Met de ingang van het zomeruur splitste merijenniezere als groep uiteen in een tweeledig aanbod, zoals al een tijd te lezen viel op de website.
De nieuwe groep draagt de naam a bloc, die zijn oorsprong vond een 3tal jaar terug uit mezelf, domi (aka domi), frederik (aka frik) en dieter (aka dedece). We waren toen 4 jonge gasten die de
zondagvoormiddag een gezondmakend, ontspannend maar toch serieus fietstochtje wilden maken.
De nieuwe groep draagt de naam a bloc, die zijn oorsprong vond een 3tal jaar terug uit mezelf, domi (aka domi), frederik (aka frik) en dieter (aka dedece). We waren toen 4 jonge gasten die de
zondagvoormiddag een gezondmakend, ontspannend maar toch serieus fietstochtje wilden maken.
We wilden stelselmatig onze mini-formatie toch wat meer officialiseren, onder andere onder de vorm van een wieleruitrusting. Aldus wat background bij het uiteindelijk opgaan van a bloc in merijenniezere als de tweede groep.
Met de prille zomeruurzon en weinig slaapuurtjes op de teller startten we aldus om 7h45 aan Machelen brug richting Harelbeke. We zijnde eddy en ikzelf. Tegen 8h20 hadden we afgesproken met de rest van ons eerste a bloc fietsleger in Harelbeke, thv het Forestier stadion, start van de E3 prijs.
Eddy was een viertal minuten te laat aan Machelen brug en wilde in de 21km richting Harelbeke wat tijd goedmaken. Aan 31-32 per uur aldus langs de Leie tot Harelbeke gesjeest…
 |
| Klik op het kaartje voor een grotere afbeelding met meer mogelijkheden |
Daar pikten we Domi, Frik en Frik zijn vader op. De eerste a bloc rit gaat aldus de geschiedenis in met 5 deelnemers. We reden aan een gezapig doch niet al te traag tempo het eerste uur, met snelheden genre 26-27 per uur.
Aldus kwamen we stilaan in de heuvelzone, eenmaal we dicht tegen Oudenaarde afdraaiden. Op de hellingen ging het rustig aan en boven werd stelselmatig gewacht op de laatste. We reden ondertussen een tijd samen met 2 andere mannen met Foronex-tenue. Ook op hen werd gewacht. De Paterberg en de Oude Kwaremont verteerde iedereen vrij goed. We waren nogmaals onder de indruk van de enorme knuist die de Pater toch wel is.
Vanaf de top van de Kwaremont moesten we dan via een stuk van de Nieuwe Kwaremont richting de Ronde van Vlaanderenstraat om aldaar de gevaarlijke afdaling te nemen van de Karnemelkbeekstraat. We werden bij het aanvangen ervan nog in een lokaal dialect door een vriendelijke mevrouw op het gevaar gewezen. Een andere man had dat advies blijkbaar in de wind geslagen, want halverwege zagen we een blanke man zo bruin als wat van de dijkmodder terug uit de gracht klauteren…
Hierna ging het vrij snel via Russignies naar de voet van de Kluisberg, de kant van Orroir beklimmend. Ook daar ging iedereen op eigen ritme vlot omhoog.
Daarna via lastige binnenwegen en terug veel stukken tegen de wind op richting Tiegem, alwaar we net voor het binnenrijden van het dorp nog een man overstaken met als reclame op zijn koerstrui : “O’dorney“. Denk westvlaams en je zal ontdekken wat deze letters samengezet betekenen…
Op de top van Tiegemberg splitsten onze wegen : eddy en michael reden terug rechtstreeks naar waregem en de andere drie vervolgden hun weg richting Harelbeke.
Volgende week zondag is het nationale feestdag van het wielrennen in Vlaanderen met de Ronde. Die voormiddag wordt er een gezamenlijke a bloc – merijenniezere rit gepland.
Be there!!
Michael
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.