Zon 14 april 2013 : naar Linselles

Met de twee superklassiekers ronde van vlaanderen en parijs roubaix achter de rug deden we vandaag in de rittenkalender terug verder met een ‘gewone’ rit. Het bestuur zit in zijn hoofd met een vervangsrit voor de klassieke Ardennenrit in het Noorden van Frankrijk, vandaar dat we al eens van die Franse wegen wilden gaan proeven, vandaag richting Linselles.

Aan de start in Machelen stonden we klaar met 7 rijders, die echter gestaag in de eerste kilometers zouden worden aangedikt tot 11 rijders. Ter plaatse in Machelen waren Eric, Wim (voor zijn 4e deelname dit jaar, vanaf 5 deelnames stellen wij een officieel lidmaatschap voor…), Vincent, Fred DCL, Nic, Dieter (die naar Mont Saint Aubert ook al eens meereed, dus 2e rit dit jaar) en ikzelf Michael.


We vertrokken richting Olsene en zo via de Groeneweg verder richting Zulte, waar we thv de Waalstraat nog 3 rijders zagen : Gunther, Jonas en David.

Verder ging het richting Waregem, dat we dwarsten net ten zuiden ervan richting den Biest en Nieuwenhove, gehuchten in Waregem.

Via binnenwegen ging het verder richting Belgiek om zo door te steken richting Stasegem, waar we de fietsersbrug over het kanaal dwarsten, alwaar jullie verslaggever efkes wat voorsprong nam om wat kiekjes te nemen van ons pelotonneke van vandaag op de brug.

Dan het gekende vervolg om het centrum van Kortrijk vlot en ongestoord door te raken : de oude spoorwegbedding.

Zo geraakten we vliegensvlug in Marke, waar de terug op de ‘gewone’ weg ons pad konden verderzetten. Vliegensvlug, want met enkele sterke koptrekkers in onze groep, haalden we ondanks de forse zijwind in het nadeel toch constant snelheden tussen 28 en 30 per uur.

Van Marke voort dus de pijlrechte maar wel wat oplopende weg richting Lauwe en zo verder via Rekkem (dorp van de ronde , via de weg die we enkele weken terug op de dag van de ronde van vlaanderen al dede, zij het dan in omgekeerde richting) geleidelijk aan Frankrijk binnen.

Direct de gekende franse wegen, kronkelend over enkele départementals richting Linselles.
Aan één van de 4tal rode verkeerslichten die we tegenkwamen ontstond een discussie over hoeveel t’s het woord tetten nu eigenlijk bevat, wat aanleiding gaf tot het luid claxonneren van een renault clio achter ons, met achter het stuur een tettenmadam. Soit, ze sprak allicht Frans en zal het ook niet echt geweten hebben.

Vanaf Linselles voort ging het dan (eindelijk) meer en meer windmee verder, nog eerst via Franse wegen geleidelijk via de boorden van Wervicq Sud en Bousbeque richting Halluin om zo de barakken in Menen binnen te rijden, het ghetto van de streek alwaar men best zijn fiets goed vasthoudt… niet enkel omwille van de slechte staat van de wegen.

Wat verder draaiden we af van de grote weg, om zo de Leieboorden op te gaan zoeken. De snelheid lag ondertussen sinds de wind in de flank maar toch licht in het voordeel blies gestaag rond de 35 en net erboven. De beteren leefden zich uit op kop, de ietwat minderen schuilden goed en wel in het wiel en volgden vlot.

De kilometers passeerden op die manier heel makkelijk en algauw kwamen, constant de Leie volgend in Kuurne.

Daar draaiden we af van de Leie, om terug wat openbare wegen op te zoeken, via Bavikhove geleidelijk naar Ooigem gaand.

Verder dan gekende wegen richting Sint Baafs Vijve en zo via binnenwegen naar Oeselgem, Olsene en Zulte, uiteindelijk tot in Machelen.

Snelle rit, zonder dat iemand ooit moest forceren, met een leuke groep op een wat minder gekend en verkend terrein. Smaakt naar meer dus !

Volgende week in memoriam de oude ronde van Vlaanderen met op het programma de Muur en de Bosberg. Via goede bronnen vernemen we dat de wegenwerken rond de Muur ons maar heel minimaal zullen hinderen : de beklimming is geen enkel probleem, enkel in de afdaling na de kapel en de vijver moeten we een 50tal meter stapvoets over een stuk wegenwerken. Laat u echter hierdoor niet afschrikken, dus tot volgende zondag!



Michael