Heel veel woorden ga ik er niet aan spenderen, maar wat we vandaag gereden is een heel mooi tochtje. Eens totaal anders: eens geen Vlaamse Ardennen en evenmin de vlakte van de jaagpaden.Nee, het ging wel richting Vlaamse Ardennen maar net voor we daar zouden zijn, draaiden we er weer van weg.
Hetgeen resulteerde in een zeer mooie golvende tocht in een uitstekend fietsweer. De compagnie werd geleverd door Jeroen en Andy.
In de rit naar Jeroen toe hadden Andy en ik al de beklimming van de fameuze "Col du Point de vue" te verteren. Eens Jeroen ons had vervoegd reden we vanuit Kruishoutem richting Oudenaarde om in Ooike rechts af te slaan richting centrum van Ooike. Dat maakt natuurlijk dat de beklimming naar Ooike ook in de rit zat.
Van daar uit volgden we de bordjes "Moregem" en vlak voor we het centrum van dit plaatsje aandeden, kregen we daar (gelukkig) een afdaling van jewelste voor de wielen. Eén waarvan je met zekerheid zegt in je binnenste: "een geluk dat ik die niet naar boven moet rijden, want dat zou erg puffen zijn".
Eens Moregem voorbij reden we naar Wortegem, van waaruit we naar Anzegem reden, zo verder naar Kaster en Tiegem. Want de beklimming van Tiegemberg moest er natuurlijk ook in.
Eens boven zochten we de wegen naar Waregem op. Daar moest ik bij mijn schoonma wat papieren gaan oppikken, die ik in een klein rugzakje meenam. Na Waregem naar Zulte, Olsene en Machelen. In Machelen gingen we alle drie onze eigen verderzetten om thuis te geraken.
Een fantastische tocht, al zeg ik het zelf. Oordeel zelf maar en ... proberen zou ik durven zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.