Zon 23/03/2008: de Koppenberg en de Ladeuze voor Paascadeau.

Het was intussen al 2 weken dat merijenniezere was uitgerukt. Maar vandaag op Paaszondag was het toch weer zover. Het had wel aan een zijden draadje gehangen moet ik bekennen: het weerbericht sprak enkele dagen geleden van sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. En dat zou er toch een beetje over zijn geweest.
Maar het front is uiteindelijk niet doorgekomen aan de ingeschatte snelheid, waardoor het eigenlijk deze voormiddag best wel een mooie -zij het frisse- zondagmorgen is geweest.

Dat het best wel fris was getuigt de beperkte opkomst. Vier man sterk: Sven, Jeroen, Andy en ik. Eerst aan de Kromme brug een goeiedag gezegd aan Sven, en dan met zijn tweeën naar Grammenebrug om hetzelfde te doen tegen Jeroen en Andy. Met Larsje in het achterhoofd hebben we plechtig Andy gefeliciteerd met het kersverse vaderschap, met de opdracht ook onze wensen over te brengen aan 't vrouwke.

Dan maar de voeten op de trappers richting Kruishoutem. Via de fameuze col du point de vue bereikten we het centrum van Kruishoutem, waar men alles in gereedheid aan het brengen was voor de Gulden Eifeesten van 's middags.
Daarna naar Oudenaarde

Eens in Oudenaarde, zochten we Leupegem en Melden op. We wilden ons geluk op de Koppenberg nog eens proberen.
Maar mensen toch, als je daar aan de voet van de berg staat, doet het uitzicht dat zich dan op je netvlies brandt, toch iets met nen mens hoor.

Met ons vier naar omhoog. Sven nam resoluut de leiding, op de voet gevolgd door Jeroen. Dan Andy en tenslotte ik. Ik had een behoorlijk goed ritme te pakken en had een goed gevoel. Maar het heeft niet mogen zijn. Eerst hoorde ik een plof : Jeroen had plots paus-allures en wilde mordicus de grond kussen. En was het nu van het verschieten of niet, maar plots wilde Sven links de graskant opzoeken. Andy gleed op een bepaald stuk door ... en ik ... ja, ik begon ook uit te wijken van links naar rechts en omgekeerd. Ja, ik heb ook voet aan de grond moeten zetten.
Allemaal op het vochtige stuk van de Koppenberg.

Boven op de Koppenberg nog wat bijpraten, iets eten en iets drinken, ... en een theorie over het gat in het zadel verkopen die ik hier niet ga herhalen.
Dan maar weer op de trappers om de Koppenberg af te dalen en de N60 te kruisen om zo naar Etikhove toe te fietsen. Van daar kan je de Ladeuze beklimming doen. En da's ook eens scherpe.

Na wat schakelproblemen aan het begin van de klim, stond ik bijna stil. Maar ik heb doorgebeten zulle. Vanuit bijna stilstand toch kunnen doordoen en de ladeuze toch bedwongen. Maar hierdoor stonden met compagnons boven ietsje langer te wachten op mij.

Daarna de Edelare afgedaald om zo weer het centrum van Oudenaarde af te zakken en daar de oevers van de Schelde te kunnen opzoeken. Langs de Schelde naar Gavere gereden, en hoe !
Echt een mooi ronddraaiende treintje gemaakt en zo aan 37 à 39 km/u rondgedraaid. Redelijk vlug een wieltjeszuiger opgepikt. Maar die bleef liever achteraan wieltjeszuigen ipv zijn toerke mee te doen. Het zegt iets. Nog wat verderop nog een stuk of twee man opgeraapt en ook die verkozen het wieltjeszuigen boven het deelnemen aan het "treintje". Amai, toch weer goe gegeven, durf ik toch zeggen.

Van Gavere tot Deinze een iets rustiger tempo gedraaid. Tot dat idee komen werd gemakkelijker gemaakt door de redelijk aanwezige wind.

In Deinze aangekomen ging Sven nog wat bijtrainen. Goed hé ! Jeroen ging nog met de fiets door tot in Tielt en ik en Andy gingen naar huis.

Toch weer een heel mooi ritje, vind ik.
Bedankt Sven, Andy en Jeroen.
Tot volgende week hé !