We waren trouwens terug via het dorp van Machelen vertrokken, wie weet krijgen we op die manier wat meer gekendheid bij de Machelse middenstand en vragen die spontaan naar een sponsorschap... ahum...
Via de gekende col du point de vue bereikten we vrij snel Kruishoutem, waar Fred DL (Frik) zijn auto, fiets en zichzelf had geposteerd. Speciaal terug voor ons vanuit Roeselare afgekomen, chapeau en bedankt voor het gezelschap alvast! Deze interventie om de kilometers van de rit wat te kunnen beperken.
Vandaag dus met een groepke van 8 rijders op pad. Mooi. Dan dus de weg op richting Wortegem, maar halfweg draaiden we wat linksaf, via één van mijn favoriete kasseistrookjes (de wildendriesstraat). Op die manier bereikten we via Ooike en Bevere rondedorp Oudenaarde, waar we de Edelaere beklommen. Steve en Vincent vlamden vrij direct van ons weg... de Marmotte is aan het naderen blijkbaar aan hun form te zien.
Via de Ladeuzestraat dan terug naar beneden. Tijdens de afdaing stak ons een ziekenwagen met ruid getrom voorbij. Die was naar zeggen van onze voorzitter besteld om ons te gaan opwachten boven op de volgende helling : de Ellestraat, geen gekende naam maar des te lastiger. Daar vallen namelijk meestal doden zei Eddy...
Op die manier bereikten we via binnenwegen stilaan het Muziekbos, ook een fikse helling. Na het bos afdaling van de Kanarieberg. De grote baan over en op die manier kwamen we stilaan in het hartje van pays des collines. Na nog wat omzwermingen via de gekende glooiende wegen van die prachtige streek bereikten we zo het dorp Saint Sauveur, waar we de beklimming met zelfde naam deden.
Kort ervoor draaiden Steve en Vincent af, om les hauts te gaan doen en ook om er een langere duurtraining van te maken. De kasseien van Saint Sauveur waren niet minder lastig dan anders. Ze liggen er ook totaal niet goed bij. Boven efkes hergroeperen en dan via Arabie afdalen om zo Ronse te bereiken.
Hier deden we eens de beklimming van de Oude Kruisberg. De kasseien hier liggen tov wat kilometers terug als gegoten... Boven rechts verder omhoog en aan de lichten links en direct terug rechts, de gekende dalende weg richting Zulzeke, waar we klassiek thv de Pladutsestraat rechts draaiden, om zo de Rotelenberg op te zoeken.
Ook de Koppenberg stond op het programma, in die zin dat we hem enkel zouden doen bij droge wegen. Wegen wel droog maar gezien het stormachtig regenweer van de voorbije dagen zou het stuk tussen de bomen zeker glad gelegen hebben, dus lieten we de Koppenberg rechts liggen en reden via het straatje Onderberg (aanrader) richting Oudenaarde.
In Oudenaarde de kantelbrug over en zo via de grote weg Oudenaarde - Kruishoutem richting laatstgenoemde stad. Altijd lastig die weg hé... En zo dan uiteindelijk verder richting huis.
Stevige rit, goed gezelschap, aanvaardbaar weer. Volgende week van hetzelfde graag, maar dan met nog beter weer : ZON aub!! Dan trouwens een bescheidener ritje naar Bottelaere, korter en gezapiger qua traject, want het is moederdag dan hé!!
Michael
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.