zon 30-08-09: rustig en overheerlijk pateren

Wat een plezier beleef je toch aan dat fietsen ! Met slechts vier waren we vandaag. Een beetje een frisse zondagmorgen deed me twijfelen of ik toch niet beter de mouwstukken zou aandoen. Uiteindelijk vertrok ik toch zonder in de hoop daar geen spijt van te zullen krijgen.

Jeroen, Andy en David hadden hier blijkbaar elk iets anders over gedacht: de ene had de beenstukken en de mouwstukken aan; de andere de kniestukken... 8:30 en we waren vertrokken. We gaan het rustig houden, hoorde ik Andy nog zeggen. We gaan een stukje van het vernieuwde parcours van de Innergetic gaan doen, zei David. En Jeroen en ik vonden dat allemaal goed. Ik nochtans goed stijf van de dag voordien bij mijn moeder te helpen met het aanbrengen van een terras. Stabilizé, mortel, stenen, slijpschijf, ... allemaal van die voor mij niet-alledaagse termen die toch de oorzaak van mijn stramheid vormden vandaag. Als dat maar goed gaat op de fiets.

Langs waar we reden, zie je het op kaartje hiernaast. Klik er trouwens maar op om er een groter beeld van te krijgen. Vergeet dan niet in te zoomen, enz ...

Van Machelen naar Kruishoutem via de alombekende Col du Point de Vue. Het was exact het traject dat Jeroen even daarvoor gereden had om naar onze afspraakplaats te komen. Toch nen straffen hé, onze Jeroen. Als je dat eens wel overdenkt ...

Van Kruishoutem ging het richting Nokere (neenee, we lieten hem links liggen die Nokereberg) en Wortegem om zo in Tiegem te geraken en Tiegemberg vanaf het centrum van Anzegem "te lijf" te gaan... Alleen had een absoluut miniscul nietje de achterband van David te lijf gegaan waardoor de totaal leeggelopen achterband enige aandacht nodig had. Intussen waren Jeroen en Andy eigenlijk al aan de afdaling van de Tiegem bezig. Ik heb ze per gsm verwittigd en gezegd dat ze niet moesten terugkeren. We zouden onze plan wel trekken ; ze moesten maar beneden wachten. Nu ... ge moet just zeggen dat ze iets niet moeten doen ... Ja hoor, daar waren ze. Na het herstelwerk konden we verder.

In een mum van tijd stonden we in Berchem om daar de nieuwe kwaremont op te rijden. In Kwaremont zelf draaiden we weg van de N36 om zo naar de Kalkhove-helling te rijden. Het was inderdaad voor mij al een tijd geleden dat ik deze zeer nijdige kasseihelling (niet al te lang maar des te steiler) had opgereden. Toch ging het redelijk. Mijn drie kompanen waren al boven, maar moesten niet al te lang wachten op Voadre.

Vandaar uit daalden we af richting voet van de Patersberg. Andy zo tegen mij: "Eddy, doen we hem ?", "Wat denk je ?", ... en "het is verre de laatste keer dit seizoen dat we hem zullen kunnen doen want als het straks vochtig wordt, is het gedaan" ... Ik antwoordde niet direct. Ik zat met twijfels : de vorige keren dat ik hem probeerde was het niet gelukt. Wat zou het nu zijn ? en met die stramheid, wat zal dat geven ?
Ik gaf Andy geen antwoord, maar zat voortdurend te twijfelen. Enkele tientallen meter verwijderd van de bocht naar de Patersberg had ik dan toch mijn besluit genomen. Ik schakelde kleiner en draaide hem op.

Geflankeerd dat ik was ! Jeroen voor mij, David achter mij en Andy quasi naast mij. Zorg dragen dat de gasten doen van ulder Voadre ! Niet te doen. ... Maar weet je wat ook niet te doen was ? De absolute zaligheid van dat ding naar boven te rijden ! En ... ik heb die zaligheid vandaag voor het eerst in mijn "fietscarrière" mogen voelen. En deugd dat het deed. Gasten, bedankt voor de steun en de aanmoediging (volgens mij gaat Andy niet kunnen babbelen morgen, hihi). Zaaaaliiig !!! Ik heb de Patersberg overwonnen !

Daarboven wat uitrusten en plots kwam daar nog een groep boven. Ze waren van Zulte. En Benny zat er bij. Een fietscollega waar ik (te) lang geleden eens een tocht mee gemaakt heb, hé Benny ?

David vond dat we nog langs de Kortekeer moesten. Ook een mooie en heel interessante helling. Ook deze ben ik boven gereden. Terwijl ik er een paar zien wandelen heb met de fiets aan de hand.

Van bovenop de kortekeer, ging het met het voldane gevoel, richting Oudenaarde via de N60. In Oudenaarde langs de Schelde naar Zingem en van naar de Marolle al over Huise en Lozer. Daarna was het niet al te lang meer. Onze fantastisch rit was een waar genot !

Zeer bedankt voor de mooie rit, David, Jeroen en Andy. En voor die laatste twee: heel veel succes volgende zondag in Machelen hé. Heel Merijenniezere duimt voor jullie.