Nat, natter, natst....zeiknat!!

Zo kwam ik vandaag thuis na ons zondagmorgenritje. Ons dat waren vandaag: Steve, Eddy, Andy, Dirk en ik. Het was nog eventjes wachten of er nog iemand zou komen opdagen maar niemand kwam nog af.

In het toen nog "droge" weer vertrokken we richting Kortrijk. De regen viel toen nog mee, laat ons zeggen dat het met de warme temperaturen geen nadeel was in de regen te rijden. Veel gebeurde er niet, elk zijn beurt op kop, eens naast die rijden, dan eens naast iemand anders. Een beetje over de koetjes en de kalfjes praten. Tot we in de verte iemand zagen draaien met de bedoeling zich in ons wiel te zetten. Die persoon bleef zo enkele kilometers in ons wiel zitten, tot plots…een demarrage van deze persoon. We lieten hem rijden, bleef enkele kilometers voor ons rijden met 50m voorsprong, begon meer en meer achterom te kijken. Op het stukje bergop aan de sluis in Ooigem was zijn sprookje uit. De persoon is niet meer uit ons wiel geweest tot wij in Kortrijk afsloegen richting Menen.

We reden dus in Kortrijk richting Menen, de regen viel een beetje meer uit de lucht, toch was het nog altijd geen probleem. Het tempo ging een beetje de hoogte in. Toen we de brug over moesten om verder naar Menen te rijden begon het harder te regenen. In Menen vlug wat gegeten want de regen werd erger en erger. Het tempo kwam niet meer onder de 35, ging zelf meer naar de 40 dan naar 35. Mij gaf het een kick, zo rap rijden in de gietende regen, want voor we terug in Kortrijk waren we tot op ons lichaam kletsnat.

In Kortrijk kregen we nog af te rekenen met een platte band voor Eddy (doet een gooi naar een record: iedere week een platte band!) Dit was vlug verholpen, we kennen er wel al iets van de laatste weken. Aan de brug in Zulte namen Dirk en ik afscheid van de rest die nog richting Deinze moesten.

David