Woe 13-05-2009: eens richting Gent op, maar wel zere !

Onze wekelijkse woensdagrit had zich de vorige dagen in de weersvoorspellingen nat aangekondigd, maar ... die weermannen en -vrouwen kunnen zich blijkbaar vergissen.

Het aantal rijders begint stilaan te stijgen op woensdag. Met 5 waren we vandaag. Dirk, Andy, David, Jeroen en ikzelf vormden het Merijenniezere-peletonneke. We zouden eens richting Gent uitgaan, kwestie van ook eens die kant uit te gaan.

Klik op de kaart voor een grote weergave met meer mogelijkheden.

Voor mij was het al direct rechtsomkeer, aangezien ik al van daar kwam. Snel stonden we met zijn vijven aan de voet van de kromme brug. Erop en erover was de boodschap. Net ervoor had Dirk een mop uit zijn hoed getoverd waarvan hij net na de brug een bisnummer moest geven. Het had iets met bruin en met gordijnen te maken, maar hoe de vork nu juist aan de steel zat -of was het nu in de steel zat- ik weet het niet meer ;)

Na de Kromme brug op naar Nevele, Landegem, .... Net na het bereiken van het verkeersvrij gedeelte zette onze derny zich op kop. Andy had zich bij zijn tankbeurt duidelijk van pomp vergist. Hij had overduidelijk kerosine getankt ipv diesel. Amai, mijn ratse.

Ergens tussen Nevele en Landegem, ik vermoed ongeveer te hoogte van Merendree, stond hij de kop af. Dirk kwam vooraan te zitten. Ik dacht bij mezelf : "Oef, die zal het tempo wel een beetje laten zakken". Wel, zakken deed het met 2 km/u naar omhoog. Mijn volgende gedachte was er een van "Shit". (...gordijn...?)

Nog wat verder dacht ik: "ik ga mij hier niet laten kennen hé" en ik ging op mijn beurt naar de kop. En geluk dat ik had: al snel was er een wegversperring want vlak voor de spoorwegbrug te Landegem waren er werken aan de gang waardoor het wel een zeer smalle doorgang was die we dienden te nemen.
Erna waren we weer weg.

Ondertussen hadden we links en rechts een paar eenzaten opgeraapt. We begonnen rond te draaien, ook ik deed mijn beurt. Op een moment kwamen onze toevallige "passagiers" ook aan de beurt. En steeds ging het naar omhoog, het tempo. Even later raapten we nog een hele boomlange Foronex-renner op. Van ver bekeken dacht David dat het Sven was in de Kledij van zijn club van Eeklo. Maar nee, het was 'm niet.

Nog ging ons tempo naar omhoog. Op een ogenblik liet ik eens mijn beurt in het rijtje schieten om de kop te pakken, maar ik was precies niet alleen van da gedacht.
Maar na een beetje ging toch nog eens mijn stukje gaan doen. Ik ging van achteren uit iedereen voorbij en hoorde oa Andy mij vree aanmoedigen. Na dat stuk kopwerk te hebben gedaan wat het vet van mijn soep. Nu, mocht het tempo dan iets minder snel gestegen hebben, 'k zou er misschien nog aan gehangen hebben, maar er was een plotse versnelling die'k niet meer kon hebben. Ik heb de bende (moeten) laten gaan aan ongeveer 42 km/u.

Jeroen bleef bij mij en samen bewonderden we van achteruit hoe we in de verte da manneke met da Victaulic-pakje nog een démarrageke zagen plaatsen. Een beetje daarna, lieten onze copains ook hun tempo zakken zodat Jeroen en ik terug bij konden komen. Het was eens zot, maar leuk.

Daarna draaiden we weg van het jaagpad om even verder de brug over het Schipdonkkanaal te nemen. Aan de overkant van het kanaal vatten we de terugweg aan. We moesten ook langs die kanten onze weg vinden hé. Terug in Vinderhoute reden we door, dit keer langs het Kanaal Gent - Brugge. In Bellem verlieten we ook het jaagpad van die waterweg.

Langs binnenwegen keerden weg terug naar Deinze. Niet te zot meer, maar toch nog met een goed tempo in de cadans. Het huis van boer sjarel voorbij gereden, dat ze precies aan het renoveren zijn.

Ondertussen werd het steeds donkerder, waardoor er twijfel in de rangen sloop over de kansen van het uitblijven van een regenbui.

Toch raakten droog waar we moesten zijn.

Voor mij was het een zeer snelle rit. Lastig, leuk, afgezien, maar toch deugd van gehad, ... allemaal woorden die de lading dekken.

Thanks, guy's.

Ah, by the way: tot zaterdag voor de sponsortocht hé.