En helaas voor zij die het tegendeel hoopten, was de ochtendkilte niet in de benen geslagen, want van bij de start werd er toch behoorlijk goed doorgereden. Conditie laat zich zeer moeilijk omschrijven, maar is alleszins glashelder en zeer duidelijk als je bergop rijdt. Vergelijk het met geld: sommige MRNZ'ers hebben het (nog steeds) met overvloed, anderen nog meer dan behoorlijk en nog anderen helaas iets minder. Het voordeel van bij de laatste groep te horen, is dat ik deze ochtend zo vaak om mijn moeder heb geroepen, dat ik me de komende twee weken compleet niet schuldig hoef te voelen, omdat ik haar niet ga bellen.
Ook het kaarsje van Wim, Koen en Dirk waren toch ook grootser in de zomermaanden, waardoor het achteraan het pak bij momenten ook gezellig werd. Pluspuntje voor mezelf: tegen het verplichte slotoffensief begon ik er zowaar door te komen. Ik zou de laatste kilometers zelfs zeer lyrisch kunnen beschrijven, als vanuit de buik van het peloton. Zalig!
Wat leerde vandaag ons verder: dat MRNZ nog niet helemaal klaar is voor de modetrends van de toekomst. Toen David de nieuwste hype op vlak van brillenmode wilde showen - en daarbij hard neergesabeld werd - kon je nog spreken van toeval. Maar na vandaag tekenen trends zich toch af :-)
Fijne rit, leuk gezelschap en mooi parcours.
Dat smaakt naar meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.