Decathlon Classic 2010

 

Zaterdag jongstleden stond een "nieuwe" rit op het programma.  Althans voor mij een nieuwe rit, ik zou voor de eerste keer deelnemen aan de tot vorig jaar "Helletocht".  Echter dit jaar geen kasseien van Parijs-Roubaix meer, maar wel de hellingen van het Heuvelland. 

 

Omdat Jeroen en ik vroeg moesten thuis zijn kozen we voor de 123km, Maarten die ons ook vergezelde zou meerijden tot aan de eerste bevoorrading.  Daarna zouden we elk ons weg gaan.  Maarten de 166km met de hellingen, wij zouden er maar 2 voor de wielen krijgen, de naam helling niet waardig. 

 

Omstreeks 7u30 vertrokken we in Roeselare richting Heuvelland.  Geloof het of niet, maar na 100m zaten we in groepje dat voor de ganse rit zou samen blijven.  In het begin nog enkele gevaarlijke straten moeten oversteken, maar door een seingever was dit gevaar veel minder.  Chapeau voor al die seingever, een welgemeende dank u of merci weerklonk telkens uit de mond van mij of andere wielertoeristen. 

 

Via Zonnebeke en zijn deelgemeenten reden we richting Ieper.  De Kemmelberg zagen we in de verte al liggen.  De wind was nu de spelbreker, hoewel het wind op kop was werd er toch een strak tempo gereden.  We hadden vanaf de start al wind op kop.  En blazen dat die deed. 

Gelukkig waren er nog enkele die keer op kop wouden rijden, zodanig we ook eens in het wiel konden zitten.

 

Aan de bevoorrading namen we afscheid van Maarten.  Jeroen en ik reden verder met nog 2 mannen richting Kortrijk.  Met ons vieren hielden we het tempo hoog, wind in de rug en mooie lange rechte stukken was ideaal voor ons.  Langs Komen ging het langs de Leie naar Menen om daar op bekend stuk verder te rijden naar Kortrijk. 

 

Op de parking van Decathlon winkel kregen we onze tweede bevoorrading.  Iedereen daar was het over eens dat ons nog een lang stuk tegenwind stond te wachten, dus bidons bijvullen, de maag aanvullen en weg waren we terug met ons vieren.  Terug naar de Leie maar nu de andere kant.  We kwamen vlug bij een groep terecht die in een waaier aan het rijden was.  Dit was te gevaarlijk en besloten dus hier van weg te rijden.  Natuurlijk bleven die gasten in ons wiel zitten.  Af en toe nam er iemand over van ons. 

 

De wind zorgde er wel voor dat "de deur" achteraan opstond.  Eén voor één moesten ze lossen en toen ons 2 kompanen er nog eens een lap opgaven moesten Jeroen en ik alle zeilen bijzetten om terug aan te sluiten.  Uiteindelijk zaten we na 115km ook door onze beste krachten geen en lieten we ze ook rijden.  De kramp kwam van overal.  Eventjes wat vertragen maar toch niet te lang, want een bocht later hadden we wind in de rug.

 

In Roeselare viel het ons op dat er niet veel volk was.  Of waren wij nog vroeg.  Enfin, het was een mooie rit in een onbekende streek.  Het heuvelland is toch een streek die we zeker eens moeten aandoen.  Jammer genoeg konden we dit zaterdag niet, maar dit is alleen maar uitstel, volgend jaar zien ze me zeker terug in de Decathlon Classic.

 

David