard bestijgen. Fris was het juiste woord om het weer te omschrijven. Enfin, weg waren we richting Tiegem, Berchem, ...
Klik voor een groter beeld met meer mogelijkheden.Daar werden we verwacht aan de voet van de Kwaremont, maar ... een zorgvuldige seingever stond net voor het bordje dat de splitsing aangaf voor de 80 en 130 km enerzijds en de 60 km anderzijds. Wij vieren mee met de rest ... verkeerd natuurlijk. Gelukkig viel ons muntstuk redelijk vlug. Met een omweg van een paar kilometer kwamen we dan toch aan de voet van de Oude Kwaremont.
Een eerste deel in asfalt overgaand in kasseien. Die kasseien maken het hard hé ! Ik heb het gehaald. Pascal was al lang boven toen ik eraan kwam. Mike heeft het stijgingspercentage voortdurend in de gaten gehouden en Sebastien kwam ook aan op het kwaremontplein. Hij zal misschien wel niet gezien dat hij ongeveer met de Columbia Highroad ploeg de oude kwaremont aan het beklimmen was, in het gezelschap van Hincapie, Eisel, Burghardt, Kirchen en nog enkele geel-witten.
Klik maar voor grotere weergave.Na een korte rustpauze ging het verder: efkes afdalen van het kwaremontplein naar de grote steenweg Berchem - Ronse en daar links op nog een stuk van de Nieuwe Kwaremont als toemaatje om kort daarna de bevoorrading te hebben. Een aquarius, een stukje sinaasappel, een carré-confituurke, een mueslireepje, water, ... Enfin, niets tekort !
Na die bevoorrading ging het verder. Even later de Rue du lait Battu, die ik vorig jaar bij de Rit van de Gouverneur nog beklommen had, afdalen !!! Man, man, man, is me dat adembenemend !!! Tsssssss !
Eens beneden draaide het naar rechts om zo via Russiegnies en Amougies het mooie parcours verder te zetten.
We wachten even een achterop geraakte gezel op en zo reed ik naast een dame met kwike tred. Ik ernaast en "Hey, ook goe aan het genieten", waarop een vriendelijke "Sorry, ... English" uit haar stembanden kwam verzonken achter een mooie glimlach. Dan maar overschakelen op ... English hé. Bleek dat de dame niets liever deed om met haar man, elk op hun tempo, van deze toertochten te rijden en bleek ook dat ze een zeer warm hart wist toe te dragen aan Vlaanderen en de vlaamse culinaire sociale omgangsvormen, waarmee ik veel gezegd in weinig woorden maar toch zo ongeveer het volledige gesprek heb weergegeven.
The chance the lady will read this is very little, but if so ... it was very nice to meet you mam from Jersey, and i hope you enjoyed your dessert that evening !
Vlak voor de beklimming van de Kluisberg ben ik de dame kwijt geraakt. Zij en haar man zouden die avond in het restaurant nog eens goed genieten van onze Vlaamse gastronomie en een (koud) dessertje stond op het programma. 's Anderendaags zouden ze terug naar Jersey rijden om volgende week ergens in Frankrijk een toertocht te rijden, en in mei kwamen ze terug naar Vlaanderen.
Enfin, mijn beklimming van de Kluisberg (langs de franse zijde) was in orde, veel zwoegen maar het ging. Pascal was weer vlotjes naar boven gereden en onze 2 gezellen volgden al vlug.
Tussen de Kluisberg en de Tiegem dienden we onze snelheid wel heef fel aan te passen, maar door een kleine versnelling te gebruiken en in hoge trapfrequentie te gaan, haal je zo ook veel trainingsvooruitgang hé.
De Tiegemberg was onze derde en laatste helling. De volgorde van bovenkomen was zoals bij de twee andere. Pascal vlot en ik met meer zwoegwerk.
Een zeer tevreden gevoel hou ik over aan deze mooie rit. Ik hoop van al mijn metgezellen hetzelfde.
Volgend jaar als het kan de grotere afstand zeker ?
Eddy
Ik heb vast en zeker genoten!
BeantwoordenVerwijderenDie kerel van mijn werk wss wat minder :-, ma kom, hij heeft toch uitgereden.
Volgend jaar voor een grotere afstand!
mooi verslag en volgend jaar kunnen jullie een grotere afstand doen.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Andy
Zij maar zeker dat dat de bedoeling is, hé Pascal ?
BeantwoordenVerwijderenDamn, wist zelfs niet dat er hier een verslagje neergeschreven stond ma bon, toch leuk om een jaartje na data dit hier nog eens te kunnen nalezen ;-)
BeantwoordenVerwijderenIn de eerste plaats wil ik mij hier toch nederig verontschuldigen voor het "trage" tempo, althans van mijn kant, waarin we deze rit moesten afwerken. Vooral dan na de Kluisberg. Ik had mij duidelijk niet genoeg voorbereid (slechts één ritje van 40km)op deze rit, met als gevolg dat het hoge starttempo (om en bij de 30km/h - mede dankzij de rugwind - mij direct de das heeft omgedaan en ik al direct wist hoe laat het was met nog 3 hellingen in het vooruitzicht. Vooral de Kwaremont was voor mij een harde dobber. Heb daar letterlijk de kasseien zitten aftellen, daar waar ik 2 jaar voordien - ja, zolang was het al geleden - nog "al fluitend" naar boven reed en ik kan je verzekeren dat je op dat moment, al dokkerend van kassei naar kassei, zelfs niet ziet dat Team Columbia naast je aan het rijden is :-( Enfin, de bevoorrading was welgekomen en na al wat er nog inzat samen geraapt te hebben om de Kluisberg op te fietsen was het vat volledig af. Zelfs af in die mate dat ik den Tiegemberg pas opgeraakte na een pitstop. Die pitstop was er zelfs voor mij "schaamtelijk" te veel aan waarbij ik al vloekend, met het schaamrood tot achter mijn oren (één voordeel, da rood paste nog bij mijnen tenue) de rit op karakter heb uitgereden.Hoera, toch nog een pluspunt. Eens thuisgekomen, zo erg gedegouteerd en kwaad op mezelf en iedereen, de fiets langs de kant gesmeten en er niet meer naar omgekeken tot een drietal weken geleden. Erg hé! In ieder geval, heb het dus een jaartje laten rusten en heb dit jaar al mijn moed terug bijeengeraapt. Het is toch niet mogelijk om na het zien van al die wielergekte op TV en zelf wielergek zijnde, om al dat moois zomaar links te laten liggen. Dus, om een lang verhaal kort te maken, deuuuuuh, ik ben er een drietal weken terug aan begonnen om volgend seizoen aan de start te kunnen staan met een degelijk niveau en mss een keertje te kunnen meerijden met merijenniezere. Ja, na al die geweldige verslagjes hier op de site gelezen te hebben zou ne mens voor minder goesting krijgen, niewaar. Btw, proficiat met de website! Heel leuk en interessant om volgen en lezen.
In ieder geval, aan mijn toenmalige collega's : Eddy, Mike en Scallie : sorry en mss een volgende keer beter???
"Nederig verontschuldigen" hoeft niet hoor Sebastien. Merijenniezere is in de eerste plaats "fietsen", maar zeer dicht gevolgd op de tweede plaats "zorg dragen voor mekaar" en "genieten".
BeantwoordenVerwijderenIn ben blij dat je je fiets terug gevonden hebt. Geniet ervan en als je dat voor jezelf goed vind, kom dan maar af hé.
Bedankt voor je post en blijf de site maar volgen hé (en af en toe een reactie-tje posten) ;-)