Zon 09/03/2008 : Nat, natter, natst ... En met Stijn VD !

Al een tijdje speelde mijn collega Stijn VD met het idee om die 'baanjeanetten" eens aan de tand te komen voelen. Als overtuigde "morrefretter" heeft hij zelfs speciale bandjes op zijn mountainbike gelegd. Iets meer slick om zo niet met de nadelen van de MTB-profielbanden op het asfalt en de beton te maken te hebben.

Straffe gast, onze Stijn VD. Hij had zijn dag wel gekozen. Méér regenen als vandaag was amper mogelijk, maar toch hé maat. Toch sprong hij vroeg uit de veren om met zijn auto van in Wetteren naar Deinze te rijden. Eens bij mij aangekomen, de fiets van het fietsrek, nog wat lucht bij in de nieuwe ritchey-banden en weg waren we.

Dat we met zo'n weer met niet al te veel zouden zijn, lag voor de hand. Nat, natter, natst was echt wel van toepassing vandaag. In Machelen troffen we aan de afspraakplaats Grammenebrug nog enkel Andy. Met ons drieën trotseerden we niet alleen de regen maar ook de felle wind.

Al vlug verlaten we de boorden van de Leie om zo naar Kruishoutem te rijden. Stijn gaat heel goed mee, maar daar had ik eerlijk gezegd niet aan getwijfeld. In Kruishoutem deden we de "Col du Point de vue" (=beklimming naar de Uitkijktoren). En ik, ik had het al gevoeld aan de eerste brug die we deden dat het vandaag niet al te vlot ging lopen. En vriendelijk dat mijn metgezellen waren: "Ajha, maar Eddy, dat is van de cortizone die in je oogzalf zit hé" Ja, ik moest die zalf smeren van de dokter voor mijn oog.

Op verder naar Oudenaarde vanuit Kruishoutem ... en dan kom je de helling naar Ooike tegen. Velen mispakken zich eraan. Het ziet er niet echt straf uit, maar het bijt wel. In Oudenaarde gekomen kreeg ik de raad van minder waspoeder te gebruiken wanneer ik mijn broek was. Er kwamen met dit weer zeepbelletjes op, nochtans had ik niets gelost hoor. Zo hebben we weer één van de vele lachmomenten aangehaald in dit verslag.

In Oudenaarde aangekomen stelde zich de vraag wat we gingen doen: de Edelare. Korte of lange kant. Na wat nadenken (maar ook niet te veel want het is weekend hé) beslisten we van de korte kant te pakken. De achterberg dus ! Steil en krachtig is dat ding. Zo'n helling maakt het klimprofiel van de rit wel mooi.
Eens boven, draaiden we links af om langs de lange kant de Edelare af te dalen en om, eens in Oudenaarde, de Schelde op te zoeken.
En ondertussen, maar gieten hé. Gieten en blazen. En onze Stijn: alles geven hé. Maar ik ook zulle. Ik zelfs meer als hij.

Langs de Schelde goe gas gegeven tot in Gavere om van daaruit naar Deinze terug te keren.
Eens bij mij thuis, de auto buiten en wij drieen binnen. Uitdruppen, iets drinken, douchen, ... de fiets afspoelen, ... enfin, ge kent de routine.

Andy was ook vree content van de prestatie van de Stijn. Is zeker voor herhaling vatbaar. En Jan, waar zit onze Jan. Misschien efkes wondjes aan 't likken. Maar volgende keer komt hij wel mee.

Nat maar zeer tof. Merci Andy, en ook: nen dikke merci Stijn. Top !