Zon 10/02/2008: een leidraad van knooppunten via Ruiselede en Tielt

Wat een openbaring: dat weertje. Met zo'n weer wil een mens het liefste ... op zijn fiets zitten.

En da's nu net wat we deden vandaag. Fris weer, maar zonnig en bijna geen wind. Eigenlijk optimale omstandigheden om een prachtige fietstocht te maken. Gisteren hebben er een paar van merijenniezere eens samengezeten en ze hebben zich zowaar op een knooppuntentraject gestort. De resulterende cijfertjes waren op het kader van onze locomotief geplakt. En vertrekken konden we.

We = acht personen. Al een schoon pelotonneke hé. Tekenden present: de uit Tsjechië teruggekeerde Peter, de uit Deinze komende Lucy, Bruno, Johan en ikzelf, van Kruishoutem afzakkende Jeroen, de uit Machelen bollende Andy en de uit Zulte overwaaiende David.

Langs waar bracht het ritje ons ? Wel er zijn er die na vandaag een links-complex zullen hebben. Links, links, links, ... de links-en vlogen ons om de oren. Heel af en toe ook eens een rechts maar die viel totaal niet op tussen al die andere, hé Daveke ? Maar goed, langs waar brachten de cijfertjes ons ?

Het kaartje brengt al enige duidelijkheid in de rit. Maar of mijn interne gps zo goed heeft gewerkt, durf ik te betwijfelen, vooral omtrent het traject tussen Ruiselede en Wingene. Maar buiten die twijfel, zal de kaart er zeer dicht bij zitten, denk ik.

Bij het begin van de rit in frisse temperaturen maar toch in veel zon, hebben we proberen rijmen en dichten. David had er een paar, maar ik ben die vergeten.
Rustig rijden was wel weer de bedoeling, maar er werd toch weer aardig doorgetrokken. Even voorbij Kanegem kwamen we een oude molen tegen wat mij inspireerde om een hele oude klassieker boven te halen. Maar een hele oude hé: "Daar bij die molen, ..." Wat Peter onmiddellijk inspireerde om mij gepast stil te leggen want de gangmakers mochten inderdaad uit het zingen niet besluiten dat ze nog vlugger moesten gaan rijden. Nen slimmen hé, die Peter.

Af en toe een kleine verassing van de fietsknooppunten zoals het je door de velden willen sturen (wat we niet deden), bekrimpt het fietsplezier van geen kanten. In geen honderduizend jaar.

Ah, en ik moest nog aan Lucy, Johan en Bruno de groeten overbrengen van Wouter. Ik hoop hem ook ooit eens mee te krijgen met ons bendeke. We zien wel.
In het stuk van Wingene naar Tielt hebben we echt vreed goed doorgetrokken, tot ons groepje uiteen viel. Op dat stuk hebben we een gast mee in het wiel gekregen die aan het trainen was voor triathlon en een andere gast die we later zagen afdraaien richting Meulebeke/Marialoop.

Dat het goed weer was vandaag hebben we geweten aan de vele fietsers die op de baan waren vandaag.
Toen de knooppuntjes gedaan waren, besloten we nog naar Kruishoutem te rijden, en zo langs Kruishoutem en zijn col du point de vue terug te keren naar Deinze.

Jongens en meisjes, wat ik ervan vind is dat het weer een fantastisch leuke voormiddag was. Iedereen heeft heel goed gereden en toch hebben we ondanks ons mooie tempo toch nog af en toe een babbeltje kunnen slaan. Tof, tof, tof. Vinden jullie niet ?

Mochten jullie er wat willen aan toevoegen, ga je gerust je gang en post een reactie.
In elk geval hoop ik jullie allemaal volgende week weer te zien. En, wie weet, nog een paar nieuwe.
Tot de volgende.