zondag 24 juli 2011

Zon 24 juli 2011 : ons ardennenoffensief...

Tegen 7h15 stonden we paraat met 5 van de 7 vooraf ingeschrevenen : maarten, wouter, kevin vandenberghe, eddy en ikzelf.

Het was vroeg, maar het weer stimuleerde alvast meer dan de voorbije dagen: deze morgen geen natte wegen of gurende wind. Een vrij rustig weerbeeld, wel frisse temperaturen.

Over het weer in de ardennen trouwens geen klagen : we zijn gestart op opdrogende wegen, kregen in het eerste halfuur nog wat gedruppel, maar tegen dat we de eerste helling aansneden, bleef het droog. Verder dan op droge wegen kunnen rijden. Halverwege werd het zelfs wat warmer en we eindigden met stilaan open trekkende lucht.

En nu, op weg naar huis in de auto, is er zelfs volop zon!

Soit, vooraleer we vertrokken nog melding maken van onze sterren van de dag : 2 mederijders (die apart vanuit Wetteren waren vertrokken en die heel kort na ons ook arriveerden in camping dieupart, waar we voor achteraf een douche hadden besteld) die de rit op mountainbike hebben meegereden : stijn en fran.
Tegen klokslag 10uur vertrokken we dan aldus met zijn 7enen.

De eerste 12km waren vlak (de enige van het traject). En dan draaiden we rechtsaf : de col de lorcé. Iedereen zocht rap zijn tempo. Maarten en Wouter reden al snel op kop, een constante doorheen de dag. Kevin volgde frequent. En dan kwam eddy en ikzelf, gevolgd door de mtb'ers. Chapeau voor fran!
De de Lorcé kwamen we dan op een stuk grotere wegen terecht, met daarin de volgende 2 hellingen : de cote de Werbomont en de klim naar l'Ancienne Barrière.

Na deze hellingen was het afdalen richting trois ponts, waar de echt mooiere hellingen begonnen. Eerst langs de spoorweg beginnend de cote de Wanne.
In de afdaling hiervan een knal : lekke band 1 voor de verslaggever.... Met de deskundige hulp van eddy en snufjes van stijn waren we al snel terug op pad.

Beneden gekomen in stavelot direct rechtsaf : de Stockeu. Met zijn strook van 22% toch echt wel een kuitenbijter. De uitloper lieten we voor wat het was, en draaiden terug linksaf naar Stavelot. Enkel maarten en wouter reden de ganse beklimming door.
In Stavelot zochten en vonden we een prima bakkerij. We kochten er elk ons proviand koeken en drank en konden in de ondertussen opwarmende temperaturen die opeten op het terras voor de bakkerij. Even later kwamen ook maarten en wouter eraan.
Fran bleef ondertussen maar koeken en pistolets binnenmorzelen : ze had het vervolg van het traject gehoord....

Na onze 'lunch' zetten we onze rit verder via de col de la haute levée. Een ferm steile klim in het begin, wel langs de grote weg, met een uitloper. Hier terug een knal : lekke band 2 van de verslaggever
Boven nog wat verder de hoofdweg oplopend volgen en dan via een binnenwegje naar Ruy, waar we kort rechts de col du Rosier opdraaiden.
Prachtige beklimming met grote stukken doorheen het bos.
Boven ging het linksaf via een lange afdaling richting La Reid. Daar vatten we de klim van de col de la Vecquée aan.
 
Fran en Stijn vervolgden hier de hoofdweg, die iets minder glooiend was en hen na 20Km in remouchamps deed uitkomen. Ook zij reden in totaal een dikke 100Km!!! Die Ventoux zal geen probleem zijn!

De Vecquée is een lastige vrij lange helling met het steilste stuk in de eerste kilometer. De benen begonnen toch stilaan bij iedereen wat zuurder te voelen, maar we gingen dapper door.
Boven verder afdalend, een heel lang stuk de weg vervolgend.

Na deze verpozing sloegen we dan linksaf, de col de maquisard op. Een eerder ongekende maar prachtige helling. Hierna dan de vrije val naar remouchamps.
En wie zat daar op het terras elk een orvalleke te drinken : onze mountainbikende fran en stijn. Schol!
Na nogmaals een proficiat vervolgden wij de weg naar de redoute. Kevin oordeelde dat hij de benen hiervoor niet meer had en schoof nog efkes mee aan aan het terras.

De 4 overige musketiers vatten dan de legendarische redoute aan. Het was voor iedereen buigen of barsten.
Maar iedereen kroop erop!
Echt voldaan reden we nog de afdaling verder om zo terug in Aywaille te geraken. Daar net voorbij de rode lichten : lekke band nr 3 voor de verslaggever. Ik reed er gewoon verder op door : we waren in de laatste kilometer.

In de camping (Camping Dieupart) konden we genieten van een zalige douche. Bedankt voor de prima service aldaar.

Voila zie, ondertussen een blitz-stopke gedaan langs de autostrade : iedereen nog wat 'nuttige calorieën' en ikzelf een zeikkoffie binnen.

We zijn al bijna gerecupereerd voor een volgend avontuur!!
Zon 28augustus wordt de rit naar het heuvelland verreden en daarvoor natuurlijk de wekelijkse zondagse afspraak.

Michael

3 opmerkingen:

  1. Het was een erg leuke rit. Bedankt voor het gezelschap allemaal

    BeantwoordenVerwijderen
  2. mijn complimenten voor de parcoursbouwer. Een echt geslaagd parcours met heel wat mooie hellingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, t was fijn. Het klimmen ging goed, al kan het altijd beter. Bedankt voor het gezelschap en voor de fijne dag, ondanks de pech.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.