Zon 19-09-2010: De safety jogger classic

De safety jogger begint zo stilaan een klassieker te worden op de kalender van merijenniezere. Niet onlogisch, het is een mooie afsluiter van het seizoen georganiseerde ritten waaraan we elk jaar deelnemen. We stonden dan ook met 9 man klaar aan de start van de rit. Eddy, Dirk, Pascal, Jeroen, David, Steven, Sven, Wouter en ikzelf. Voor mij was het een aangenaam weerzien met Wouter, één van mijn fietskompanen van Landegem van weleer. Ook menig badmintonwedstrijd beslechtten we, waarbij ik wijselijk zwijg over winst en verlies…

Maar nu ter zake, de SF zelf. Het parcours stond garant voor een pittige rit. Op en af, draaien en keren, de Vlaamse Ardennen op zijn best. We vertrokken vanuit het industriepark van Oudenaarde richting het beest, de koppenberg. Temmen hoefden we hem niet te doen, want op miraculeuze wijze reden we er langs en niet erop. Zo bleven we voor de bevoorrading (die overigens op een moment kwam waarop we nog niet veel eten van doen hadden) gespaard van (op de reybroekstraat na) het grote klimwerk. Het klimwerk zou later op de rit volgen met beklimmingen van de mont saint aubert, vert bois en le houssoit tot aan de tweede bevoorrading, die trouwens ook dik in orde was. Na deze tweede bevoorrading werd het gashendeltje nog wat harder ingedrukt. Dit onder meer in functie van onze wedstrijd van volgende week in Lozer, en zo werd meteen duidelijk wie volgende week de te kloppen mannen zullen zijn. Het derde deel van de rit was dan ook het deel met de meeste hoogtemeters. Hiervoor waren achtereenvolgens verantwoordelijk: dieu des monts, les hauts, de kanarieberg en de eikenberg, die we beklommen langs de boigneberg.

Bij aankomst genoten van één of meerdere plaatselijke streekbiertjes, placeerden we een dansje (althans toch sommigen onder ons) en lieten we een bungee jumpken aan ons voorbij gaan.

Dat het in orde was hoeft met andere woorden niet gezegd worden.

Persoonlijk vind ik dat onze Vlaamse hellingen niet alleen minder zwaar uitvallen dan de Waalse tegenhangers, bovenal vind ik ze makkelijker om zonder fouten neer te schrijven, doch dit geheel ter zijde.

Maarten