Zon 24/02/2008: Iets golvender, en dus al wat lastiger ...

De voetbalwedstrijd SV Zulte Wargem - RSC Anderlecht heeft ervoor gezorgd dat het verslag van de rit van vandaag op zich laat wachten. Dat SVZW die wedstrijd ook nog (terecht) won, doet niet zoveel terzake.
Alleen blijken alle trucken goed te zijn om jullie een keer meer te doen komen kijken. Goed hé !

In elk geval was het weer een rit van een goeie 80 km, dit keer wat golvend.
De kaart is niet geheel juist. Zeker van het parcours in de streek rond Vichte, Ingooigem en Anzegem ben ik in het geheel niet zeker. Mijn interne gps heeft het daar een beetje laten afweten, maar soit, de kaart geeft toch een mooi idee van de rit.

We waren met zijn zessen. Andy, Jeroen, ik, Peter, Stijn en David. Schoon zestal hé. Daveke was al goe in vorm met de wedstrijd van zijn RSCA in het achterhoofd. Van Stijn moet het geleden zijn van die keer dat het toch wat glad was en we een stuk van de molenlandroute (of zoiets) hebben gedaan. David komt af en toe al eens mee. Van onze zeer regelmatige Peter nemen we vandaag echt met pijn in 't hart afscheid.

"De kroniek van de aangekondigde dood" was het onderwerp van een mailbericht waarin Peter ons de mededeling deed dat onder die metafoor we niet hoefden te begrijpen dat hij zwaar depressief zou zijn. Integendeel, de winter heeft hopelijk zijn laatste prik gegeven en dit wil zeggen dat ik andere fietsoorden opzoek. Vanaf 2 maart fiets ik terug als wegkapitein wij mijn vertrouwde WTC Thermilux.
Toch wil ik niet nalaten om jullie te bedanken voor de mooie zondagen en de leuke sfeer in de groep. Jullie zien mij zeker en vast terug, misschien al een paar keer tijdens de "zomer" en in elk geval vanaf midden oktober.

Zeer zeer blij Peter in ons midden te hebben gehad tijdens de voorbije winterperiode, wenst Merijenniezere hem enorm veel fietsvreugde bij zijn WTC-club en schitterende Marmotte-geneugten. Maar stiekem hopen we hem zeer vlug terug te zien. Bedankt Peter, en echt tot zeer gauw !

De rit van vandaag was vooral in het eerste stuk er eentje van draaien en keren, afremmen en optrekken. Maar ook van "ik heb ze het gevoel dat dit korter kon" en van brug op en brug af. Straf hé.
David liet zich zeer af en toe een -zo bleek achteraf, voorbarig- paars-wit supporterslied ontvallen. Maar vriendelijk is hij ook. Bij het passeren van de mevrouwtje die op deze zondagmorgen aan t wandelen was met de kinderwagen, wierp onzen Dave haar heel vriendelijk een "proficiat, madam" toe. Fantastisch !

Bij Stijn was het duidelijk dat hij wat clubtrainingen achter de rug had. Amai, zat daar snee op. En Andy liet zich gewillig vangen aan het hogere tempo, zodat het tempo van de hele groep verre van merijeniezere was maar eerder merijenveeltezere. Echt man, miserie ! Afzien was de boodschap hoor. Ik geef eerlijk toe dat ik er op een bepaald moment aan gedacht heb af te draaien. Tedju !

In elk geval, "den toer" -gelijk dat wij dat noemen- was mooi. Eens we al dat draaien en keren hadden gehad en ook al de tel waren kwijt geraakt van het aantal bruggen over water, spoorwegen en autosnelwegen die we bedwongen hadden kwamen we via Deerlijk in de richting van Ingooigem te rijden.
Van daar uit ging naar Tiegem waar we -jaja, hoor- tiegemberg omhoog gingen. Elk op zijn tempo. David ging als eerste geloof ik, maar hij vertrouwde me toe dat de berg enkele meters te lang was: Stijn en Andy waren hem nog voorbij gegaan. Daarna moet het Peter zijn geweest, gevolgd door Jeroen en ik sloot het zestal af. Ik neem altijd de leiding in de afdalingen, en daar is een goede reden voor.

Na de Tiegemberg ging het via Anzegem naar Wortegem om van daaruit langs Kruishoutem naar Deinze te rijden. In het stuk tussen Wortegem (langs Nokere) naar Kruishoutem trokken Andy en Stijn nogal zeer strak door. Ik heb ze laten gaan; dat hoefde voor mij echt niet. David bleef bij mij en met een 34 km/u op de kmteller kwamen wij even voor Kruishoutem weer aansluiten. Hoe dat kan zouden die koplopers beter zelf vertellen: lieten zij ons terugkeren of hadden ze het eigenlijk ook wel gehad aan die snelheid ? Een open vraag.

In elk geval, heb ik iets geleerd. Zeker weten ! En dat is niet alleen dat mijn respect voor wielrenners alsmaar groter wordt, maar ook nog iets anders. Maar dat hou ik voor mij. Jullie moeten nog niet alles weten hé.

In elk geval een mooie rit. Tot de volgende keer, collega's. En, Peter, dat geldt voor iedereen die zich aangesproken voelt, maar zeker voor jou !