Ik was Jeroen al een stukje toegereden want, hij had een hoogtestage in Luxemburg achter de rug. Met schrik in de benen vertrokken we naar de startplaats aan Machelen brug. Daar zagen we Johan, Lucy en Bruno. Na enig overleg vertrokken we richting kwaremont. Nog maar enkele km gereden en we ondervonden dat dit ritje wel eens een zwaar ritje kon worden met die verduivelse wind.
Richting Wortegem - Petegem kwamen we onze eerste heling tegen en vond dat we er maar eens ne lap moesten op geven, maar daar was ons klimmerke, den Bruno weer ( Da manneke kan nogal me ne velo rijen) tesamen reden we naar boven en wachten we op de rest. Goed, nu reden we naar het zware werk, met een stevig tempo reden we tiegemberg op en ondervonden na links te draaien aan de kerk dat we nu toch eens de wind in het gat hadden ( Wat een heerlijk gevoel).
Nu de nieuwe Kwaremont boven Links draaiend naar de fameuze Pater (wat doen die benen zeer) waar we boven eens op krachten kwamen en vonden dat we nog wat bij ons toerke konden bijvoegen. Onze Johan had een schitterend idee en zei: "ik wé een schoon baantje naar de kluis, wa vinde ervan?". Geen probleem Johan, geef maar sette (en de dienen ma vliegen en vliegen), we kwamen in kluisbergen en moesten toch de kluis wel doen é. Mé men hoofd tussen mijnen gidon (Jeroen weet wel wa ik bedoele, é Jeroentje), die kleinen ma sette geven, en Lucy op karakter ( een straffe madam), waren we boven. Oef !
We rijden nu terug richting tiegemberg, maar beklommen die nu vanop de zijkant, waar er nog een duel was tussen vader en zoon (en wie é ter gewonnen, de zeune, wa dacht te). Na wat kronkelen door Waregem reden we richting Kruishoutem waar we onze drie musketiers bedankten voor deze schitterende rit.
Hopelijk mogen we na dit lezen nog andere wielerfanaten mee krijgen.
Ps : ons gemiddelde was 28.2 met 76 km op de teller.
Mvg,
Andy.
Weer een mooi verslag dit keer. Andy, je hebt je best gedaan! :-)
BeantwoordenVerwijderenHet was een heftig ritje gisteren. Veel wind, beklimmingen aan hoog tempo en nog wat Ricard in de benen van de avond ervoor. Dat had natuurlijk zijn gevolgen dat ik aan de fameuze Patersberg toch al ferm begon af te zien. Maar toch heelhuids thuis geraakt en weer fier op mezelf de Vlaamse heuveltjes weer beklommen te hebben.
Bedankt allemaal voor de leuke en mooie rit en hopelijk tot volgende week!
grtz, jeroen