Zon 18-05-08: richting Ename, Etikhove.

Hoi, ik ben hier weer. Zéér jammer dat mijn collega's tijdens mijn afwezigheid niet de moeite hebben gedaan een klein verslagje van hun rit te posten. Jammer, ..., maar helaas.

Twee weken had ik praktisch niet gefietst en dus keek ik er naar uit om mijn ros weer te beklimmen. Klaarmaken en vooruit. Nog wat getwijfeld over de kledij, want ondanks het zonnige uitzicht was het relatief koud door een redelijk strakke noorderwind.

Op mijn weg naar de afspraakplaats kwam ik Peter tegen die me had verteld ons te zullen komen uitwuiven voor onze rit. Hij zou er een rustige hersteltraining van 4 uur van maken nadat hij gisteren in de Ardennen "La magnifique", een formidabele rit van 180 km zo vertelde hij me, heeft gereden.

Het was zeer tof hem nog eens terug te zien. Peter en ik wachten de anderen wat op. Daar kwam Geert aan met de auto. Hij had zijn fiets in de auto en was nog rijstkoeken aan het eten voor ontbijt. Een beetje nadien kwam ook Andy erdoor, en hoorden we het relaas van hun zaterdagnacht. Samengevat kwam het erop neer dat Geert en Andy een vrijgezellenavond hadden gevierd en eigenlijk praktisch niet hun bed hadden gezien.
Kort daarna kwam Jeroen ook nog aan, waarop we vertrokken. Onze rit zou het probeem van de vele wind oplossen door naar omhoog te rijden. Enfin, dat was toch de stelling van Andy.

Wij vooruit, richting Kruishoutem, Lozer, Wannegem, Lede, ... Een kasseistrook (die ook in de RVV zit) zorgde ervoor dat mijn drinkfles uit de bidonhouder sprong. Ze zorgden er ook voor dat ik besloot deze kasseistrook niet meer aan te doen.

Even verderop kruisten we de N60 voor de eerste keer en reden we richting Ename. Daar beklommen we de kasseihelling (maar die kasseien liggen zo goed ...) die we al een paar keer hebben afgedaald. Het tempoverschil in afdaling buiten nu in klim is enorm. Pffffffff. De beklimming staat bekend onder de naam "Katteberg".

Van daar uit de Wolvenberg opzoeken en ... afdalen. Daarna door richting Oudenaarde om er halfverwege de Edelareberg de beklimming van deze laatste te kunnen aanvatten.

Eens boven daalden we de Ladeuze af om daarna richting N60 te rijden, die we dan een tweede keer kruisten. Daar konden we de Koppenberg omhoog rijden langs de kant die we meestal als afdaalkant nemen indien we de beklimming langs de bekendste (=kasseikant) namen.

Nadien keerden opnieuw terug naar de N60 om deze te volgen naar Oudenaarde. Van daar uit naar Kruishoutem en zo naar huis. Een mooie tocht.