25/5 - Naar de dichtstbijzijnde Ardennen

Een feestdag staat anno 2015 synoniem met een toertocht van MRNZ naar heuvelachtig terrein. En 25 mei was niet anders. Net als een aantal vorige feestdagtochten stond een rit richting de dichtstbijzijnde Ardennen gepland, die van twee dorpen verder. En aangezien we toch al vaker richting Vlaamse Ardennen hebben gereden, is zo stilaan een tendens duidelijk: we gaan steeds sneller en sneller over dat traject. Heuvels zijn al lang geen excuus meer om eens naar dat binnenblad te schakelen - tenzij het is om een omgekeerde schuine ketting te kunnen trappen.

Maar ondanks het pittige parcours en idem tempo betekende de rit voor de overgrote gros van starters een zeer aangename maandagochtendverdrijf (= subtiele verwijzing naar je-weet-wel-wat). En we waren met velen. Ik doe even één poging om iedereen op te lijsten: de gebroeders Van Keirsblick, schoonzoon David, de gebroeders Gunther - Jonas (tip aan beide: vraag nu even de Burgelijke stand die erkenning als broers aan. Gewoon doen.), Maarten, Vincent, Michael, Koen, Joeri, Eddy en mezelf waren om half negen present. Extra props voor parcoursbouwer Michael - die keer op keer nieuwe hoogtemeters ontdekt in de "Vlaamsche" Ardennen. Het wordt zo stilaan moeilijk om jezelf te overtreffen. 

Prijs van dialoog van de dag gaat overigens naar Michael en Jonas op de top van de Kanarieberg. Micheal: "voila, de hellingen zitten er op, maar mooie tocht, toch?". Jonas: "Zeg, Michael, zaten Taaienberg, Ladeuze en de Wolvenberg ook nog niet in het parcours?". Michael (droogweg): "Ah ja, die was ik even vergeten."

Tot slot nog dit: als fotograaf met dienst, kan ik geen goede papieren voorleggen. Ik ben er letterlijk in geslaagd om één beeld te nemen. Wie goed genoeg inzoomt, herkent misschien zichzelf. Of niet. Volgende keer beter!