Dat het zondagmorgen zou regenen, dat waren de weervoorspellers allemaal eens. Alleen hebben we geen regen gehad, op enkele druppels na. Blijkbaar kon de weervoorspelling 7 man niet afschrikken om toch aanwezig te zijn. De namen: David, Dirk, Eric, Frederiek, Jeroen, Maarten en Steve. De wind was er ook, alleen hadden we deze niet uitgenodigd.
We vertrokken langs het centrum van Machelen richting de Marolle. De zandvlooi voorbij, op weg naar Lozer. De eerste helling van de dag die op het programma stond hebben we moeten laten vallen wegens een vinkenzetten. Elk zijn hobby hé. Dan maar wat verder een andere helling opgezocht en zo kwamen we ook in Huise terecht. Na Huise ging het via Mullen en Heurne naar de Schelde.
De Schelde reden we af in Ename, op naar de tweede helling van de dag: de Kattenberg. Vlak voor ons reed er een ander groepje toeristen, de ideale springplank voor ons. Vlug zaten we in het wiel en al even vlug waren we er met ons zevenen voorbij. Eens we boven waren deden we nu eens Wolvenberg naar beneden om dan 100 meters verder terug naar boven te rijden. We kwamen boven op de Edelare. We bleven op en neer gaan want nu reden we de Ladeuze naar beneden.
De Ladeuze voorbij op weg naar de Eikenberg, maar niet links maar wel rechts, de klim van de Ellestraat. Lang maar wel eens leuk om te beklimmen. Aan de molen boven even wachten tot we weer samen waren. Bij sommige begon het al wat door te wegen, door het slechte weer deze week werden er niet veel kilometers getraind. Even ontstond er wat paniek toen men dacht dat de parkoersbouwer de Taaienberg had opgenomen in het parkoer, het was geen waar, we reden enkel die richting uit.
Wat ons wel nog stond te wachten was Berg Tenhoute. Een helling die ik heb leren kennen tijdens de Van Petegem Classic, met een piek in van 14%. Ieder reed hier op zijn tempo naar boven, de een wat rapper dan de andere. Boven was het tijd om wat energievoorraad op te slaan, daarna reden we de afdaling richting Schorisse. De laatste helling van de dag was Berg te Stene. Deze helling doen we regelmatig aan, dus voor niemand nog geheimen. Wederom elk zijn tempo naar boven.
Na deze klim zat het klimmen erop voor vandaag. We reden nog voorbij de Molenberg, zo naar Zingem waar we terug de Scheldeboorden opzochten. In Asper verlieten we de Schelde, moesten we nog eens rondrijden wegens een rommelmarkt, maar reden we nog even op het parkoers waar Steven enkele weken geleden zijn gloriemoment beleefde door de tijdrit in de ronde van Nazareth te winnen.
We reden verder richting Oudenaarde tot Steve dorst begon te krijgen. De eindstreep werd deze keer getrokken ter hoogte van de Zandvlooi. Een treintje werd opgezet, het tempo ging de hoogte in, de Cavendishen en de Greipels begonnen zich al klaar te maken tot plots…een auto 100 meter voor ons besloot traag op de weg te komen. Weg spurt maar geen probleem want de Zandvlooi verwachte veel volk voor een bbq, gelukkig was er nog plaats voor 7 renners een Ename te laten drinken. Na deze uitgedronken te hebben reden we elk naar huis.
Ondanks het mindere weer, de vele wind hebben we toch een mooi ritje achter de rug, met hier en daar onbekende hellingen. Volgende week staat de Ardennenrit op het programma.
David
Ja en twas ne goeie zulle met een stukje grillworst , tot de volgende
BeantwoordenVerwijderenEn merci aan Frederiek! Voor mij mogen de volgende ritjes in dezelfde sfeer verlopen! Toppie!
BeantwoordenVerwijderendoor de ambetante maar onvermijdelijke wachtdienst kon ik er niet bij zijn... ik heb toch iets gemist als ik het verslag lees... binnen enkele dagen het ardennenoffensief... ik kijk er al naar uit
BeantwoordenVerwijderenmichael
Was een lekker ontspannen ritje zonder veel verplichtingen.Met een los sfeertje en een plezante tussenstop.Was plezant!!
BeantwoordenVerwijderengeestig, genoten en toch wel de benen aan het werk gezet.
BeantwoordenVerwijderenMeer moet dat niet zijn. Hopelijk heeft Frank morgen geen gelijk met zijn voorspellingen voor de ardennenrit.