Hallelujah ! We konden weer fietsen, het was zondag !
Hallelujah ! Het was weer goed weer, toch voor de maand november.
Hallelujah ! Ik ga niet alle zinnen beginnen met hallelujah, hé. Je zou kunnen rare gedachten krijgen ;-)
De voorbije weken hadden we steevast het Oudenaardse opgezocht om wat hellingen op en af te dokkeren. Vorige week hadden we reeds min of meer afgesproken om vandaag de Berenroute te rijden.
Vlak ! Ja, dat is die Berenroute wel. Vlak, maar o zo lastig op den duur. Heel de tijd snelheid maken, in de remmen gaan om bochten te nemen en vervolgens opnieuw snelheid te maken. En dat telkens opnieuw, de hele tocht lang. Dàt is kort samengevat de Berenroute. Voila, einde verslag zou je kunnen zeggen ...
Nee, zo gemakkelijk maak ik er mij niet van af !
8:50 : Peter staat mij op te wachten aan de Kromme brug te Deinze. Sommige deinzenaars noemen die brug ook wel eens de bananenbrug. Hoe ze daarbij komen is mij een totaal raadsel.
Samen rijden we naar Grammenebrug te Machelen waar Jeroen en Andy ons al een heel klein beetje tegemoet kwamen gereden. Na de "samensmelting" eerst even nog wat geregeld aan de voorrem van Peter zijn Orbea-pareltje en weg waren we.
Op naar de Berenroute. Hoe deze route aan haar naam komt lees je al in het verslag van onze vorige Berenroutetocht. De Leie en haar vallei laten we alweer voor wat ze is en we rijden richting Grammene, daarna Wontergem en zo naar Dentergem. Even voorbij het centrum van Dentergem richten we ons richting veldse vlakten, het akkerlandschap in. Op die weg staan van die horizontale strepen geschilderd. Ik kan dan niets anders dan denken aan de "périférique" de
Dentergem. Elke vergelijking met Parijs is totaal uit de lucht gegrepen, maar ik vind het gewoon lekker klinken.
Eens die weg verlaten, duiken we echt de agrarische landschappen in. Van de vlascultuur alhier is nu niet veel te merken. Af en toe komen we langs een veld waar paarse bloemmekens op staan. Hebben die nog iets te zien met de voorbije vlascultuur ? Joost mag het weten, maar ik niet. Mooi was het wel.
Voor de rest is de beschrijving van de vorige berenroutetocht nog steeds accuraat, vooral wat de parcoursbeschrijving is en de wijze waarop we deze tocht reden. We reden ook vandaag weer mooi achtereen op een rijtje. Veel babbelen was er weer niet bij. Rijden, duwen en duwen en rijden was wat telde.
Het weer viel enorm mee. De doorgaans tijdens de berenroute aanwezige uitputtende wind was er vandaag niet bij. Een geluk.
Maar ... was het nu in de buurt van Ingelmunster of was het al in de buurt van Ardooie. Net na het afslaan van een iets grotere weg in een kleinere landweg komen we langs een boerderij. Komt daar plots van een erf een hond de weg opgestormd ! Man, man, man, ... niet normaal.
Het beest moet gedacht hebben: "het is zondagmorgen en ha, daar, wielertoeristen. Leuk, ik ga die ambeteren". En toegegeven, het beestje is in zijn opzet geslaagd.
Andy, die de kop deed, kon het mormel ontwijken. Peter en Jeroen moesten vol in de remmen gaan. Peter moest zich daarbij een beetje weg slaan en Jeroen, ..., die besloot van de grond te gaan. Jeroen moet gedacht hebben: "vliegen is hier de boodschap". We kunnen er nu misschien eens mee lachen omdat er eigenlijk geen ernstige gevolgen zijn geweest, maar Jeroen, verschietachtig is het wel hé, maat ! Jeroen is dus helemaal over kop gegaan, fiets van de grond.
Bij het vallen heeft de hond de val van Jeroen gebroken. Gelukkig had je je helm op hé, maat. Gelukkig hebben we allemaal onze helm op.
Andy heeft bij het huis aangebeld om de eigenares van het hondje op de hoogte te brengen van wat haar geliefd hondje eigenlijk had veroorzaakt. "Moa vint toch, eje joe zere gedoan. Anders je meugt binnekomn weie." en "k gadn kurt zettn" waren de gemeende replieken die op sappig westvlaams accent gedebiteerd werden. "k gadn kurt zettn".
Peter's wielen bleken ook wel wat "slag" te hebben opgelopen zodat een nazicht ervan toch wel op zijn plaats zal zijn. Verder nog het verschieten wat verwerken en we konden weer verder. Eerst rustig aan. Aja, je moet het nog een beetje verwerken hé. Maar snel daarna reden we al weer aan een a-typisch merijenniezere-tempo. Rap dus !
Via Pittem en Meulebeke kwamen we in Marialoop aanbeland. Nog was ons alle pech niet bespaard want de achterband van Andy liep langzaam maar zeker leeg. Wij weer aan de kant. Andere binnenband leggen. Mijn pompje kon weeral dienen. Peter begon zelfs te twijfelen of hij wel nog met ons gaat meerijden. Honden, valpartijen, platte banden ... Het zou een mens inderdaad doen twijfelen hé.
Na een goeie 7 bar druk te hebben gestoken konden we weer verder. Het laatste stukje Berenroute bracht ons op de Tieltse Poelberg. Mooi hellingske. Een kuitenbijtertje noemt men dat. Eens we die gehad hadden, waren we zo goed als rond met de Berenroute. Meer nog, we moesten op een bepaald moment effectief links wegdraaien of we waren de route opnieuw begonnen.
Zo reden we weer naar Dentergem, Wontergem en dan zochten we de Leie weer op via Gottem en Machelen. In Machelen splitsten we ons uit: Andy en Jeroen rechtdoor naar huis, Peter en ik langs de Leie naar Deinze. Waar ik en Peter ook mekaar een "tot volgende week hé" toewierpen en elk onze weg naar ons huis vervolgenden.
Gelijk hoe, ik heb er weer van genoten, ondanks de sabotage-acties van honden en glasscherven. Ik hoop voor volgende zondag weer zo'n relatief fris, maar goed weer te hebben. Ik vrees echter dat we niet zullen blijven meeval hebben op dat vlak.
Tot volgende week hé, kerels.
Ah, nog even dit: Sven die vorige week met ons meereed heeft dus op 03-11-2007 zijn tweede schaatsmarathon gereden op de baan in Breda en hij heeft het goed gedaan met een derde plaats. Maar lees misschien zelf maar de details op zijn site. Sterk hé. Voorlopig heeft hij het druk met de schaatsvoorbereidingen, maar hij heeft mij gemeld dat hij ooit nog met ons meekomt.
Van Pieter uit Zingem trouwens, kreeg ik ook het bericht dat hij nog meekomt.
Kerels, ik heb me moeten haasten om dit verslag te maken. Anders was het misschien al weer zondag. Tot zondag hé.
Halleluja past eigenlijk wel als uitspraak op nen zondagmorgen hé. Da moet daarom niet in de kerk zijn hé, als uwe god 2 wielen heeft, uit carbon en/of alu gemaakt is, en ga zo maar door.
BeantwoordenVerwijderenAmai, 't was me precies het tochtje wel. Murphy zeker.
't Amusement nog mannen..